Μαρία Βέργου
Η
Μαρία Βέργου γεννήθηκε το 1974 στον Πειραιά με καταγωγή από Χίο, Μικρά Ασία και
Αχαΐα. Αποφοίτησε από την Ελληνογαλλική Σχολή Πειραιώς «Ιωάννα δ’Αρκ». Σπούδασε
μουσική (πιάνο, θεωρία της μουσικής, σολφέζ) και χορό στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Σπούδασε
Νομική και Φιλοσοφία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι
υποψήφια Διδάκτωρ Νομικής του ίδιου Πανεπιστημίου. Είναι μέλος του Νομικού
Συμβουλίου του Κράτους. Γνωρίζει τέσσερις γλώσσες (αγγλική, γαλλική, ισπανική
και γερμανική). Στην εφηβική της ηλικία ονειρευόταν να συμμετέχει σε έναν
«Κύκλο Ποιητών». Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στην «νέα σκέψη», στον
«Νουμά» και στα «Πειραϊκά Γράμματα».
Μαρία Βέργου γεννήθηκε το 1974 στον Πειραιά με καταγωγή από Χίο, Μικρά Ασία και
Αχαΐα. Αποφοίτησε από την Ελληνογαλλική Σχολή Πειραιώς «Ιωάννα δ’Αρκ». Σπούδασε
μουσική (πιάνο, θεωρία της μουσικής, σολφέζ) και χορό στον Πειραϊκό Σύνδεσμο. Σπούδασε
Νομική και Φιλοσοφία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι
υποψήφια Διδάκτωρ Νομικής του ίδιου Πανεπιστημίου. Είναι μέλος του Νομικού
Συμβουλίου του Κράτους. Γνωρίζει τέσσερις γλώσσες (αγγλική, γαλλική, ισπανική
και γερμανική). Στην εφηβική της ηλικία ονειρευόταν να συμμετέχει σε έναν
«Κύκλο Ποιητών». Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στην «νέα σκέψη», στον
«Νουμά» και στα «Πειραϊκά Γράμματα».
Αυτό το «κάτι συν»
Μια
αδιάκοπη περιπλάνηση στα χρώματα του ονείρου σου
αδιάκοπη περιπλάνηση στα χρώματα του ονείρου σου
Τα
αγγίζεις, τα ψηλαφείς
αγγίζεις, τα ψηλαφείς
Και
ψάχνεις να βρεις το είναι σου μέσα τους
ψάχνεις να βρεις το είναι σου μέσα τους
Μα
τα χρώματα σου φεύγουν, σου ξεγλιστρούν
τα χρώματα σου φεύγουν, σου ξεγλιστρούν
Στροβιλίζονται
στον ορίζοντα
στον ορίζοντα
Κάτω
απ’ τη γη
απ’ τη γη
Και
πάνω απ’ τη γη
πάνω απ’ τη γη
Οι
πολύχρωμες κορδέλες βρίσκονται ξαφνικά στον Όλυμπο
πολύχρωμες κορδέλες βρίσκονται ξαφνικά στον Όλυμπο
Μετά
βουτάν στον Ωκεανό
βουτάν στον Ωκεανό
Και
ταξιδεύουν στα ποτάμια
ταξιδεύουν στα ποτάμια
Και
τις χάνεις στα υπόγεια ρεύματα…
τις χάνεις στα υπόγεια ρεύματα…
Κι
εσύ τρελός χωρίς Είναι και προορισμό
εσύ τρελός χωρίς Είναι και προορισμό
Διασκορπίζεσαι
στους τέσσερις ορίζοντες
στους τέσσερις ορίζοντες
Κάθε
κομμάτι σου κι ένα χρώμα
κομμάτι σου κι ένα χρώμα
Ποτέ
όλα μαζί…
όλα μαζί…
Τι
είναι αυτό που σ’ έχει διαμελίσει;
είναι αυτό που σ’ έχει διαμελίσει;
Ποια
χαμένη οπτασία σε πέταξε στον Όλυμπο και στα Τάρταρα;
χαμένη οπτασία σε πέταξε στον Όλυμπο και στα Τάρταρα;
Ποια
ξεχασμένη νότα μπορεί να σε ξανασυναρμολογήσει;
ξεχασμένη νότα μπορεί να σε ξανασυναρμολογήσει;
Ένα
σι ένα λα ή κάτι ανάμεσα;
σι ένα λα ή κάτι ανάμεσα;
Αυτό
το «κάτι συν» που λείπει απ’ την αναζήτησή σου;
το «κάτι συν» που λείπει απ’ την αναζήτησή σου;
Το
«κάτι αλλά» ή «κάτι αφού»
«κάτι αλλά» ή «κάτι αφού»
Που
το ‘χες στείλει χάρισμα
το ‘χες στείλει χάρισμα
στις
Εσπερίδες;
Εσπερίδες;
Και
κράτησες για σένα
κράτησες για σένα
Μόνο
το στενό τετράγωνο του «μη» και του «πρέπει»
το στενό τετράγωνο του «μη» και του «πρέπει»
Τις
ίσιες γραμμές χωρίς καμπύλες, χωρίς ανάσα!
ίσιες γραμμές χωρίς καμπύλες, χωρίς ανάσα!
Ήρθε
όμως τώρα η ώρα
όμως τώρα η ώρα
Μ’
ένα πέταγμα πάνω από τον Χρόνο
ένα πέταγμα πάνω από τον Χρόνο
Να
ξαναμαζέψεις τις σκορπισμένες κορδέλες
ξαναμαζέψεις τις σκορπισμένες κορδέλες
(εύκολο
– τα χρώματά τους λάμπουν και διαθλώνται στον δικό σου Ήλιο)
– τα χρώματά τους λάμπουν και διαθλώνται στον δικό σου Ήλιο)
Και
με τον διαβήτη του Αρχιτέκτονα
με τον διαβήτη του Αρχιτέκτονα
Να
επαναχαράξεις τον κύκλο
επαναχαράξεις τον κύκλο
Ένα
γαϊτανάκι θα στήσεις τότε
γαϊτανάκι θα στήσεις τότε
Και
θα χορέψεις
θα χορέψεις
Με
τις πολύχρωμες κορδέλες σου
τις πολύχρωμες κορδέλες σου
Σφιχτά
δεμένες στον Δωρικό Κίονα του κέντρου.
δεμένες στον Δωρικό Κίονα του κέντρου.
Με υλικά από την γη π’ αγαπώ
Σ’ ένα πάπλωμα από ήχους, αρώματα και γεύσεις,
Σ’ ένα δωμάτιο γεμάτο φιλντισένιες διαδρομές
κι ένα ουράνιο τόξο απ’ την μιαν άκρη ως την άλλη…
Εκεί θα ταξιδέψω απόψε στου ονείρου τα ασημοκαπνισμένα
μονοπάτια
μονοπάτια
για να τσαλακώσω ό,τι έζησα και να το ξαναχτίσω πάλι
κρατώντας μόνον τα υλικά από την γη που αγαπώ:
πέτρα και ξύλο και μετάξι και φίλντισι,
άντε και κανένα
μαργαριτάρι πού και πού…
μαργαριτάρι πού και πού…
Σε ιερή
αποστολή
αποστολή
Ο κόσμος έχει γυρίσει ανάποδα…
συγκλονιστικές αποκαλύψεις και μυστικές
εκμυστηρεύσεις
εκμυστηρεύσεις
ενός κόσμου μαγικού…
κι εσύ στην μέση
σαν έτοιμη από καιρό…
και συνάμα σαστισμένη…
γιατί, όσο κι αν τό’ χες φανταστεί…
ποτέ δεν είσαι με βεβαιότητα έτοιμη για κάτι
τέτοιο…
τέτοιο…
Όμως εκείνη την συναρπαστική στιγμή
-την μια που είναι για πάντα,
όπως όλες οι μεγάλες…-
Ηλεκτρισμός διαπερνά το κορμί
και σαστίζει η λογική,
που απότομα τοποθετημένη σε άλλο επίπεδο,
καλείται να διαχειριστεί καταστάσεις
πρωτόγνωρες…
πρωτόγνωρες…
Αλλιώς είναι να τις είχες πει στον εαυτό σου
κι αλλιώς να τις ζεις…
Και το πιο παράξενο:
Δεν ανήκεις πια σε σένα…
είσαι μέρος ενός μεγάλου σχεδίου
ενός πλάνου θεϊκού
σε ιερή αποστολή…
ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ
Και μετά από αυτά
το ταξείδι συνεχίζεται
προς άγνωστη κατεύθυνση…
ένα ταξείδι λίγο διαφορετικό από
τ’ άλλα
τ’ άλλα
γιατί τώρα δεν ανήκεις μόνο στον
εαυτό σου
εαυτό σου
ανήκεις στον στόχο…
κι αν ήσουν από πάντα ταγμένος
στον αγώνα
στον αγώνα
τώρα που το συνειδητοποίησες
δεν δικαιούσαι να επικαλεσθείς
άγνοια…
άγνοια…
γύρω σου βόλια,
φωτιά,
αντάρα κι ανεμοθύελλα,
κι εσύ γελάς…
ντυμένος τον Όμηρο
και με το βλέμμα στον Σείριο
σημαδεύεις τον στόχο…
ΕΙΜΑΙ
Είμαι αυτή που ονειρεύτηκα
και που τώρα ομολογώ…
Είμαι το σημείο που καίγεται
όταν μια ηλιακή ακτίνα καταλήγει
σε μια μάζα από ασυνάρτητα γιατί…
σε μια μάζα από ασυνάρτητα γιατί…
Είμαι η σταγόνα που εκτοξεύεται
όταν ένα κύμα σκάει με ορμή πάνω
στο βράχο…
στο βράχο…
Είμαι η πέτρα που με ταχύτητα
κατρακυλάει την πλαγιά
κατρακυλάει την πλαγιά
ακολουθώντας την ξέφρενη μοιραία
πορεία της…
πορεία της…
Είμαι η αστραπή
που με την αθόρυβη λάμψη της
μετουσιώνει
την αγωνία σε γνώση…
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: ΒΕΡΓΟΥ, ΠΟΙΗΣΗ, ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, ΣΕΙΡΙΟΣ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
