Του Δημήτρη Συμεωνίδη JP, dsymeonidis@outlook.com, δημοσιογράφου / ανταποκριτού Ε.Σ.Ε.Μ.Ε. (Ένωση Συντακτών Ευρωπαϊκών Μέσων Ενημέρωσης)
«Καὶ τὴν εἰωθυῖαν ἀξίωσιν τῶν ὀνομάτων ἐς τὰ ἔργα ἀντήλλαξαν τῇ δικαιώσει» – ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ «Ἱστορίαι» (3.84.1) – για να δικαιολογούν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων (απόδοση Α. Βλάχος)
Mantissa Proverbiorum, Centuria 3,23,1: Τὸ σιγᾶν τὴν ἀλήθειαν χρυσόν ἐστι θάπτειν – Να κρύβεις την αλήθεια είναι σαν να θάβεις χρυσάφι.
Η Ημιμάθεια είναι χειρότερη της Αμάθειας.

Ο Θουκυδίδης είναι διαχρονικός και μας διδάσκει τι πρέπει να αποφεύγουμε. Έχουμε παραποιήσεις λέξεων που μας δημιούργησαν τεράστια προβλήματα. (έχουμε τα παραμύθια ότι:
- ο Φλάβιος Αρριανός ήταν Ρωμαίος ιστορικός, λάθος ήταν Έλληνας. Η γλώσσα που μιλούσε ήταν η αρχαία Ελληνική, αλλά ήταν Ρωμαίος Πολίτη.
- περί φοινικικού αλφαβήτου,
- την Παλαιο-ινδοευρωπαϊκή θεωρία,
- την παράδοση της Μακεδονίας στους σλάβους
- το ότι η Υπατία η Αλεξανδρινή (355 – 415 / 416 μ.Χ.) ήταν… βυζαντινή…
Η μεγάλη αυτή επιστήμων και φιλόσοφος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και ο πατέρας της Θέων και αυτός επιστήμων ήταν ο τελευταίος Διευθυντής της περίφημης Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. (Μήπως ήταν και αυτός… Βυζαντινός;). Η Υπατία εσπούδασε στην Αλεξάνδρεια έχοντας όλο τον πνευματικό πλούτο γνώσεων δηλαδή τους παπύρους της βιβλιοθήκης και δεν χρειάσθηκε να φύγει να σπουδάσει στο εξωτερικό (που μερικοί γράφουν ανοησίες στο διαδίκτυο και επίσης πολλά ψέματα – Ευτυχώς όμως που υπάρχουν μαρτυρίες από μερικούς αρχαίους συγγραφείς).
Η Αίγυπτος την εποχή εκείνη ήταν μέρος της Οικουμενικής Ρωμαϊκής Χριστιανικής Αυτοκρατορίας. Τους Αιγύπτιους δεν τους ονόμαζαν Ρωμαίους. Ο χριστιανισμός που μόλις την εποχή εκείνη έπαιρνε δύναμη ήταν η επίσημη θρησκεία της Αυτοκρατορίας. Η Αυτοκρατορία την εποχή εκείνη ήταν [σ.σ.: ελληνική μεν] πολυεθνική δε – ΔΙΑΒΑΣΤΕ το ΕΔΩ. Επίσημη γλώσσα του κράτους, η λατινική, καθομιλουμένη η κοινή ελληνιστική. Αυτό κράτησε μέχρι τον 7ο αιώνα μ.Χ. Τότε, ο αυτοκράτωρ Ηράκλειος καθιέρωσε ως επίσημη γλώσσα της αυτοκρατορίας την ελληνική.
Η Λέξη Βυζάντιο δεν υπήρχε την εποχή εκείνη.
Η Αυτοκρατορία που σήμερα είναι γνωστή ως «Βυζαντινή», ουδέποτε χρησιμοποίησε για τον εαυτό της αυτό το όνομα. Το όνομα που συναντούμε σε όλες τις πηγές, ιστορικές, διπλωματικές, ποιητικές, νομοθετικές ακόμα και στις εμπορικές συναλλαγές, είναι το Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και Ρωμανία που το χάρισε ο (Μέγας) Κωνσταντίνος και διατηρήθηκε από την ίδρυση της Νέας Ρώμης (Κωνσταντινούπολης) μέχρι και την πτώση της, όταν ο τελευταίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος αποκαλείτο «Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων και Βασιλεύς των Ελλήνων».
Όταν λέμε Βυζάντιο, επιστημονικά-ιστορικά, εννοούμε την πόλη που ίδρυσε ο Βύζας (ο αρχηγός των Μεγαρέων αποικιστών) τον 7ο π.Χ. αιώνα (667 π.Χ.), μέχρι τότε που στον ίδιο αυτό χώρο το 324 μ.Χ. ο (Μέγας) Κωνσταντίνος μετέφερε την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από την Ρώμη και την ονόμασε Νέα Ρώμη. Αργότερα δε, θα ονομασθεί και Κωνσταντινούπολη προς τιμήν του ιδρυτού της. Οι δε κάτοικοι της νέας αυτής πρωτεύουσας, ονόμαζαν τους εαυτούς τους Ρωμαίους ή Ρωμιούς. Σημειωτέον ότι το όνομα αυτό, Ρωμανία, δεν άλλαξε ούτε με τον διαχωρισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε Ανατολή και Δύση το 395 μ.Χ. από τον Αρκάδιο και τον Ονώριο.
Το 1562 με τον ιστορικό Ιερώνυμο Βολφ στην Γερμανία, επεβλήθη η πλαστογραφία του ονόματος (τι μας θυμίζει πάλι αυτό;) από Ρωμανία σε «Βυζάντιο»! (δικό μας βέβαια όνομα και αυτό). Και το 1680 ο ιστορικός Du Cange (Δουκάγκιος) με το σύγγραμμα «Historia Byzantina» μέσω της επιστήμης επέβαλε το όνομα στην Ρωμαϊκή Ανατολή με καθαρή νόθευση της Ιστορίας και σαφή σκοπιμότητα. – βλ. σχετικό άρθρο του Γ. Λεκάκη, ΕΔΩ.
Η Υπατία λοιπόν δεν ήτο Βυζαντινή, εφ’ όσον δεν υπήρχε αυτός ο όρος στην εποχή της.
Η Υπατία χρονικά έζησε την αρχή της χριστιανικής περιόδου του ρωμαϊκού κράτους. Πολιτιστικά όμως δεν έχει καμμία σχέση γιατί εκπροσωπεί την Ύστερη Ελληνιστική Περίοδο ζώντας στην Αλεξάνδρεια και οι διδασκαλίες της ήταν αντίθετες με τις χριστιανικές πεποιθήσεις.
Ο λόγος που την σκότωσαν οι Αιγύπτιοι χριστιανοί εθνικιστές (Παραβολάνοι) – και όχι Έλληνες – ήταν το μίσος τους εναντίον της Ελληνικής φιλοσοφίας.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 6.3.2025.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Μ. Βαρβεσου H Υπατία μια Βυζαντινή Αρχόντισσα.
- Π. Γκαλβέθ, Υπατία – Η Γυναίκα που αγάπησε την επιστήμη.
- L. Garland, Βυζαντινές Αυτοκράτειρες.
- Σπ. Καλούτσης, Βυζαντινές Πριγκήπισσες.
- Ι. Γ. Λιάλουρα Η Βυζαντινή Λογία (4ος -7ος αι.).
- π. Γ. Δ. Μεταλληνός (τ. κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπ. Αθηνών), Το όνομα Ρωμηός και η ιστορική του σημασία – από το βιβλίο του “Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;” σελ. 247 – 267. Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας.
- Ι. Μποζίκης (μετάφραση από τα γαλλικά) Υπατία και Κύριλλος – μονόπρακτο ποιητικό δράμα – εισαγωγή και σχόλια Δ. Συμεωνίδης.
- M. Dzielska, Υπατία η Αλεξανδρινή.
- Αγγ. Γ. Παναγοπούλου, Οι Διπλωματικοί Γάμοι στο Βυζάντιο (6ος – 12ος αι.).
- Σ. Ροδοπούλου, Πριγκήπισσες και Αρχόντισσες.
- N. G. Wilson, Οι λόγιοι στο Βυζάντιο.
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ δικαιολογια πραξεις αλλαγη σημασια λεξεων Thucydides Mosaic Jerash Jordan 3rd c AD Pergamon Museum Berlin δικαιολογηση πραξη λεξεις Συμεωνιδης ειωθυιαν αξιωσιν ονοματων εργα αντηλλαξαν δικαιωσει ιστοριαι ειωθυια αξιωσις ονομα εργο ανταλλαγη δικαιωση ιστοριες αξιωση μαντισσα σιγαν την αληθειαν χρυσον εστι θαπτειν κρυψιμο αληθεια θαψιμο χρυσαφι χρυσος σιγη Ημιμαθεια χειροτερη αμαθεια παραποιηση λεξη παραμυθια φλαβιος Αρριανος Ρωμαιος ιστορικος, λαθος ελληνας γλωσσα αρχαια Ελληνικη Πολιτης φοινικικο ελληνικο αλφαβητο Παλαιοινδοευρωπαικη θεωρια, ινδοευρωπαικη ινδοευρωπαιοι παραδοση Μακεδονια Μακεδονικο σκοπιανο σκοπια σλαβοι Υπατια Αλεξανδρινη 4ος αιωνας μχ 355 – 415 / 416 βυζαντινη επιστημων γυναικα φιλοσοφος Αλεξανδρεια αιγυπτος αιγυπτου Θεων θεωνας επιστομονας τελευταιος Διευθυντης Βιβλιοθηκης Αλεξανδρειας Βυζαντινος παπυρος αρχαιοι συγγραφεις Οικουμενικη Ρωμαικη Χριστιανικη Αυτοκρατορια Αιγυπτιοι Ρωμαιοι χριστιανισμος επισημη θρησκεια πολυεθνικη κρατος, λατινικη, καθομιλουμενη κοινη ελληνιστικη 7ος αυτοκρατωρ Ηρακλειος καθιερωση λεξις ονομα . Το όνομα που ετυμολογια πηγες, ιστορικες, διπλωματικες, ποιητικες, νομοθετικες εμπορικες συναλλαγες, διπλωματια, ποιηση, νομοθεσια εμποριο Ρωμανια Μεγας Κωνσταντινος ιδρυση Νεα Ρωμη Κωνσταντινουπολις Κωνσταντινουπολη πτωση αλωση Πολης Πολη αυτοκρατορας Κωνσταντινος ο Παλαιολογος Ρωμαιων και Βασιλευς των Ελληνων επιστημη ιστορια Βυζας αρχηγος Μεγαρεις μεγαρα αττικης αττικη αποικια πΧ 667 324 πρωτευουσα Ρωμιοι διαχωρισμος Ανατολη Δυση 395 Αρκαδιος Ονωριος 16ος 1562 ιστορικος Βολφ Γερμανια, πλαστογραφια 17ος 1680 γαλλος γερμανος Du Cange Δουκαγκιος συγγραμμα Historia Byzantina νοθευση νοθεια σκοπιμοτητα ορος χριστιανικη περιοδος ρωμαικο υστερη Ελληνισμος διδασκαλια χριστιανικες πεποιθησεις Αιγυπτιοι χριστιανοι εθνικιστες Παραβολανοι εθνικισμος ελληνες μισος φιλοσοφια Βυζαντινες Πριγκηπισσες αρχοντισσες Διπλωματικος Γαμος αυτοκρατειρες λογιοι γαλλικα Κυριλλος – Μονοπρακτο ποιητικο δραμα Λογια Μωσαικο εικονα Πατερας της Ιστοριας, Γερασα Ιορδανια ψηφιδωτο εργο τεχνης 3ος Μουσειο της Περγαμου περγαμος Βερολινο Γερμανια