Του Γιώργου Λεκάκη
Το Wildkirchli (= Άγριο παρεκκλήσι) είναι τρία αλληλένδετα σπήλαια, που βρίσκονται στον ορεινό όγκο
Alpstein, στον 47ο παράλληλο[1], στο
καντόνι Appenzell Innerrhoden, βορειοανατολικά του όρους Säntis της Ελβετίας.
Τα σπήλαια ευρίσκονται σε υψόμετρο
1.477 – 1.500 μ.
Τα τρία σπήλαια μεγάλου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, που μετετράπησαν σε παρεκκλήσια γνωστά ως Wildkirchli, στην Ελβετία! |
Είναι αξιοσημείωτα για τα
ίχνη της παλαιολιθικής κατοίκησης από ανθρώπους Νεάντερταλ, που χρονολογούνται
στα 30.000 – 50.000 χρόνια πριν από σήμερα και για τα οστά αρκούδας σπηλαίων[2], 90.000 –40.000 χρόνων!
Η παλαιότερη γνωστή
τεκμηρίωση του σπηλαίου είναι μια επίσκεψη από το Höhlenklub[3] του
Appenzell, το 1863.
Το 1903 – 1908, ο Emil
Bächler ανακάλυψε εργαλεία από πυριτόλιθο στο Altarhöhle. Η ταύτισή τους ως μουστερίας
περιόδου ήταν η πρώτη απόδειξη ανθρώπου Νεάντερταλ στις Άλπεις
Appenzell. Μεταγενέστερες ανασκαφές αποκάλυψαν τρία στρωματογραφικά στρώματα
στο Altarhöhle. Το χαμηλότερο στρώμα (90.000 – 40.000 χρόνων) περιείχε κυρίως
οστά αρκούδας σπηλαίων. Το ανώτερο στρώμα περιείχε τα εργαλεία από πυριτόλιθο
και χρονολογήθηκε στην τελική φάση της μουστερίας (περίπου 40.000 χρόνια πριν
από σήμερα). Το στρώμα περιείχε επίσης οστά από ζώα όπως από αίγαγρους, αγριοκάτσικα
και λύκους, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι σπηλιές χρησίμευαν ως τοποθεσίες καλοκαιρινού
κυνηγιού.
Αλλά το 1621 ο μοναχός
Philipp Tanner ίδρυσε στην θέση αυτή… παρεκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, στο
κάτω σπήλαιο, και το 1658, ο πάστορας Paulus Ulmann (1613 – 1680), επέκτεινε σε
ερημητήριο στο επάνω! Μια σειρά από ασκητές κατοικούσαν στην τοποθεσία και
παρείχαν φαγητό και κατάλυμα στους προσκυνητές, που επισκέπτονταν το
παρεκκλήσι. Μέχρι το 1853 περίπου 24 ερημίτες ζούσαν μόνιμα στις σπηλιές! Ο
τελευταίος ερημίτης πέθανε το 1851. Το ερημητήριο τελικά μετετράπη σε…
πανδοχείο. Πολλά οστά που έχουν βρεθεί στις σπηλιές, οι ερημίτες μοναχοί τα
πούλησαν σε επισκέπτες και προσκυνητές!… Άγνωστο το αρχαιολογικό υλικό που έχει χαθεί και το μέγεθος της καταστροφής που έχουν προξενήσει…
Στην θέση του παλαιού χανιού
εκτίσθη ένα μικρό μουσείο με αναπαράσταση σκήτης των… ασκητών!
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.7.2017.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
– Bächler Em. «Das alpine paläolithikum der Schweiz im Wildkirchli,
Drachenloch und Wildenmannlisloch, die ältesten menschlichen niederlassungen
aus der altsteinzeit des Schweizerlandes», εκδ. Birkhäuser, 1940.
– Gunn J. «Encyclopedia of Caves and Karst Science», εκδ. Routledge, 2004.
– MacCurdy G. Grant «Recent discoveries bearing on the antiquity of man in
Europe», στο Annual Report of the Board of
Regents of the Smithsonian Institution, Smithsonian Institution, 1910.
– Scheffel J. V. von «Ekkehard A Tale of the Tenth Century».
– Schmid E. «Zum Besuch der Wildkirchli-Höhlen», στο Mitteilungsblatt der Schweizerischen Geschichte für Ur-
und Frühgeschichte 8, 1977.
– Widmer M. «Places of worship in Switzerland», στο Bret Harte (επιμ.), Overland
Monthly and Out West Magazine, Samuel Carson, 1919.
– Βλ. και Johann Gottfried Ebel, Johann Baptist Isenring (1830),
Annette von Droste-Hülshoff (1836), κ.ά.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] 47°16′55″N 9°24′29″E.
[2] Ένα μουσείο στην τοποθεσία αυτή φιλοξενεί έναν πλήρη σκελετό αρκούδας, που βρέθηκε σε μια από αυτές τις σπηλιές!
[3] Λέσχη εξερευνητών σπηλαίων.