Του Γιώργου Λεκάκη
Η θειά μου η Μυρτίδω, είχε να
το λέει…Την έτεκε η μάνα της, εργαζόμενη στα χωράφια!!! Ναι, είχε πάει για την
απαιτητική δουλειά των γεωργών, με την κοιλιά ‘τοιμόγεννη, στις μέρες της…Την
έπιασαν πόνοι, πήγε παραπέρα, να μην την καταλάβουν οι άλλοι εργάτες και
σταματήσουν την δουλειά, και έτεκε ένα κοριτσάκι…το οποίο ετοποθέτησε στα
μυρτίδια…Έκοψε μόνη της τον ομφάλιο λώρο και συνέχισε την εργασία της στα χωράφια…Οι
υπόλοιποι την κατάλαβαν από τις ματιές που έριχνε συχνάκις κάτω από ένα
συγκεκριμένο δένδρο…ώσπου ακούστηκαν και τα κλάματα μωρού…
Όταν είδαν το κοριτσάκι,
έβγαλαν τα μαντήλια τους, αυτά με τα οποία σκούπιζαν τον τίμιο ίδρω τους, τα
έστρωσαν χάμω, και ξάπλωσε εκεί πάνω το νιογέννητο…Φαΐ δεν είχαν…Ξεσπόριασαν
όλοι τις τομάτες τους και το ζουμί τους, κι η καλομάνα τα έδινε με το δάκτυλό
της στα χειλάκια του…Έτσι μεγάλωσε η Μυρτίδω: Στα χωράφια! Πού να την άφηνε η
μάνα της;
Στην αυλή τους είχαν μια πικραμυγδαλιά.
Η μάνα έτρωγε πολλά πικραμύγδαλα, και το γάλα της ήταν πικρό…Έτσι πικραμένη
μεγάλωσε η Μυρτίδω…
Κάθε μέρα (καληώρα) στα
γενέθλιά της, καβούρδιζε πικραμύγδαλα, τα τύλιγε με καμένη ζάχαρη, τα έβαζε σε
πάνινα «μαντηλάκια» (καμωμένα από σεντόνι), στα οποία είχε κεντήσει δαντέλα,
και μας κέρναγε κουφέτα, που εμείς τα πέρναμε για μπομπονιέρες…Έτσι κράτησε
στην μνήμη της η θειά μου η Μυρτίδω, το όνομά της, το πρωτοφάι της και το πρώτο
στρωματάκι της…
ΠΗΓΗ: εφημ. ΚΟΝΤΡΑ NEWS, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 29.9.2020.