Ετυμολογία / ασπιρίνη
Ασπίς της ρινός εξ ιτιάς.
Όχι μόνον ο πατέρας της Ιατρικής, Ιπποκράτης, είχε πρώτος μιλήσει για τις παυσίπονες ιδιότητες του χυμού του φλοιού της ιτιάς, απ’ τον οποίο παρασκευάζεται η ασπιρίνη, αλλά γενικότερα οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ασπίδα τους την ιτιά.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης “Ιπποκρατης, ο πατερας της Ιατρικής”.
Από το δένδρο αυτό οι πρόγονοί μας έφτιαχναν αψίδες (γι’ αυτό η εσχάτη αψίς ελέγετο ίτυς) και ασπίδες. Μάλιστα, το ακόμη αρχαιότερο όνομα της ασπίδας ήταν ίτυς «δια το πρώτας εκ ταύτης της ύλης χρήσασθαι κατασκευασθήναι» (Ησύχιος). Αργότερα, με ξύλο ιτιάς έφτιαχναν στεφάνι για την ασπίδα τους. Την ασπίδα η οποία δεν είχε στεφάνι ιτιάς, την έλεγαν πέλτη. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης “Αρχαια ελληνικα οπλα”.
Έτσι, λοιπόν, από αρχαιοτάτων χρόνων η ιτιά ήταν συνώνυμος της ασπίδας, της προστασίας. Και όταν εξ ιτιάς παρασκευάσθηκε – στα νεώτερα χρόνια – ένα φάρμακο το οποίο ο Ιπποκράτης εγνώριζε και χρησιμοποιούσε χιλιάδες χρόνια πριν, και επειδή συν τοις άλλοις ήταν «ασπίς ρινός» (της ρινικής χώρας), ονομάσθηκε ασπιρίνη, ενώ αρχικώς ελέγετο ιτεΐνη…
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης “Ελληνικό Λεξικό”, εφημ. Έθνος της Κυριακής, 1.6.2003. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 2.3.2003.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Λεξικά Αμμωνίου και Ησυχίου, Θεόφραστος (κ 510, CP II 9,14), κ.ά.
