Του Γιώργου Λεκάκη
 |
| Γεωγραφικός χάρτης που απεικονίζει τις κύριες αποικίες από Έλληνες (πράσινο) και Φοίνικες (πορτοκαλι) στην Μεσόγειο (τον 7ο – 6ο αιώνα π.Χ.). (a) Geographical map showing the main colonies by Greeks (triangles) and Phoenicians (circles) in the Mediterranean (seventh to sixth centuries ). (b) Frequency distribution of the most representative haplotype 13-13-30-24-10-11-13 associated to the E3b1a2-V13 chromosomes in Sicily, in other populations taken from literature15, 23, 29, 30 and in samples from YHRD. The allelic combinations refer to the following order of loci: DYS19-DYS389I-DYS389II-DYS390-DYS391-DYS392-DYS393. (c) Frequency distribution of the haplotype 13-14-30-24-9-11-13 associated to the E3b1b-M81 chromosomes in Sicily (data from this study), in other populations taken from literature29 and in samples from YHRD. |
Η παρουσία ή η απουσία γενετικής ετερογένειας στην Σικελία έχει συζητηθεί εδώ και πολύ καιρό.
Μέσα από την ανάλυση της διακύμανσης των γραμμών των χρωμοσωμάτων Υ, χρησιμοποιώντας τον συνδυασμό των απλο-ομάδων και των βραχέων διαδοχικών επαναλήψεων από διάφορες περιοχές της Σικελίας, έρευνα αποδεικνύει ότι στο νησί σημειώθηκαν ίχνη γενετικών ροών, λόγω του αρχαίου ελληνικού αποικισμού και των βορειοαφρικανικών συνεισφορών, που εξακολουθούν να είναι ορατά, βάσει της κατανομής ορισμένων γραμμών.
Η γενετική συμβολή των ελληνικών χρωμοσωμάτων στην δεξαμενή γονιδίων της Σικελίας εκτιμάται ότι είναι περίπου 37%.
Τώρα καταλαβαίνει κανείς καλύτερα τον Ιταλό δραματουργό, μυθιστοριογράφο και δοκιμιογράφο, Λ. Πιραντέλο (1867 – 1936), που είπε: «Είμαι από την Σικελία, δηλαδή την Μεγάλη Ελλάδα και υπάρχει ακόμη πολύ από την Ελλάδα στην Σικελία. Το μέτρο, η αρμονία και ο ρυθμός ζουν ακόμη. Εξ άλλου είμαι και ο ίδιος εγώ ελληνικής καταγωγής. Ναι, ναι, μην εκπλήττεσθε. Το οικογενειακό μου όνομα είναι Πυράγγελος. Το Πιραντέλο δεν είναι παρά η φωνητική παραφθορά του Πυράτζελο – Πιραντέλο» – Απόσπασμα από συνέντευξη στον Κ. Ουράνη, στο περιοδικό “Νέα Εστία”, 1934.
- ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ περι ΣΙΚΕΛΙΑΣ, ΕΔΩ.
 |
| The geographical map of the nine Sicilian samples is shown. Their latitude (N), longitude (E) and sample size are: (1) Trapani (TP) 38°07′, 12°07′, 33; (2) Mazara del Vallo (MZ) 37°65′, 12°58′, 18; (3) Santa Ninfa (SN) 37°77′, 12°88′, 31; (4) Alcamo (AL) 37°97′, 12°97′, 24; (5) Caccamo (CA) 37°93′, 13°07′, 16; (6) Sciacca (SC) 37°05′, 13°07′, 28; (7) Piazza Armerina (PZ) 37°38′, 14°37′, 28; (8) Troina (TR) 37°78′, 14°60′, 30; (9) Ragusa (RG) 36°93′, 14°75′, 28. The histogram plots the frequencies of the main haplogroups in the eastern and the western sides of the island. |
Η συνεισφορά των πληθυσμών της Βορείου Αφρικής εκτιμάται ότι είναι περίπου 6%.
Ειδικότερα, η παρουσία ενός απλοτύπου, που προέρχεται από την νότια Βαλκανική Χερσόνησο και τα παράγωγά του, που συνδέονται με το E3b1a2-V13, υποστηρίζουν μια κοινή γενετική κληρονομιά μεταξύ των Σικελών και των Ελλήνων.
- ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για το DNA, ΕΔΩ.
Η εκτίμηση του χρόνου, μέχρι τους πιο πρόσφατους κοινούς προγόνους είναι περίπου 2.380 χρόνια πριν από σήμερα, η οποία συμφωνεί, σε γενικές γραμμές, με τα αρχαιολογικά ίχνη της ελληνικής κλασσικής εποχής.
Το ανατολικό και το δυτικό τμήμα της Σικελίας φαίνεται ότι είναι σημαντικά διαφορετικό από την ανάλυση chi(2), αν και η έκταση μιας τέτοιας διαφοροποίησης δεν είναι πολύ μεγάλη, σύμφωνα με μια ανάλυση της μοριακής διακύμανσης.
Η παρουσία ενός μεγάλου αριθμού διαφορετικών απλοομάδων / haplogroups στο νησί, κάνει την ποικιλία των γονιδίων της Σικελίας να φθάσει περίπου το 0,9.
Η γενική ετερογενής σύνθεση των απλοομάδων στα δεδομένα της Σικελίας είναι παρόμοια με τα πρότυπα που παρατηρούνται σε άλλα μεγάλα νησιά της Μεσογείου, αντικατοπτρίζοντας τις πολύπλοκες ιστορίες των οικισμών στην Σικελία.
ΠΗΓΗ: Di Gaetano C., κ.ά. «Differential Greek and northern African migrations to Sicily are supported by geneticevidence from the Y chromosome», Eur. J. Hum Genet. 2009 Jan; 17(1):91-9. doi: 10.1038/ejhg.2008.120, 6.8.2008. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.8.2008.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ, ΕΔΩ.
Abstract
The presence or absence of genetic heterogeneity in Sicily has long been
debated. Through the analysis of the variation of Y-chromosome lineages, using
the combination of haplogroups and short tandem repeats from several areas of
Sicily, we show that traces of genetic flows occurred in the island, due to
ancient Greek colonization and to northern African contributions, are still
visible on the basis of the distribution of some lineages.
debated. Through the analysis of the variation of Y-chromosome lineages, using
the combination of haplogroups and short tandem repeats from several areas of
Sicily, we show that traces of genetic flows occurred in the island, due to
ancient Greek colonization and to northern African contributions, are still
visible on the basis of the distribution of some lineages.
The genetic contribution of Greek chromosomes to the Sicilian gene pool
is estimated to be about 37% whereas the contribution of North African
populations is estimated to be around 6%. In particular, the presence of a modal
haplotype coming from the southern Balkan Peninsula and of its one-step
derivates associated to E3b1a2-V13, supports a common genetic heritage between
Sicilians and Greeks.
is estimated to be about 37% whereas the contribution of North African
populations is estimated to be around 6%. In particular, the presence of a modal
haplotype coming from the southern Balkan Peninsula and of its one-step
derivates associated to E3b1a2-V13, supports a common genetic heritage between
Sicilians and Greeks.
The estimate of Time to Most Recent Common Ancestor is about 2380 years
before present, which broadly agrees with the archaeological traces of the
Greek classic era. The Eastern and Western part of Sicily appear to be
significantly different by the chi(2)-analysis, although the extent of such
differentiation is not very high according to an analysis of molecular
variance. The presence of a high number of different haplogroups in the island
makes its gene diversity to reach about 0.9. The general heterogeneous
composition of haplogroups in our Sicilian data is similar to the patterns
observed in other major islands of the Mediterranean, reflecting the complex
histories of settlements in Sicily.
before present, which broadly agrees with the archaeological traces of the
Greek classic era. The Eastern and Western part of Sicily appear to be
significantly different by the chi(2)-analysis, although the extent of such
differentiation is not very high according to an analysis of molecular
variance. The presence of a high number of different haplogroups in the island
makes its gene diversity to reach about 0.9. The general heterogeneous
composition of haplogroups in our Sicilian data is similar to the patterns
observed in other major islands of the Mediterranean, reflecting the complex
histories of settlements in Sicily.
Ελληνικα γονιδια, Σικελοι, γενετικη κληρονομια, Σικελος, Ελληνας, Μεσογειος, γενετικη ετερογενεια, Σικελια, χρωμοσωμα Υ Y απλοομαδα, ελληνικα χρωμοσωματα, γονιδιο, Αφρικη, απλοτυπος, Βαλκανια, προγονος, απλοομαδες, απλοομαδα γονιδιο ιταλια Ιταλος δραματουργος μυθιστοριογραφος δοκιμιογραφος, Πιραντελο Μεγαλη Ελλαδα αρχαια Ελλαδα Σικελιας μετρο, αρμονια ρυθμος ελληνικη καταγωγη οικογενεια ονομα Πυραγγελος Πιραντελλο φωνητικη παραφθορα Πυρατζελο Πιρατζελο συνεντευξη Ουρανης, περιοδικο Νεα Εστια 1934 τραπανι Trapani μαζαρα ντελ βαλο βαλλο Mazara del Vallo αγια νυμφη σαντα νινφα Santa Ninfa αλκαμο Alcamo κακκαμο κακαμο κατσαμο Caccamo σκιακκα σκιακα σκιατσα Sciacca πιατσα αρμερινα Piazza Armerina τροινα τρινα τροια Troina ραγκουσα ραγκουζα Ragusa
