Του συγγραφέα Κωνσταντίνου Σπίνου, Kspin.gr@gmail.com
Στις 10 Δεκεμβρίου 1948 στο Παρίσι η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ψήφισε το κείμενο της Οικουμενικής Διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ψήφιση της μεγαλειώδους αυτής διακήρυξης απετέλεσε πράξη μέγιστης πολιτικής και ηθικής σημασίας, η διεθνής ακτινοβολία της οποίας υπήρξε μέγιστη. Η ψήφιση του κειμένου αυτού αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα γεγονότα του 20ού αιώνα.
Πρωταγωνιστές στην αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα μπορούσε να ήταν άλλοι από τους προγόνους μας. Τόσο η Δημοκρατία, όσο και η Ελευθερία είναι έννοιες που γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν στην Ελλάδα και από αυτή την χώρα απλώθηκαν στα πέρατα της οικουμένης. Όλες οι αρχές και οι αξίες της Διακήρυξης των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ευρίσκονται κυρίως στα κείμενα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη των τριών μεγάλων τραγικών ποιητών μας Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αισχύλου, και στην διδασκαλία του ανυπέρβλητου Σωκράτη.
Στην αρχαία Ελλάδα συνελήφθη για πρώτη φορά η ιδέα της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία όλοι οι πολίτες μετείχαν άμεσα στην άσκηση της κρατικής εξουσίας και απολάμβαναν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ίσχυε η αρχή της ισονομίας και της ισηγορίας, ακόμη και για τους δούλους, όπως μας πληροφορεί ο Ξενοφών: «Γι’ αυτό και τους δούλους ισότιμους προς τους ελεύθερους κάναμε και τους μετοίκους ίσους προς τους πολίτες απέναντι των νόμων καταστήσαμε».
Οι Αθηναίοι απολάμβαναν την ελευθερία στην ιδιωτική ζωή, την ελευθερία σκέψης, γνώμης, έκφρασης, της θρησκευτικής ελευθερίας, την αξία της οποίας, εξύμνησαν όλοι οι Έλληνες συγγραφείς, κυρίως όμως ο Σοφοκλής στην περίφημη «Αντιγόνη», ο Αισχύλος στην τραγωδία «Πέρσες» και ο Ευριπίδης στην τραγωδία «Ικέτιδες».
Τον σπουδαιότερο ύμνο προς την Ελευθερία και την Δημοκρατία έπλεξε ο μεγάλος Περικλής στο υψιπετές κείμενο του «Επιταφίου», στο οποίο αφού περιέγραψε τις αρχές της ελευθερίας κατέληξε με υπερηφάνεια: «και όνομα μεν δια το μη ες ολίγους άλλες πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται», που σημαίνει: «Το πολίτευμα τούτο ονομάζεται δημοκρατία, διότι το κράτος κυβερνάται από τους περισσοτέρους και όχι από τους ολίγους».
Στο θερμοκήπιο του αρχικού πολιτισμού η ελευθερία δεν ήταν αποτέλεσμα αριθμού των ψήφων, αλλά τρόπος καθημερινής ζωής, όπου ο άνθρωπος καταξιώνει την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια του.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 8.6.2025.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
- Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
- Ξενοφών «Αθηναίων Πολιτεία»
- Πλάτων «Πολιτεία»
- Θουκυδίδης «Ιστορίαι»
- Αντωνάκος Αντ. και Κ. Σπίνος «Ελευθερία Λόγου και Δημοκρατία».
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ των ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Σπινος 10 Δεκεμβριου 1948 Δεκεμβριος Παρισι Γενικη Συνελευση του Οργανισμου Ηνωμενων Εθνων ψηφισμα κειμενο Οικουμενικη Διακηρυξη των ανθρωπινων δικαιωματων ψηφιση πολιτικη ηθικη 20ος αιωνας μΧ Δημοκρατια, Ελευθερια εννοια οικουμενη αρχες αξιες κειμενα Πλατωνας πλατων Αριστοτελης τραγικοι ποιητες Σοφοκλης, Ευριπιδης, Αισχυλος, διδασκαλια Σωκρατης πρωτη φορα ιδεα Αθηναικη αθηνα πολιτες συμμετοχη αμεσα αμεση ασκηση κρατικη εξουσια αρχη ισονομια ισηγορια δουλοι δουλεις δουλοι δουλος, Ξενοφων ισοτιμια ελευθερος μετοικος ισος πολιτης νομος Αθηναιοι ιδιωτικη ζωη σκεψης, γνωμης, εκφρασης, θρησκευτικη σκεψη, γνωμη, εκφραση, θρησκεια θρησκαρχαιοι ελληνες συγγραφεις, Αντιγονη τραγωδια Περσες Ικετιδες σπουδαιοτερος υμνος προς την Ελευθερια Περικλης κειμενο Επιταφιος ονομα ολιγοι πλειονες οικειν πολιτευμα κρατος κυβερνηση περισσοτεροι λιγοι πολιτισμος αριθμος ψηφος τροπος καθημερινης ζωης, ανθρωπος προσωπικοτητα αξιοπρεπεια Βιβλιογραφια Ξενοφωντας Αθηναιων Πολιτεια Θουκυδιδης Ιστοριαι Αντωνακος