ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ-ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ του ιατρού πνευμονολόγου-φυματιολόγου Στυλιανού Θ. Μητρόπουλου
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γ. Λεκάκης
Με την διήγηση του «παραμυθιού» για τις νεράιδες Σητείας, “φανερώθηκαν” θεοί και ήρωες “περαστικοί” από την Σητεία όπως: θεά Αφροδίτη, θεός Ζην Ζευς, ηρωική Ευρώπη μητέρα του ήρωα Μίνωα και θεά Κόρη Περσεφόνη μητέρα του θεού Ζαγρέα.
Με την “θυσία” του νεαρού θεού Ζαγρέα στα Σκαλιά Σητείας, ο Ζην Ζευς παρέμεινε ο μυθολογικός άρχων του Πάνω Κόσμου ενώ η παλλόμενη καρδιά του Ζαγρέα, ως σπέρμα έδωσε γέννηση του Ήρωα Διονύσου.
Ο Ήρωας Διόνυσος
Με σπέρμα τα «κύτταρα» της παλλόμενης καρδιάς του θεού Ζαγρέα, γονιμοποιήθηκε η ηρωική Πριγκήπισσα Σεμέλη, κόρη του Βασιλιά Κάδμου της Θήβας Αιγύπτου, που κυοφόρησε τον Διόνυσο.
Η θεά Ήρα, εζήτησε από την Σεμέλη να αποδείξει ότι ο Ζην Ζευς είναι πατέρας του παιδιού που κυοφορεί, ο θεός Ζευς, να εμφανιστεί με όλην του την δόξα. Πράγματι, ο θεός Ζευς, εμφανίστηκε ως “πύρινη βροχή” που προκάλεσε πυρκαγιά στα ανάκτορα της Θήβας και κατέκαψε πολλούς – μαζί με την Σεμέλη – που απέβαλε πρόωρα τον Διόνυσο.
Ο Διόνυσος-έμβρυο, έξι μηνών, αγκιστρώθηκε σε κισσό στις κολόνες του ανακτόρου της Θήβας, και για να συνεχισθεί η κυοφορία του, ο Ζην Ζευς, έσκισε τον μηρό του και τοποθέτησε το εξαμηνίτικο έμβρυο στην σχισμή, που ακολούθως έραψε. Τρεις μήνες αργότερα, ο Ζευς με αστραπές, βροντές και κεραυνούς, για να μην ακούγεται το κλάμα του Διονύσου και γίνει αντιληπτός από την σύζυγό του Ήρα, γεννά τον Διόνυσο στην Νύσα, στις υπώρειες του όρους Πράμνος Ικαρίας.
Ο θεός Ζευς ανέθεσε την ανατροφή του νεογέννητου Διονύσου στις Υάδες Νύμφες της βροχής, στη Νας Ικαρίας, με την προστασία του θεού Ερμή. Αυτονόητο, ότι ο Ζην Ζευς, πατέρας του θεού Ζαγρέα, είναι παππούς του Ήρωα Διονύσου. Επίσης ο Ζην Ζευς, τον κυοφόρησε και τον γέννησε ως δεύτερη μητέρα με πρώτη μητέρα σύλληψης και κυοφορίας του, την Ηρωική Σεμέλη. Άρα είναι διμήτωρ.
Η Ήρα επεδίωξε να αρπάξει τον Διόνυσο. Όμως την τελευταία στιγμή ο Ερμής τον επήρε στην αγκαλιά του και τον γλύτωσε από τα νύχια της Ήρας. Ο Ερμής εν συνεχεία για να μην τον προλάβει η γοργοπόδαρη Ήρα, υποδύθηκε τον πρωτόγονο θεό Φάνη / Θεοφάνη, που τον σέβονταν όλοι οι θεοί, και προφανώς και η Ήρα, και έτσι κατάφερνε συνεχώς να προπορεύεται.
Με το τέχνασμα να υποδυθεί τον Φάνη, ο Ερμής έφθασε πρώτος στα όρη της Ίδης της Φρυγίας και παρέδωσε τον Διόνυσο στα ασφαλή χέρια της Κυβέλης. Ο Διόνυσος κάτω από την επίβλεψη της Κυβέλης (προγιαγιάς της Κυβέλης-Ρέας) μεγάλωσε. Έφηβο τον ανέλαβε ο Απόλλων. Με την επίβλεψη του Απόλλωνος, ο Διόνυσος μαθήτευσε στα Απολλώνια Ιερά των Διδύμων, της Δήλου και των Δελφών. Στους Δελφούς ο Διόνυσος είδε και τα άφθαρτα «ιερά» λείψανα του πατέρα του, θεού Ζαγρέα, που είχαν τοποθετηθεί εκεί. Μετά τους Δελφούς ο Διόνυσος οδηγήθηκε από τον Απόλλωνα, σε μυστικό τόπο, στα Νησιά, στο Πέλαγος της Σητείας, που αργότερα ονομάστηκαν Διονυσάδες νήσοι[1].
Στις Διονυσάδες, ο Ήρωας Διόνυσος μαζί με τον ακόλουθο της Αρετής, Ήρωα Ηρακλή, προετοιμάστηκαν για εκστρατείες-σκούπες, ξεκαθαρίσματος όσων των ηρωικών Ατλάντων διεφθάρησαν. Οι επιζώντες Άτλαντες παρέμεναν διάσπαρτοι σε ακτές και νήσους της Τηθύος, στις πρώην επαρχίες των Ατλάντων, του Ωγύγου, του Δαρδάνου, του Κέκροπος, μετά τις θεομηνίες-κατακλυσμούς. Την μυστική υπεροχή τους οι Άτλαντες την εκμεταλλεύονταν με βίαια στρατολόγηση δούλων, που τους υπηρετούσαν, των οποίων σήμερα βλέπουμε τα απίστευτα μεγαλιθικά μνημεία σε Αίγυπτο και αλλού.
Ο Διόνυσος με εκστρατεία-«σκούπα» πέταξε τους Άτλαντες, Ωγύγους και Δαρδανούς, πέραν από τις Ανατολικές Πύλες – έκτοτε «Πύλες του Διονύσου». Γνώσεις από τις εκστρατείες του Διονύσου στις χώρες της Ανατολής, αξιοποιήθηκαν χιλιετίες μετά, από τον Μέγα Αλέξανδρο (356 – 323 π.Χ.), καθώς και από τον Κρητικό Νέαρχο (360 – 300 πΧ.), ναύαρχο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που υποστήριζε την εκστρατεία του Μεγ. Αλέξανδρου από θάλασσα και ποτάμια, με ελευθέρωση των υπό των Ατλάντων δούλων λαών.
Ο Ηρακλής με άλλη εκστρατεία-«σκούπα», προς την Εσπερία, εκδίωξε και τους εκεί διεφθαρμένους Άτλαντες, πέραν των Πυλών – έκτοτε «Στήλες / Πύλες Ηρακλέους». Ο Ηρακλής επίσης εξεστράτευσε και στον Ινδικό Καύκασο, για να απελευθερώσει τον αλυσοδεμένο ευεργέτη των ανθρώπων θεό Προμηθέα. – βλ. Γ. Λεκακης «Αισχύλου Προμηθέας Δεσμώτης».
Χρονομεταφορά Ηρώων Διόνυσου και Ηρακλή
Ο Διόνυσος και ο Ηρακλής μετά τις νικηφόρες εκστρατείες τους, σε Ανατολή και Δύση, λίγο πριν την έναρξη του Μεγάλου Πολέμου, Αθηναίων και Ατλάντων, που προκάλεσε την καταστροφή του προκατακλυσμιαίου Ηρωικού Κόσμου, πέρασαν στον χρονοχώρο της εποχής της Γιγαντομαχίας, από το Σπήλαιο του Επιμενίδη, που βρίσκεται στα Αστερούσια όρη της Κρήτης.
Γιγαντομαχία και Λήξη με ήττα Γιγάντων
Στην Γιγαντομαχία, οι Γίγαντες, ζητούσαν να επαναφέρουν τους Τιτάνες. Αλλά αποκρούονταν από ατέρμονες μάχες από τους Ολύμπιους θεούς.
Οι Αιγύπτιοι Ιερείς, Θήβας και Σαΐδος, έλεγαν ότι σε προόραση του Πρωτόγονου θεού Φάνη αναφερόταν ότι μόνον εάν συμμετάσχουν παιδιά έρωτος θεών με ηρωικές θνητές, όπως οι Ήρωες, Διόνυσος και Ηρακλής, θα νικήσουν οι θεοί του Ολύμπου τα παιδιά της Γαίας, τους Γίγαντες.
Υπάρχουν παραδόσεις από τον 3ο π.Χ. αιώνα του Αιγύπτιου Μανέθωνα, που κατέγραψε σε «χαμένα κείμενα» ο Διογένης Λαέρτιος τον 3ο μ.Χ. αιώνα, οι οποίες αφορούσαν τους Βασιλείς της Αιγύπτου και του Πάνω Κόσμου μετά την λήξη της Γιγαντομαχίας.
Με σύγχρονες αναγωγές και υπολογισμούς, η φθινοπωρινή ισημερία του έτους 49187 π.Χ., υπολογίζεται ως κομβικό έτος της ήττας των Γιγάντων, λήξης της Γιγαντομαχίας, με έναρξη της Ηρωικής Εποχής.
Την ημέρα αυτή, στον Όλυμπο, συνεδρίασαν οι Ολύμπιοι Θεοί, με θέματα θεοποίησης των Γιγαντομάχων Ηρώων Διόνυσου και Ηρακλή και αποδοχής του Διονύσου στο Συμβούλιο των Θεών, ως θεού στην θέση της θεάς Εστίας, η οποία παραιτήθηκε. Στο ίδιο Συμβούλιο οι Ολύμπιοι θεοί, όρισαν ως Πρώτο Βασιλέα Ηρώων και Ηρωικών απογόνων τους, του Ηρωικού Γένους Ανθρώπων, τον θεό Ήφαιστο.
Πραξικόπημα Τυφώνα Άρχοντα Κάτω Κόσμου
Μετά από παραίτηση του Τιτάνα Ωκεανού, ο θεός Ζην Ζευς, Άρχων του Πάνω Κόσμου με τον αδελφό του Ζήνα Ποσειδώνα, Άρχοντα του Θαλάσσιου Κόσμου, επεδίωκαν και ο Αδελφός τους Ζην Άδης, να παραλάβει το Βασίλειο του Κάτω Κόσμου. Ο Τυφών, κληρονόμος απόγονος του Τάρταρου παρέμενε Άρχων του Κάτω Κόσμου, ζητώντας την επαναφορά των Τιτάνων και έχοντας κυριαρχία στον υποχθόνιο χώρο. Έτσι δεν παρέδιδε το Βασίλειο του Κάτω Κόσμου.
Ο Τυφών εκμεταλλεύτηκε τις τεράστιες υποχθόνιες δυνατότητές του και κατάφερε χωρίς να γίνει αντιληπτός να κόψει «τους Μύες και τους Τένοντες» του Ζήνα Δία (δηλαδή τα δίκτυα επικοινωνίας του). Έχοντας στην διάθεσή του ένα τεράστιο υποχθόνιο «χωροχρονικό» δίκτυο, έκρυψε «τους μύες και τένοντες του Δία» στο μέλλον, σε «κώρυκα»[2] στο Κωρύκειον Άντρον στον Παρνασσό και πραξικοπηματικά ανέλαβε ως Ζην Τυφών, Άρχων και τον Πάνω Κόσμο.
Ο Λαέρτιος αναφέρει ότι ο Τυφών, ως Άρχων και του Πάνω Κόσμου, εκθρόνισε τον Βασιλιά Ήφαιστο, για να διορίσει δικούς του, διεφθαρμένους ηρωικούς Βασιλείς, με πρώτο έναν Βασιλιά που ονόμασε Κρόνο.
Ο θεός Ερμής, διατηρώντας την θέση του και με τον Τυφώνα, με πονηριά απέσπασε τις δυνατότητες «διαχρονικής επικοινωνίας» του Τυφώνος και επικοινωνώντας με τον ήρωα, Αίγυπτο στο μεγαλιθικό μέλλον εντόπισε στο Κωρύκειον Άντρον, τον κώρυκα με τους «Μύες και Τένοντες» του Διός και έτσι τους επανέφερε, αποκαθιστώντας τον Ζήνα Δία, ο οποίος άμεσα επανήλθε στον Όλυμπο και εκδίωξε τον Τυφώνα.
Προκατακλυσμιαία εποχή μετά το Πραξικόπημα Τυφώνα
Με την Επάνοδο του Ζήνα Δία στον Όλυμπο, ο Τυφών διέφυγε στο Βασίλειο του Κάτω Κόσμου, εξακολουθώντας ως Ζην Τυφών να μην αποδίδει το Βασίλειο στον δικαιούχο Ζήνα Άδη. Μέσα από τις ανοικτές υποχθόνιες πύλες της Ταρταρίας, με διαφθορά, με «διαίρει και βασίλευε» και υψηλή τεχνολογία προκαλούσε αντιπαραθέσεις με δουλεία, αλληλοσπαραγμούς και πολέμους στους λαούς σε όλην την ανθρωπότητα.
Οι «Αρ-Αντ-ίτες», προκατακλυσμιαίοι της ελεύθερης μυστικής Ολύμπιας Φθίας (Αραντίδος), υπό τον Βασιλέα Δευκαλίωνα, υιό του θεού Προμηθέα και της ηρωικής Κλυμένης με την σύζυγό του Πύρρα, υπερβόρεια κόρη της Πανδώρας και του θεού Επιμηθέα, προκαλούνταν διαρκώς από τους διεφθαρμένους Άτλαντες.
Η διαφθορά και η υψηλή τεχνολογική ανάπτυξη των Ατλάντων τελικά οδήγησε το 9604 π.Χ. στην μεγάλη Αναμέτρηση, τον Πρώτο (Τρωικό) Ηρωικό Πόλεμο Αθηναίων και Ατλάντων.
Με την καταστροφή του προκατακλυσμιαίου Ηρωικού Κόσμου, αποσύρθηκαν οι θεοί και οι απόγονοι των επιζώντων του Ηρωικού Γένους Ανθρώπων, από το 9600 π.Χ. Μετά γίνονται πρόγονοί του σε απόσυρση των θεών (στο καταφύγιο της Ελπίδας, της υπερβόρειας) του Σιδηρού Γένους Ανθρώπων που προσπαθεί να αναγεννήσει τον προκατακλυσμιαίο τεχνολογικό πολιτισμό (μεσολιθικός, νεολιθικός και χαλκολιθικός πολιτισμός).
Δυστυχώς οι άνθρωποι, εξακολουθούν να βρίσκονται κάτω από την τυραννία των «εκλεκτών» διεφθαρμένων, που με “μαριονέτες” και “γενίτσαρους” κατορθώνουν και διατηρούν την τακτική του «διαίρει και βασίλευε», προκαλώντας αναμετρήσεις, αλληλοσπαραγμούς και πολέμους, που τους επιτρέπουν να ζουν απρόσβλητοι, εκμεταλλευόμενοι την δουλεία όλων των ανθρώπων κάθε εποχής.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 26.1.2025.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Οι Διονυσάδες (> παραφρασμένα Γιανυσάδες), είναι τα μικρονησιά Διονυσάδα / Γιανυσάδα / Γιαννισάδα (με φάρο), Δραγονάρα / Δραγονάδα και οι μικρονησίδες Παξιμάδα και Παξιμαδάκι / Πρασονήσι, που βρίσκονται στο στον 35ο παράλληλο [35°21′N 26°11′E], 18 χλμ. ΒΑ. από την πόλη της Σητείας. Στις Διονυσάδες βρίσκουν καταφύγιο οι ψαράδες.
Τα τέσσερα ακατοίκητα νησιά έχουν συνολική έκταση 5,252 τ.χλμ. Το μεγαλύτερο, η Δραγονάρα έχει έκταση 2,84, η Γιανυσάδα 2,08, η Παξιμάδα 0,30, και το Παξιμαδάκι 0,032 τ.χλμ. Στα νότιά τους, ανοίγεται η Ελληνική Τάφρος, βάθους έως και 4.000 μ., συνορεύει με το Ελληνικό Τόξο, ενώ στα βόρεια η Θάλασσα της Κρήτης, βαθύ συμπλήρωμα του Αιγαίου Πελάγους, κατεβαίνει σε βάθος έως και 1.000 μ. Αλλά σε αντίθεση με αυτά τα βαθειά νερά, η παράκτια υφαλοκρηπίδα της Κρήτης είναι ρηχή και γεμάτη από υφάλους, που την καθιστά επικίνδυνη για τα πλοία. Οι Διονυσάδες βρίσκονται σε ρηχά νερά.
Σε μυθολογική εκδοχή αναφέρεται ότι τα εδημιούργησε ο θεός Διόνυσος για τόπο λατρείας του. Ο Διόνυσος ο Κρης, εγεννήθη στην Κρήτη από τον Δία και την Περσεφόνη. Ήταν ένας αγροτικός καινοτόμος μυθικών διαστάσεων. Αυτός εφηύρε το άροτρο! Πρώτος καλλιέργησε αμπέλια και παρήγαγε κρασί! Ανέλαβε να δημιουργήσει και δύο νησιά «…πλησίον της Κρήτης στους Δίδυμους Κόλπους» (Μιραμπέλλου-Σητείας;) – βλ. Διόδωρος Σικελιώτης “Ιστορική βιβλιοθήκη” V,75,5. Σε χάρτη του N. Sanson, χαρτογράφου του Λουδοβίκου XIII της Γαλλίας, του 1651, σημειώνεται ο κόλπος “Didymi Seu Gemelli”. Αλλά ο Sanson χαρτογράφησε μάλλον φανταστικά την Κρήτη.
Σε άλλη εκδοχή οι Διονυσάδες ήταν μυστικοί τόποι προετοιμασίας των εκστρατειών Διονύσου και Ηρακλή εκδίωξης των εναπομεινάντων στην Τηθύ διεφθαρμένων Ατλάντων.
Τα νησιά ανήκαν στην πόλη Ίτανος. Στην Δραγονάδα υπάρχουν ίχνη αρχαίων εγκαταστάσεων. Έχουν βρεθεί και επιτύμβιες πλάκες των πρωτοχριστιανικών χρόνων. Στα Α. υπάρχει θαλασσοσπήλαιο, ο “Σπήλιος της Δραγονάδας” (20 Χ 30 μ.), επισκέψιμο μόνο με βάρκα. Στα Δ. αναδύονται μέσα από την θάλασσα, φυσικές «κολώνες» που φτάνουν σε ύψος τα 40 μ. – βραχοαξιοθέατο! Υπάρχει επίσης και ένα μικρό σπίτι με σαρνίτσι (= στέρνα). Και φυσικά όμορφες παραλίες. Την δεκαετία του 1990, απαγορεύτηκε η βοσκή. Έτσι πολλαπλασιάσθηκε η βλάστηση και οι λαγοί, αιώνιοι γηγενείς κάτοικοι στο νησί. Η πιο υψηλή κορυφή έχει ύψος 127 μ. Και ένα μικρό εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου (παρακάτω φωτογραφία).
Στα νησιά βλαστάνουν κέδροι «Λιβάνου». Ζει η μεγαλύτερη αποικία του γερακιού της Ελεονόρας (falko Eleonora), 300 ζεύγη ή 850 άτομα, κοινώς μαυροπετρίτης ή βαρβάκι. Το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού του γερακιού αυτού! Τον χειμώνα μεταναστεύουν στην Μαδαγασκάρη. Μελετώνται από το 1963. – βλ. Μ.Φ.Ι.Κ. και R.S.P.B. Επίσης εντοπίσθηκαν 157 είδη πουλιών – 26 ενδημικά του Αιγαίου Πελάγους – βλ. Ε.Ο.Ε. (Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία) και ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε., 1995. Η ορνιθοπανίδα εκτός από τον μαυροπετρίτη, τον αρτέμη (Calonectris diomedea) και τον αιγαιόγλαρο (Larus audouini), περιλαμβάνει το ενδημικό υποείδος σαύρας Podarcis erchardii rechingeri, θαλάσσιες χελώνες Careta careta και μεσογειακές φώκιες (Monachus monachus). Τα νησάκια μαζί με το ακρωτήριο Σίδερος και το νησί Ελασα περιλαμβάνονται στο δίκτυο προστασίας Natura 2000 GR4320006. – ΠΗΓΗ: Γ. Λεκακης “Συγχρονης Ελλαδος περιηγησις”.
[2] Κώρυκας = σάκκος.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- D. Ristow, M. Wink “Σύσταση για την προστασία των πτηνών στο αρχιπέλαγος των Διονυσάδων”, έκδ. Πανεπ. Χαϊδελβέργης 1995.
Γιγαντομαχια φθινοπωρινη ισημερια, πριν 51.000 χρονια Νησοι θεου Διονυσου Σητεια Κρητης νησια βλαστηση κεδρος Λιβανο μεγαλυτερη αποικια γερακιου της Ελεονορας falko Eleonora ζευγη ατομα μαυροπετριτης βαρβακι παγκοσμιος πληθυσμος γερακιων γερακι γερακια ιεραξ χειμωνας μεταναστευση Μαδαγασκαρη 1963 ΜΦΙΚ RSPB ειδη πουλιων πουλια πουλι πτηνων πτηνα πτηνο ενδημικα Αιγαιο Πελαγος ΕΟΕ Ελληνικη Ορνιθολογικη Εταιρεια ΕΘΙΑΓΕ, 1995 ορνιθοπανιδα αρτεμης Calonectris diomedea αιγαιογλαρος λαρος Larus audouini ενδημικο υποειδος ειδος σαυρας σαυρα ποδαρκις Podarcis erchardii rechingeri, θαλασσια χελωνα καρετα Careta careta μεσογειακη φωκια μοναχους Monachus monachus Κωρυκας = σακκος Διονυσαδες νησοι παραφραση Γιανυσαδες μικρονησια μικρονησι Διονυσαδα / Γιανυσαδα / Γιαννισαδα φαρος Δραγοναρα / Δραγοναδα μικρονησιδες μικρονησιδα Παξιμαδα Παξιμαδακι / Πρασονησι, Σητεια Διονυσιαδες καταφυγιο ψαραδες ακατοικητα ακατοικητο Γιανισαδα μυθολογια Θεος Διονυσος λατρεια μυστικος τοπος προετοιμασια εκστρατειες Διονυσου Ηρακλη εκδιωξη Τηθυς διεφθαρμενοι Ατλαντες αρχαια εγκατασταση επιτυμβια πλακα πρωτοχριστιανικα θαλασσοσπηλαιο, Σπηλιος της Δραγοναδας βαρκα σπηλαιο θαλασσα, φυσικη κολωνα κολωνες βραχος αξιοθεατο σπιτι σαρνιτσι στερνα παραλια 1990, απαγορευση βοσκη λαγος κατοικοι εκκλησακι ιν ιερος ναος Αγιου Αντωνιου ξωκκλησακι εκκλησια ξωκκλησι ακρωτηριο Σιδερος Ελασα Διοδωρος Σικελιωτης Heidelberg 35ος παραλληλος Ελληνικη Ταφρος, βαθος Ελληνικο Τοξο, Θαλασσα της Κρητης, βορειο κρητικο παρακτια υφαλοκρηπιδα υφαλος, επικινδυνη πλοιο ναυσιπλοια ρηχα νερα Κρης, κρητικος Διας Περσεφονη αγροτικος καινοτομος καινοτομια μυθικες διαστασεις εφευρεση αροτρο Πρωτος καλλιεργεια αμπελι παραγωγη κρασι δημιουργια Διδυμοι Κολποι Μιραμπελλου Σητειας σανσον Sanson, χαρτογραφος βασιλιας Λουδοβικος 13ος XIII Γαλλια 17ος αιωνας μχ 1651, κολπος διδυμος Didymi Seu Gemelli χαρτης
