Του Γιώργου Λεκάκη
Η Κέρκυρα παρέμεινε υπό των Ενετών
περίπου τέσσερις αιώνες (1401 – 1797) γι’ αυτό και ονομαζόταν «Πύλη της
Βενετίας». Στο διάστημα αυτό εδέχθη πολλές και σκληρές οθωμανικές επιθέσεις, με
στρατό και στόλο και τέσσερις πολύ σκληρές πολιορκίες: 1537, 1571, 1573, 1716. Οι
Τούρκοι δεν στάθηκαν ποτέ ικανοί να διαλύσουν την άμυνα των κερκυραϊκών κάστρων
και να καταλάβουν το νησί.
Την πρώτη, του 1537, απέκρουσε
το βυζαντινό κάστρο του Αγγελόκαστρου[1]. Ήταν 25.000
– 20.000 οθωμανοί στρατιώτες του Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα (29 Αυγούστου 1537) σταλμένοι
από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, που αποβιβάσθηκαν στον κόλπο Γουβιών / Govino,
προχώρησαν προς την πόλη της Κερκύρας, καταστρέφοντας το χωριό Ποταμός. Το
Παλαιό Φρούριο[2], η
μοναδική οχύρωση της πόλης της Κέρκυρας εκείνη την περίοδο, και το Αγγελόκαστρο
ήταν τα μόνα δύο μέρη στο νησί, που δεν ήταν στα χέρια των εισβολέων εκείνη την
εποχή. Όταν οι Οθωμανοί επιτέθηκαν στο Αγγελόκαστρο, 3.000 χωρικοί είχαν εισχωρήσει
μέσα στην ασφάλεια των τειχών του κάστρου. Ο στρατός των εισβολέων απωθήθηκε
τέσσερις φορές από τους Κερκυραίους και δεν μπόρεσε να παραβιάσει τις άμυνες
του κάστρου. Αλλά οι οθωμανοί λεηλάτησαν ολόκληρο το νησί, αιχμαλώτισαν 20.000
κατοίκους και τους πούλησαν σκλάβους… Η ύπαιθρος ερημώθηκε. Αλλά το Αγγελόκαστρο αντιστάθηκε επιτυχώς στην 12ήμερη πολιορκία. Ο οθωμανικός στρατός
διελύθη από επιδημία και αποχώρησε….
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
– ΜΟΥΣΤΟΞΥΔΗΣ Μιχαήλ Α. [εκδότης]
«Τῶν ἀποδημιῶν Ἀνδρονίκου τοῦ Νουκίου Κερκυραίου, κεφάλαια ΟΗ´—ΠΓ´ τοῦ λόγου
Γ´, περιέχοντα τήν ἐξιστόρησιν τῆς ἐν ἔτει 1537 πολιορκίας τῆς Κερκύρας, νῦν πρῶτον
ἐκδοθέντα ἐξ ἀντιγράφου τῆς Ἀμβροσιανῆς Βιβλιοθήκης» τύποις «Ο Κάδμος» Ν. Καραγιάννη,
Κέρκυρα, 1865. Ήταν σε σχήμα 8ο, 16 σελ. ΠΗΓΗ: Ηλιού & Πολέμη, 1865.626,
Legrand & Pernot, 2524.
– ΑΛΒΑΝΑΣ Φρειδερίκος «Ἡ ἐν ἔτει
1537 πολιορκία τῆς Κερκύρας καί τά περί τήν Καρτανίδα Καλήν, κατά τάς ἀνεκδότους
ἐπιστολάς νῦν το πρῶτον μεταφρασθείσας ἐκ τῆς ἰταλικῆς εἰς την ἑλληνικήν γλῶσσαν
καί μετά διασαφητικῶν σημειώσεων ἐκδιδομένας ὑπό Φ. Ἀ[λβάνα]. Κέρκυρα, εκδ. Ι. Ναχαμούλης,
1877. Σε σχήμα 8ο, 62 σελ. ΠΗΓΗ: Legrand & Pernot, 3056, Ηλιού
& Πολέμη, 1877.240.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης “Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις”. Γ. Λεκάκης “Ελληνικη Βιβλιογραφια”. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 4.4.2018.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
– B. Arbel «A Companion to Venetian History, 1400-1797», εκδ. BRILL, 11.7.2013.
– W. Miller «The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204-1566)»,
εκδ. E. P. Dutton, 1908.
Του ιδίου: «Essays on the Latin Orient», εκδ. Cambridge University Press Archive.
– N. Stamatopoulos «Old Corfu: history and culture», 1993.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Το Αγγελόκαστρο είναι ένα από τα σημαντικότερα
βυζαντινά κάστρα της Ελλάδος. Βρίσκεται στην βορειοδυτική ακτή της Κερκύρας, κοντά
στην Παλαιοκαστρίτσα.
[2] Στο Παλαιό Φρούριο Κέρκυρας, τα πιο αδύναμα τμήματα του
άμαχου πληθυσμού (γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι), που οι Βενετοί αποκαλούσαν
inutili (άχρηστους), δεν επιτρεπόταν να εισέλθουν! Αναγκάσθηκαν να παραμείνουν
έξω από αυτό! Οι Οθωμανοί σκότωσαν πολλούς αμάχους ή τους σκλάβωσαν. Η απόρριψη
του άμαχου κόσμου στις πύλες του κάστρου και οι συνέπειές αυτής, εξόργισε τους
Κερκυραίους, που έχασαν την πίστη τους στην Βενετία…
