Του Γιώργου Λεκάκη
Η S. O’Connor (του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας) και η
M. Langley (του Πανεπιστημίου Griffith) διεξήγαγαν μια μικροσκοπική
εξέταση σφαιριδίων οστράκων Ναυτίλου, 12.000 χρόνων, που ανακτήθηκαν από το Σπήλαιο
Makpan, το οποίο βρίσκεται στο νησί Αλόρ της Ινδονησίας. Στην συνέχεια τα
συνέκριναν με χάντρες, που ανακαλύφθηκαν στα νησιά Τιμόρ και Κισάρ.
Οι ομοιότητες στις χάντρες στα νησιά, όπως οι αντανακλαστικές τους
ιδιότητες και οι συνεπείς μέθοδοι παραγωγής, υποδηλώνουν ότι οι άνθρωποι
μοιράζονταν τις παραδόσεις αυτών των κοσμημάτων / στολιδιών.
«Ο χρόνος και η δεξιότητα που απαιτούνταν για να δημιουργηθούν οι
μικροσκοπικές γυαλιστερές χάντρες στην ποσότητα που βρέθηκαν, πρέπει να ήταν
εκτενής, υποδηλώνοντας ότι οι χάντρες αποτελούσαν σημαντικό μέρος του «ρεπερτορίου»
στολισμού της κοινότητος Makpan», εξήγησε ο κ. Langley.
Επί πλέον, έχει βρεθεί ότι και αγκίστρια από κογχύλια και αντικείμενα
από οψιδιανό από αυτές τις ίδιες νησιωτικές τοποθεσίες είναι παρόμοια μεταξύ
τους, υποδεικνύοντας ότι είναι πιθανόν οι κοινότητες να μοιράζονταν μια δική τους
ξεχωριστή κουλτούρα.
Μελέτες DNA έδειξαν επίσης ότι οι λαοί σε αυτά τα νησιά είχαν συγγένεια
μεταξύ τους.
ΠΗΓΗ: M. C. Langley, κ.ά. «Sequins from the sea: Nautilus shell bead
technology at Makpan, Alor Island, Indonesia», Cambridge University Press, Antiquity,
15.8.2023. Και Πανεπιστήμιο Griffith. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 16.8.2023.