Του Γιώργου Λεκάκη
Κατά μήκος της νότιας ακτής
της νυν εκτάσεως της Τουρκίας, στην επαρχία Μυρσίνης, υπάρχουν αρκετές
τεράστιες μεγαλιθικές τοποθεσίες, με πολυγωνικά και κυκλώπεια τείχη, κρυμμένες
στους λόφους και τα βουνά. Αξιοσημείωτα παρόμοια με τοποθεσίες στην Ιταλία, την
Ελλάδα και ακόμη και το Περού…
Αυτές οι δομές, επισήμως πιστεύεται
ότι είναι ελληνιστικών χρόνων επί Αυτοκρατορίας των Σελευκιδών Μακεδόνων… και
ότι εκτίσθησαν από αυτούς, για οχύρωση του κράτους τους, περίπου πριν από 2.300 χρόνια…
Στην επαρχία Αδάνων Κιλικίας και 100
χλμ. βόρεια της πόλεως των Αδάνων, που ίδρυσε ο αρχαίος Έλλην Άδανος, ευρίσκεται
μια μικρή ορεινή πόλη, που σήμερα λέγεται Aladağ (πριν Karaköy και Karsantı)[1], στον 37ο
παράλληλο [37°32′47.37″N 35°23′55.42″E], στα σύνορα με Καππαδοκία, και τις
επαρχίες Καισαρείας και Νίγδης. Σε μια περιοχή, όπου οι
άνθρωποι ζουν από την γεωργία και την δασοκομία. Οι άνθρωποι από την Çukurova ανεβαίνουν
εδώ πάνω τα καλοκαίρια, για να ξεφύγουν από την ζέστη της πεδιάδας (όπως οι σαρακατσάνοι, οι βλάχοι)…
Στην τοποθεσία του Meydan
Kalesi (Τετράγωνο Κάστρο) 9 χλμ. του Aladağ υπάρχουν κάστρο, με ορατότητα στο
Hotalan, χαραγμένα στον βράχο χαρακτηριστικά υπογείου χώρου, τρισδιάστατα
ανάγλυφα γλυπτά και μονολιθικές πύλες-πόρτες που μοιάζουν με του Tiwanaku του
Περού, την Πορτάρα της Νάξου του Ναού του Απόλλωνος, η οποία επίσης είναι στον
37ο παράλληλο [37°6′37.07″N 25°22′20.14″E].
βάθρα, μια σειρά από στρογγυλεμένους πύργους και μια αίθουσα τελετών. της
οποίας οι διακοσμήσεις περιλάμβαναν σκαλιστά κιονόκρανα. – ΔΕΙΤΕ ΒΙΝΤΕΟ, ΕΔΩ.
Η οχύρωση ερευνήθηκε από αρχαιολόγους
το 1974 και το 1979.
Οι αρχαιολόγοι λένε ότι δεν
είναι σαφές ποιος μπορεί να έκτισε την πρώτη φάση αυτής της μεγαλιθικής
κατασκευής.
Εκτός από το εντυπωσιακό
κάστρο υπάρχει και παρεκκλήσι, που κατασκευάσθηκε κατά την περίοδο του
Αρμενικού Βασιλείου της Κιλικίας. Κοντά στο χωριό Eğner[2] ευρίσκεται
και το αρμενικό μοναστήρι Akner / Akören, που κτίσθηκε το 1198 και κατεστράφη
κατά τις σφαγές των Αρμενίων, από τους Hamid, την δεκαετία του 1890.
Υπάρχουν και άλλα κάστρα στην
περιοχή, όπως το Mazılık Ören, το Posyağbasan, κ.ά.
Υπάρχουν αξιοσημείωτοι καταρράκτες
(Kapuzbaşı, Küp, Simit), μνημειακά δένδρα (κληματαριά, Ağacakise), και
ιδιαίτερα νερά (όπως λ.χ. το Sandıklı και το «Πικρό Νερό»).
Τα βουνά Aladağlar[3] είναι
μια ανατολική προέκταση των βουνών του Ταύρου. Αυτά τα ψηλά βουνά είναι μια
δημοφιλής περιοχή για αναρρίχηση, συνήθως προσβάσιμη από τον βορρά μέσω της
πόλης Νίγδης Καππαδοκίας.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης “¨Η άγνωστη Μικρά Ασία”. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 4.5.2019.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
– Edwards R. W. «The Fortifications of Armenian Cilicia: Dumbarton Oaks
Studies XXIII», Dumbarton Oaks, Trustees for Harvard University, Washington,
D.C., 1987.
[1] αρμενικά: Barjrberd, Bardzrberd, Partzrpert.
[2] Χωριό στα 15 χλμ., δίπλα στο πέρασμα του Hasandede
(Hasandede Geçidià 1.090 μ.), στην άκρη της λίμνης που σχηματίζεται από το
φράγμα Yedigöze στον ποταμό Seyhan.
[3] Κυριότερες κορυφές: Akinek Dağı (1.995 μ.) στα
βορειοανατολικά, Ziyaret Dağı (2.164 μ.) στα βορειοδυτικά και Kale Dağı (1.789 μ.)
στα νοτιοδυτικά,