Οι πυραμίδες ήταν και «φάροι»,
που
αντανακλούσαν
το ηλιακό φως!
Του Γιώργου Λεκάκη
Ο Σούφις Β΄ (> Χεφρῆν
> Χαφρέ, Χάφρα, Κεφρέν, Χεφρέν) ήταν ένας αρχαίος φαραώ της Τέταρτης
Δυναστείας της Αιγύπτου (βασίλεψε 24-25 χρόνια, από το 2558 π.Χ. έως το 2532
π.Χ., ενώ κατ’ άλλους 56 ή 66), επί Παλαιού Βασιλείου. Ήταν ο υιός του Χέοπος[1] και ο
διάδοχος του Ρατοίση[2].
Σύμφωνα με τον αρχαίο Αιγύπτιο
ιστορικό Μανέθωνα, τον Χεφρήνα ακολούθησε ο βασιλιάς Βίκερις. Κατ’ άλλους, ο βασιλιάς Μυκερίνος / Μένκαυρος.
Ο Khafre ήταν ο ιδρυτής της
δεύτερης μεγαλύτερης πυραμίδας στο οροπέδιο της Γκίζας, με το όνομα «Wer(en)-Khafre»
(= «ο Khafre είναι μεγάλος»). Και την Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας περίπου το 2500
π.Χ. Η πυραμίδα αυτή έχει και μια… «θυγατρική πυραμίδα», με την ένδειξη GII a.
Δεν είναι σαφές ποιος θάφτηκε εκεί. Έχουν βρεθεί σφραγίδες του πρωτότοκου υιού
ενός βασιλιά με το σώμα του κλπ. και το όνομα Horus (επισήμως Ώρος[3]) του Χεφρήνος.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για τις ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ, ΕΔΩ.
Απ’ όλους τους ηγεμόνες του
Παλαιού Βασιλείου, ο Χεφρήν είχε τον μεγαλύτερο αριθμό αγαλμάτων (περισσότερα
από 200)[4]! Σχεδόν
όλα προέρχονται από την Γκίζα. Σε μια μεγάλη αίθουσα του ναού της Κοιλάδας, βρέθηκαν
23 βαθουλώματα στο έδαφος, στα οποία κάποτε έστεκαν αγάλματα σε φυσικό μέγεθος.
Σε ένα απ’ αυτά, υπήρχαν δύο αγάλματα. Αυτά τα 24 αγάλματα[5]
σχετίζονται με τις ώρες της ημέρας. Ήταν δηλαδή ένα ηλιακό ρολόι! Όλα αυτά τα
αγάλματα απομακρύνθηκαν από την θέση τους μετά την βασιλεία του Χεφρήνος.
Δεν είναι πολλά γνωστά για
τον Χεφρήνα, εκτός από τις αναφορές του Ηροδότου!
Η πυραμίδα του Χεφρήνος, στον
29ο παράλληλο[6], που
απεικονίζεται στην παρακάτω εικόνα, ολοκληρώθηκε πριν 4.560 χρόνια. Αρχικώς είχε
ένα λευκό περίβλημα από ασβεστόλιθο. Η δε κορυφή της ήταν κατασκευασμένη από
συμπαγή χρυσό(*).
Η πυραμίδα έχει μήκος βάσης
215,5 μ. και ύψος 136,4 μ. Είναι κατασκευασμένη από ασβεστόλιθους, από την Τροία[7] της Αιγύπτου,
βάρους έως και άνω των 2 τόνων ο καθ’ ένας. Και ροζ γρανίτη[8] στο
έδαφος – ποίας προελεύσεως; Η κλίση της είναι 53° 13′.
Για πολύ καιρό, η πυραμίδα
παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη. Ωστόσο, το 1303, ένας ισχυρός σεισμός
έπληξε την περιοχή, προκαλώντας σημαντικές ζημιές στην κατασκευή. Ο σεισμός
είχε επίσης ως αποτέλεσμα έναν κυματοσυρμό / τσουνάμι, που προκάλεσε σοβαρές
ζημιές και απώλειες ζωών στην Αλεξάνδρεια, αλλά και έως την Κρήτη!
Οι κάτοικοι της Γκίζας εκμεταλλεύθηκαν
τις ζημιές που προκάλεσε ο σεισμός, και αποσυναρμολόγησαν τους πεσμένους
ασβεστολιθικούς λίθους. Αυτά τα τετράγωνα δομικά υλικά επαναχρησιμοποιήθηκαν
στην συνέχεια για την κατασκευή τζαμιών και οχυρώσεων, που ανέθεσε ο σουλτάνος Μωάμεθ
Αλή Πασάς, στις αρχές του 19ου αιώνα για να χρησιμοποιηθεί για
οικοδομικές εργασίες στο Κάιρο… Δυστυχώς, και το «χρυσό σκουφάκι» της κορυφής
της πυραμίδος λεηλατήθηκε και στην συνέχεια εξαφανίστηκε…
Άραβες εισέβαλαν σε αυτήν το
1372 μ.Χ. και στον τοίχο του ταφικού θαλάμου άφησαν αραβικά γκράφιτι.[9]
Πάντως μέχρι το 1646, αρκετές
εξωτερικές πέτρες ήταν στην θέση τους.[10]
Η πυραμίδα εξερευνήθηκε, για
πρώτη φορά, από τον Giovanni Belzoni στις 2.3.1818.
Ως συνέπεια της απουσίας του
λευκού ασβεστολιθικού κελύφους της, η πυραμίδα έχασε την ικανότητά της να
αντανακλά το ηλιακό φως και να παραμένει ορατή από μεγάλες αποστάσεις, δηλ. να
είναι ένας αστραποβολών φάρος προσανατολισμού μέσα στην έρημο… Τον ίδιο ρόλο
έπαιζαν και στις εισόδους λιμανιών, για να προσανατολίζονται τα πλοία και να
βλέπουν από μακριά το λιμάνι… – Και η Ελλάδα είναι γεμάτη πυραμίδες – ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ…
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,
5.9.2017.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Κουφού / Khufu.
[2] Αιγυπτ. Djedefre.
[3] Στην αρχαία Ελλάδα, πέτρες-ορόσημα έφεραν εγχάρακτη
την ελληνική λέξη HOROS (= όρος, όριο > χώρος). Αυτό λοιπόν, ίσως να
σημαίνει η επιγραφή που βρέθηκε στην Αίγυπτο, και όχι τον θεό Ώρο.
[4] Το περίφημο εντυπωσιακά διατηρημένο άγαλμα του
βασιλιά, είναι φιλοτεχνημένο από σκούρο πράσινο διορίτη.
[5] Ο Auguste Mariette βρήκε 9 από αυτά κατά την διάρκεια
ανασκαφών το 1860 (αρ. Inv. CG 9 έως CG 17) και θραύσματα ενός δέκατου (CG
378). Ευρίσκονται τώρα στο Αιγυπτιακό Μουσείο στο Κάιρο.
[6] 29°58′34″N 31°07′51″E.
[7] Τρωία, ή Τρώη > Troyu, Royu, Tura, Tora: Επίσης στον 29ο παράλληλο – 29°51′10″N
31°20′45″E.
[8] Από γρανίτη και η δίοδος, οι φράχτες και η σαρκοφάγος.
[9] Βλ. Άραβα ιστορικό Ibn Abd al-Salam.
[10] βλ. καθηγητή Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της
Οξφόρδης John Greaves, «Pyramidographia».
(*) Ακόμη και σήμερα, υπάρχουν τρούλοι εκκλησιών, και στέγες ναών, που είναι χρυσοί.