ΠΗΓΗ: PIACENZA Francesco «L’ Egeo redivivo, o’sia chorographia dell’Arcipelago, e dello stato primiero, & atuale di quellisole, regni, cittaà, popolationi, dominij, costumi, sito, & imprese, con la breue descrittione particolare si del suo ambito littorale, che della Grecia, Morea, o’ Peloponnese, di Candia, e Cipri, con le sue piante in rame al piu viuo incise, fatiche e diigenze di Francesco Piacenza Napolitano, Dottor d’ambe le Leggi, Accademico Immobile, Professore di Geografia, e Lettore publico de la Prattica Criminale, e delle Cifre nello Studio di S. Carlo della Citta di Modona, consacrato all’Altezza Serenissima, Francesco II, Duca di Modona, Reggio & c.», / “Το αναζωογονημένο Αιγαίο, ή χωρογραφία του Αρχιπελάγους, και της πρωτόγονης και της σημερινής κατάστασης αυτών των νησιών, βασιλείων, πόλεων, πληθυσμών, περιοχών, εθίμων, τοποθεσιών και επιχειρήσεων, με την σύντομη ιδιαίτερη περιγραφή της παράκτιας περιοχής του. Από την Ελλάδα: Ο Μορέας, ή Πελοπόννησος, του Χάνδακα και της Κύπρου, με τα κυρίως χαραγμένα χάλκινα σχέδια, και τους κόπους του Ναπολιτάνου Francesco Piacenza, διδάκτωρ και των δύο Νομικών, αεικίνητου ακαδημαϊκού, καθηγητή Γεωγραφίας και λέκτορα της κοινής Ποινικής Πρακτικής στο Studio του S. Carlo της πόλης της Modona, αφιερωμένος στην Γαληνοτάτη Υψηλότητα, Francesco II, Δούκα της Modona, Reggio & c.”, εκδ. Soliani, Μουτίνη(*), 1688.
(*) Η Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη Estense είναι σήμερα μια κρατική δημόσια βιβλιοθήκη, που βρίσκεται στο Palazzo dei Musei στην Μουτίνη (> νυν Μόντενα)[1].
Η βιβλιοθήκη ξεκίνησε με την συλλογή βιβλίων των Estensi, της οικογένειας που κατείχε πρώτη το δουκάτο της Ferrara και μετά αυτό της Modena και του Reggio.
Όταν οι Estensi έπρεπε να επιστρέψουν την Ferrara στο Κράτος της Εκκλησίας, κατάφεραν να αποκτήσουν το δικαίωμα να μεταφέρουν, μαζί με άλλα οικογενειακά περιουσιακά στοιχεία, όπως η συλλογή πινάκων τους (μεταξύ των οποίων σήμερα και το περίφημο τρίπτυχο του El Greco)[2], και την βιβλιοθήκη στην Μουτίνη, πρωτεύουσα του δουκάτου από το 1598.
Χάρις στον Τιραμπόσκι οι βιβλιοθήκες των Ιησουιτών, των Βενεδικτίνων, των Θεατινών / Teatiniκαι των Μικρών Παρατηρητών / Minori Osservanti ενοποιήθηκαν. Κατά την διάρκεια της λεηλασίας του Ναπολεόντος, η βιβλιοθήκη Estense καταληστεύθηκε από τις αρχικές συλλογές βιβλίων της…
Μετά την Ναπολεόντεια περίοδο, οι δούκες των Αψβούργων-Έστε συνέχισαν να πλουτίζουν την βιβλιοθήκη, η οποία μετά την ενοποίηση της Ιταλίας απορρόφησε την πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη.
Σε αυτήν ευρίσκονται:
– η Βίβλος του Borso d’Este (1455-1461),
– η Planisphere “του Cantino”[3] (η αρχαιότερη σωζόμενη πορτογαλική επιπεδόσφαιρα),
Η πορτογαλική επιπεδόσφαιρα, του 16ου αι. Άλλο ένα τέχνεργο, που είναι παγκοσμίως γνωστό από το όνομα του κλέφτη του…
[1] Η αρχαία ελληνική πόλη Μουτίνη, Μοτίνη, Μουτίνα – βλ. Στράβων IV 6-7, V, 12. Πολύβιος III, 40. Κλ. Πτολεμαίος III, 1 – έγινε στα λατινικά Mutina και μόλις τον 4ο αιώνα αναφέρθηκε ως Mutena > Mòtina, Mòdana, Modena και στην τοπική διάλεκτο Mòdna.
Το εθνικό ήταν Mutinenses, Mutinensis ή Multinenses.
Ευρίσκεται στον 44ο παράλληλο – 44°38′44.95″N 10°55′32.59″E.
Ο ναός Αγίου Γεωργίου της πόλεως είναι αξιοσημείωτος για τον ελληνικό σταυρό του (δηλαδή αποτελείται από τέσσερις ίδιους βραχίονες).
Στο Εργαστήριο Μαθηματικών Μηχανών της πόλεως υπάρχουν 150 μηχανές και αντίγραφα αρχαίων γεωμετρικών οργάνων, από την κλασσική Ελλάδα μέχρι σήμερα, κατασκευασμένα από καθηγητές του Επιστημονικού Λυκείου Tassoni Μουτίνης.
[2] Το 1746 ο δούκας Francesco III εθεράπευσε τον ανισόρροπο προϋπολογισμό του δουκάτου πουλώντας 100 πίνακες της συλλογής του στον βασιλιά της Πολωνίας. Παρά την απώλεια αυτών των έργων (που σήμερα ευρίσκονται κυρίως στην Δρέσδη) παραμένει μια από τις σημαντικότερες ιταλικές δημόσιες συλλογές.
[3] Ο χάρτης, από 6 κολλημένα φύλλα περγαμηνής ( 220×105 εκατ.), δείχνει την γεωγραφική γνώση της Πορτογαλικής Αυτοκρατορίας στις αρχές του 16ου αιώνα. Είναι ο αρχαιότερος πορτογαλικός παγκόσμιος χάρτης που έχει διασωθεί. Επήρε το όνομά της από τον Αλμπέρτο Καντίνο, πράκτορα του δούκα της Φεράρα, ο οποίος τον έκλεψε και τον μετέφερε λαθραία από την Πορτογαλία στην Ιταλία το 1502. Ο χάρτης απεικονίζει την βραζιλιάνικη ακτή (που κατά τους Πορτογάλους) ανακαλύφθηκε το 1500 από τον Πορτογάλο εξερευνητή Pedro Álvares Cabral, και δείχνει την αφρικανική ακτή του Ατλαντικού και τον Ινδικό Ωκεανό με μεγάλη ακρίβεια και λεπτομέρεια.
Του Γιώργου Λεκάκη
Τα σωζόμενα κείμενα από το αιγυπτιακό χωριό...
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει