Η περιοχή του Λαυρίου
κατοικήθηκε (τουλάχιστον) πριν από 42.000 χρόνια – ΔΙΑΒΑΣΤΕ το ΕΔΩ.
Η εξορυκτική δραστηριότητα
στον Θορικό ξεκίνησε πριν 5.000 χρόνια.
Ωστόσο, τα αργυρά
μεταλλεύματα στο Λαύριο Αττικής θεωρήθηκαν η πρώτη εκμετάλλευση για νομίσματα, γύρω
στην γέννηση της Κλασσικής Ελλάδος (6ος πΧ αιώνας).
Αλλά, στα τέλη του 20ού αιώνος,
αυτή η χρονολογία αναθεωρήθηκε ριζικά ενωρίτερα, και πήγε πίσω στην Εποχή του
Χαλκού, υποστηριζόμενη σε μεγάλο βαθμό από αναλύσεις ισοτόπων μολύβδου (LIA).
Η νέα εργασία των Wood, Hsu και Bell, αναγνωρίζει
ότι η μεταλλουργία μολύβδου και αργύρου στο Λαύριο εμφανίσθηκε ήδη από το 1600
π.Χ. Οι αρχαίοι μεταλλουργοί γνώριζαν ότι τα ορυκτά ασημιού (όπως το horn
silver) ήταν διασκορπισμένα σε πέτρες-ξενιστές και ότι μπορούσαν να
συγκεντρωθούν σε λυωμένο μόλυβδο. Οι υπογραφές του LIA των αργυρών αντικειμένων
της Εποχής του Χαλκού μαρτυρούν την χρήση εξωγενούς μολύβδου για την εξαγωγή
αργύρου, εφαρμόζοντας ίσως διαδικασίες παρόμοιες με αυτές συνήθιζαν στην Εποχή
του Χαλκού στην Σίφνο.
ΠΗΓΗ: Wood J. R., Hsu, Y-T και Bell, C. «Sending Laurion Back to the Future: Bronze Age Silver and the Source of Confusion», Internet Archaeology 56. https://doi.org/10.11141/ia.56.9 30.6.2021. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 1.7.2021.
 |
| Ασημένιο ελάφι, ρυτόν, από τις Μυκήνες. |
Silver-bearing lead ores at Laurion in Attica were considered to have
been first exploited with the introduction of coinage sometime around the birth
of Classical Greece. However, in the late 20th century this chronology was
radically revised earlier, to the Bronze Age, largely supported by lead isotope
analyses (LIA). Here, we acknowledge that lead and silver metallurgy emerged
from the earliest times but we propose that any correlation between these
metals in the archaeological record is not a consequence of a geological
association between lead and silver in ores such as galena until the middle of
the first millennium BCE. We suggest that ancient metallurgists recognised that
silver minerals (such as horn silver) dispersed in host rocks could be
concentrated in molten lead and that LIA signatures of Bronze Age silver
artefacts reflect the use of exogenous lead to extract silver, perhaps applying
processes similar to those used to acquire silver in Bronze Age Siphnos. We
further propose that lead from Laurion used for silver extraction resulted in the
inadvertent transfer of its LIA signature (probably aided by roving silver
prospectors) to silver objects and metallurgical debris recovered around the
Aegean. New compositional analyses for the Mycenaean shaft-grave silver (c.
1600 BCE) support these conclusions. We believe that reverting to the mid-first
millennium BCE for the first exploitation of silver from argentiferous lead
ores is consistent with the absence of archaeological evidence for centralised
control over Laurion until the Archaic period, the paucity of lead slag
associated with silver-processing debris at Bronze Age sites, the scarcity of
silver artefacts recovered in post-shaft grave contexts at Mycenae and
throughout the Early Iron Age Aegean, the few Attic silver coins with LIA signatures
consistent with Laurion until after 500 BCE and a single unambiguous mention of
silver in the Linear B texts.
