της Νήσου του Πάσχα
περιοχή παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς κατά την UNESCO. Ευρίσκεται σε απόσταση
3.700 χιλιομέτρων από την ακτή της Χιλής. Οι αρχικοί κάτοικοί του, πιστεύεται ότι
είναι άνθρωποι από την Πολυνησία (*), στενά συνδεδεμένοι με αυτούς της Ταϊτής!
 |
| “Ο κλεμμένος φίλος”. Εκλάπη από το Νησί του Πάσχα και εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο! |
Νήσου του Πάσχα, από τον Ειρηνικό Ωκεανό, εζήτησαν από την κυβέρνηση της Χιλής,
να τους βοηθήσει να ανακτήσουν ένα μοναδικό μνημειώδες άγαλμα Moai, από τα
χαρακτηριστικά, μοναδικά και μυστήρια του νησιού, που λαθραφαιρέθηκε πριν από…
150 χρόνια και τώρα εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο!
μήκους 2,4 μ., ισχυρίζονται πως απομακρύνθηκε παράνομα από τον Richard Powell
στο Topaze και εδόθη στην βασίλισσα Βικτώρια ως… δώρο! – σ.σ.: πράξις ούτως ή
άλλως παράνομη, και η προσφορά και η αποδοχή! Ακόμη, εάν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα ήταν στην συλλογή του Στέμματος και όχι το μεγάλο κλεπταποδοχείο, Βρετανικό Μουσείο…
Hakananai’a σημαίνει «ο κλεμμένος/κρυμμένος φίλος», στην γηγενή γλώσσα Rapa Nui
των ιθαγενών του νησιού!
 |
| Εμένα μου φαίνεται πιο θλιμμένος από τους άλλους 900 συγχωριανούς του… |
ο μόνος απτός σύνδεσμος που αντιπροσωπεύει δύο σημαντικά στάδια στην ιστορία
των προγόνων μας», ανέφεραν οι Αρχές του νησιού Rapa Nui την περασμένη Τρίτη.
γλυπτά στο νησί, που είναι περισσότερα από 900, είναι/ήταν σκαλισμένα σε
ηφαιστειακή τέφρα, μεταξύ του 6ου και του 17ου αιώνα. Αλλά
το Hoa Hakananai’a, είναι μοναδικό, διότι είναι/ήταν κατασκευασμένο από
βασάλτη! Και τα στοιχεία που σχετίζονται με την λατρεία του Tangata Manu (= του
Ανθρώπου-πουλιού**) ήταν λαξευμένα στην πλάτη του!
δεδομένου ότι οι νέες εργασίες συντήρησης πραγματοποιούνται στο νησί, όσον
αφορά τα Moai», εδήλωσε ο υπουργός Εθνικών Θησαυρών της Χιλής, Felipe Ward.
οι αυτόχθονες Rapa Nui έχουν αναλάβει την διατήρηση, συντήρηση και διαχείριση
της αρχαιολογικής τους κληρονομιάς. Και ένα μέρος αυτής περιλαμβάνει την
προσπάθεια ανάκτησης των ανεκτίμητων αντικειμένων τους, που λένε ότι αφαιρέθηκαν
παρανόμως, συμπεριλαμβανομένου ενός άλλου Moai, που ευρίσκεται στο μουσείο Quai
Branly στο Παρίσι.
πνευματική δύναμη «mana», που προστατεύει την φυλή και αποδίδεται στους
αρχηγούς και τους ηγέτες των κοινοτήτων, κατοικεί στα Moai και σε άλλα ιερά
αντικείμενα.
θα ήταν ένα σημαντικό σύμβολο στο κλείσιμο του λυπητερού κεφαλαίου παραβιάσεως
των δικαιωμάτων μας, από Ευρωπαίους ναυτικούς, που επισκέφθηκαν το νησί τον 19ο
αιώνα», εδήλωσαν οι τοπικοί ηγέτες. Το νησί καταγράφηκε για πρώτη φορά, από
Ευρωπαίους ναυτικούς, το 1722. Το επισκέφθηκε αρκετές φορές, μεταξύ άλλων, ο
Βρετανός James Cook, προτού προσαρτηθεί από την Χιλή το 1888. Μέχρι τότε,
μεγάλο μέρος του πληθυσμού του είχε αποδεκατιστεί από «ευρωπαϊκές ασθένειες»,
όπως η ευλογιά, ή μεταφέρθηκε στα σκλαβοπάζαρα των Ευρωπαίων για δουλεία… Η
Χιλή ανακοίνωσε πρόσφατα μέτρα για τον περιορισμό του χρόνου που οι τουρίστες
μπορούν να παραμένουν στο νησί, καθώς μη- Rapa Nui δεν επιτρέπεται να
εγκατασταθούν εκεί!
μεταξύ των οποίων τα Γλυπτά του Παρθενώνος και τα χάλκινα του Benin. ΔΙΑΒΑΣΤΕ το ΕΔΩ.
Και η απάντηση της Ελληνίδος νομικού, κ. Μαρίας Βέργου, προς την εφημερίδα:
The right name is not “Elgin Marbles” but the Acropolis Sculptures-Treasures removed by the Lord Elgin (Thomas Bruce, the seventh Earl of Elgin, was in 1798 the representative of the British Empire in Constantinople), namely the 60% from the “Parthenon Sculptures”, the “Caryatid” from the temple of Erechtheion (one of the six) and an Ionic Column from the North Porch removed illegally by the Lord Elgin from the temples of Parthenon and Erechtheion respectively, during 1801-1803, in the era of colonization, while Greece was occupied by the Ottomans, unfortunately just a few years before the Hellenic Revolution (1821), which led to the Hellenic Independence. See inter alia Waxman S., LOOT, The battle over the stolen treasures of the ancient world, p. 224.
Humanity is conscious that the cultural heritage is an indispensable element of people’s identity and self-knowledge to the ultimate scope of the salvage and the evolution of Human Civilization. Thus the Norm of Repatriation of Cultural Treasures to their people and country of origin is well established as a Rule of International Customary Law (THES
The Repatriation of Cultural Treasures as an International Custom Vergou Maria, 2018 – National and Kapodistrian University of Athens).
