Της καθηγήτριας Γαλλικής, Βίκυς Μπακάλη
Η φωτογραφία τραβήχτηκε το
1865 από τον Δημήτριο Κωνσταντίνου. Είναι ο ποταμός Ιλισσός.
Το ήρεμο και όμορφο ποτάμι
ρέει ήσυχα μέσα από την πόλη και ένα μικρό καφενεδάκι δίπλα στην γέφυρα
προσφέρει ξεκούραση και χαλάρωση στους επισκέπτες.
εκεί πολλά ζευγαράκια. Στα μαγαζάκια αυτά, κάποιοι θαμώνες μπορούσαν να
διασκεδάσουν πιο απομονωμένα με την συντροφιά τους. Σε πολλά υπήρχαν τα «σεπαρέ»,
δηλαδή κάποια χωρίσματα με κουρτίνες μέσα στο μαγαζί.
Πίσω από τις κουρτίνες,
υπήρχαν τραπέζια εκτός του οπτικού πεδίου κάποιων αδιάκριτων βλεμμάτων, με
αποτέλεσμα η περιοχή να ονομαστεί χαριτολογώντας «Παντρεμενάδικα», αφού εκεί
εντοπίζονταν συχνά και κάποιοι σύζυγοι, που… νυχτοπερπατούσαν και έβγαιναν
ύποπτα ραντεβού.
Υπήρχαν κι άλλα μαγαζάκια
πλάι στον Ιλισσό, τα οποία συγκέντρωναν τον ανδρικό πληθυσμό της περιοχής, καθώς
παρουσίαζαν συχνά πρόγραμμα με χορεύτριες, σε πολύ εντυπωσιακά νούμερα.
Τα «Παντρεμενάδικα»,
εκτείνονταν από τον λόφο τού Αρδηττού έως τον ναό της Αγίας Φωτεινής [σ.σ.: Η οποία κτίσθηκε λίγο μετά, το 1872, επί σημαντικού αρχαιολογικού χώρου], στην αρχή
της σημερινής Λεωφόρου Βουλιαγμένης.
Η περιοχή ήταν γνωστή ως
Μετς.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,
13.10.2023.
