ήταν Γάλλος αρχαιολόγος, θρησκευτικός ιστορικός και υπήρξε σημαντική
προσωπικότητα της γαλλο-εβραϊκής κοινότητας – αντιπρόεδρος της πιο σημαντικής
σύγχρονης εβραϊκής οργάνωσης, της Alliance Israelite Universelle, και ιδρυτής
της Jewish Colonization Association.
Εγεννήθη στο St
Germain-en-Laye. Ενετάχθη στην Γαλλική Σχολή Αθηνών το 1879. Έκανε αρχαιολογικές
ανακαλύψεις στην Μύρινα (κοντά στην Σμύρνη, 1880-1882), στην Κύμη (1881), στην
Θάσο, στην Ίμβρο – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης “ΙΜΒΡΟΣ ΠΑΙΠΑΛΟΕΣΣΑ” – και στην Λέσβο (1882), στην Καρχηδόνα και στο Μένινξ (1883 –
1884), στην Οδυσσό (1893) κ.α.
Επιμελητής εθνικών μουσείων της
Γαλλίας. Και συντάκτης της «Revue archéologique» (1902), αξιωματικός της
Λεγεώνας της Τιμής. Έδωσε διαλέξεις για την τέχνη στην École du Louvre (1902 –
1903)[1].
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ του[2]:
– «Δοκίμιο για την ελεύθερη
βούληση» του Άρθουρ Σοπενχάουερ («Essai sur le libre arbitre», 1877). Μετάφραση.
Έκανε πολλές εκδόσεις.
– «Manuel de philologie
classique» (1880-1884). Βραβείο της Γαλλικής Ένωσης για την μελέτη της
ελληνικής.
– “Grammaire latine”
(1886)
– “La Nécropole de Myrina” (1887), μαζί με τον Edmond Pottier
– “Antiquités nationales” βραβειο Ακαδημίας Επιγραφών.
– «Répertoire de la statuaire grecque et romaine» (3 τόμοι, 1897 – 1898).
– “Répertoire de peintures du Moyen âge et de la Renaissance
1280-1580” (1905, κλπ.)
– «Répertoire des vases peints grecs et étrusques» (1900)
– “Cultes, mythes
et religions” (1905).
– “Orpheus; histoire
générale des Revolutions” / “Ορφέας, μια γενική ιστορία των
θρησκειών”, ιστορία των θρησκειών, 1909.
– Επίσης, μετέφρασε από τα
αγγλικά την «Ιστορία της Ιεράς Εξέτασης» του HC Lea ως «Histoire de
l’Inquisition au Moyen-âge».
Ο Reinach έχει αναφερθεί ως μυθικιστής
δηλ. ως υποστηρικτής της θεωρίας ότι ο Χριστός ήταν μύθος (με την έννοια του
παραμυθιού). Ωστόσο, δεν αρνήθηκε την πιθανότητα ενός ιστορικού Ιησού. Ο
Reinach φέρεται να είπε: «Είναι αδύνατον να εδραιωθεί ο ιστορικός Ιησούς, αλλά
αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε, αλλά μόνο ότι δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε
θετικά τίποτα για αυτόν». Υποστήριξε την μυθικιστική έρευνα του W.
Ben. Smith.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης “Ελληνική Βιβλιογραφία”. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 3.4.2018.
[1] Δημοσιεύτηκαν
από τον ίδιο με τον τίτλο «ΑΠΟΛΛΩΝ» / «Apollo: histoire générale des arts
plastiques professée en 1902-1903 à l’École du Louvre». Μεταφράστηκαν στις
περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
[2] Το 1936
δημοσιεύθηκε η βιβλιογραφία «Bibliographie de Salomon Reinach». Η βιβλιογραφία
του λέγεται ότι είναι 262 σελίδες και περιλαμβάνει περισσότερα από 90 έργα και
τουλάχιστον 7.000 άρθρα. (βλ. Curtis, 2003).
