Γνωρίζουμε καλά το μινωικό
ανάκτορο των Μαλίων στην Κρήτη… Αλλά η τοποθεσία του λιμανιού του, που απειλείται πλέον,
προκαλεί ανανεωμένο ενδιαφέρον, παρ’ ότι ρίχνει φως στις ανταλλαγές μεταξύ των ελληνικών
λαών του Αιγαίου, στην Εποχή του Χαλκού.
Εκείνο το καλοκαίρι, η
καταιγίδα ήταν γενναιόδωρη ως προς τα Μάλια… Ένας ανεμοστρόβιλος, βροχής και σκόνης,
μια από εκείνες τις ξαφνικές βροχές που σαρώνουν την Κρήτη, είχε αποκαλύψει
έναν θησαυρό!…
Η θάλασσα είχε αποκαλύψει,
κατά μήκος της παραλίας, σειρές από λίθους ενός κτηρίου, βυθισμένου για
χιλιετίες…
Η ανακάλυψη αυτών των
υπολειμμάτων, των χαμένων κάτω από την άμμο, αρχικώς χαροποίησε τους ερευνητές,
που εργάζονταν στον αρχαιολογικό χώρο των Μαλίων, στην άκρη της ελληνικής πόλεως.
Αλλά ταυτόχρονα, η συγκίνηση αυτής της επανασύνδεσης έδωσε την θέση της στην
θλίψη: Αργά ή γρήγορα, η θάλασσα θα (ξανα)καταβροχθίσει τα ερείπια αυτής της
ήδη μερικώς βυθισμένης αρχαίας ελληνικής μινωικής πόλεως… και ένας ακόμη λόγος…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ το άρθρο του S. Chernet
«Pillage “touristique” et dérèglement climatique en Crète: les vestiges d‘un port minoen vont–ils redisparaître ?» / «”Τουριστική” λεηλασία και κλιματική αλλαγή στην
Κρήτη, θα εξαφανίσουν ξανά τα ερείπια ενός μινωικού λιμανιού;», le figaro,
4.11.2023. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 5.11.2023.
