Του Γιώργου Λεκάκη
Αυτός ο πάπυρος είναι ένα
συμβόλαιο γάμου άνω των 2.300 χρόνων!
Διορθώνει τις λεπτομέρειες
του γάμου μεταξύ ενός Έλληνος και μιας Ελληνίδος, του Ηρακλείδη και της Δημητρίας, που ζούσαν στην αρχαία
ελληνική πόλη Ελεφαντίνη[1], στο
ομώνυμο μικρονήσι (1.200 Χ 400 μ.) του ποταμού Νείλου, στην βόρεια Νουβία της
Άνω Αιγύπτου – νυν στο Ασουάν.
Βάσει αυτού:
– ο Ηρακλείδης δεσμεύεται να
εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης στην Δημητρία.
– καθορίζονται οι κυρώσεις σε
περίπτωση μοιχείας.
– η προίκα θα αποτελείται από
κοσμήματα και ενδύματα αξίας 1.000 δραχμών.
Το συμβόλαιο επικυρώνεται με
την υπογραφή 6 μαρτύρων.
Είναι το αρχαιότερο
χρονολογημένο ελληνικό κείμενο-συμβόλαιο γάμου (310 π.Χ.) που σώζεται σε
πάπυρο.
– ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Γ. Λεκάκης «Ο αρχαίος ελληνικός γάμος», ομιλία στο Ηράκλειο της Κρήτης,
στις 9.10.2015, σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Μελών Γυναικείων Σωματείων
Ηρακλείου.
ΠΗΓΗ: Histoire & Odyssée, 26.6.2023. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 27.6.2023.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Νησίδιο στον 24ο παράλληλο [24°5′24″N
32°53′24″E], πολύ κοντά στο Τροπικό του Καρκίνου.
Οι
Αιγύπτιοι το λένε Αμπού ή Γεμπού. Ελάτρευαν εδώ την αγία τριάδα τους:
– Ο Κνουμ
(θεός των καταρρακτών, φρουρός και ελεγκτής των υδάτων του Νείλου, που ζούσε σε
υποβρύχιες σπηλιές κάτω από το νησί και λατρευόταν με μουμιοποιημένο κριό),
– η
Σατέτ
και
– η Ανουκέτ.
Η
νήσος έδωσε γραπτά από την προδυναστική ακόμη περίοδο, όπως ένα σπάνιο
ημερολόγιο [το «Ημερολόγιο των πραγμάτων της Ελεφαντίνης»], από την εποχή του
φαραώ Μιφρέ / Μισφραγμούθωσι (Miphrês / Misphragmuthôsis, κατά Μανέθωνα),
Τούθμωσι Γ΄(Θούτμωση ή Θόθμη, κατά τους Αιγυπτίους) [1479 – 1425 π.Χ.] – βρέθηκαν
θραύσματα αυτού.
