Του Γιώργου Λεκάκη
Κομμένα σημάδια στα οστά άκρων
αρκούδων των σπηλαίων, που ανακαλύφθηκαν στο Schöningen (θέσεις 12 II-1 και 12
B) Κάτω Σαξωνίας, μια τοποθεσία στην εκταση της νυν βορειοδυτικής Γερμανίας, δηλώνουν
ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το δέρμα αρκούδας ήδη από την Παλαιολιθική εποχή (MIS 9), πριν από τουλάχιστον 320.000 χρόνια!
Αρχαιολογικοί χώροι με
στοιχεία εκμετάλλευσης (εκδορά) αρκούδας από την Κάτω Παλαιολιθική εποχή είναι
σπάνιοι. Ευρέθησαν στο Boxgrove (Ηνωμένο Βασίλειο) και το Bilzingsleben
(Γερμανία). Έως τώρα εκμετάλλευση του κρέατος και του δέρματος της αρκούδας στην
Μέση Παλαιολιθική είχαν βρεθεί μόνο στις τοποθεσίες Biache-Saint-Vaast (Γαλλία,
περίπου 175.000 χρόνια πριν) και το Taubach (Γερμανία, περίπου 120.000 χρόνια
πριν)…
Δηλαδή η ιστορια της βυρσοδεψίας,
της δερματοποιίας και της ενδύσεως πάει… 145.000 χρόνια πίσω…
Ο Ivo Verheijen από το
Πανεπιστήμιο του Tübingen είπε ότι τα κομμένα σημάδια στα κόκκαλα συνήθως
πιστεύεται ότι είναι αποτέλεσμα σφαγής ζώων για κρέας, αλλά αυτά τα λεπτά
σημάδια δείχνουν ότι το δέρμα αποσπάστηκε προσεκτικά από αυτά τα μικρά κόκκαλα.
Ο κ. Verheijen πρόσθεσε ότι το δέρμα της αρκούδας πρέπει να αφαιρεθεί λίγο μετά
τον θάνατο του ζώου, εάν πρόκειται να διατηρηθεί και να χρησιμοποιηθεί.
Δόρατα που βρέθηκαν επίσης στο
σπήλαιο μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν για το κυνήγι των αρκούδων. Η κατανάλωση
κρέατος αρκούδας και η ένδυση με το δέρμα τους, που είναι καλό μονωτικό, ήταν
πιθανότατα το κλειδί για την πρώιμη ανθρώπινη επιβίωση στην βόρειο Ευρώπη,
κατέληξε ο Nicholas Conard από το Πανεπιστήμιο του Tübingen.
ΠΗΓΗ: Ivo Verheijen, Britt M. Starkovich,
Jordi Serangeli, Thijsvan Kolfschoten, Nicholas J. Conard, «Early evidence for
bear exploitation during MIS 9 from the site of Schöningen 12 (Germany)» στο Journal of Human Evolution, 103294, 23.12.2022. Και A. Karbe «Humans have been using bear skins for at
least 300,000 years, suggests study», University of Tübingen, 23.12.2022. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 24.12.2022.
Abstract
A cutmarked bear metatarsal and phalanx from the German open-air sites
of Schöningen 12 II-1 and 12 B, respectively, correlated with the interglacial
optimum of MIS 9 (ca. 320 ka), provide early evidence for the exploitation of
bear skins. Archaeological sites with evidence of bear exploitation from the
Lower Paleolithic are rare, with only Boxgrove (United Kingdom) and
Bilzingsleben (Germany) yielding cutmarked bear bones indicating skinning. We
interpret these finds as evidence for bear hunting and primary access since
bear skins are best extracted shortly after the animal’s death. The very thin
cutmarks found on the Schöningen specimens indicate delicate butchering and
show similarities in butchery patterns to bears from other Paleolithic sites.
The Eurasian Lower Paleolithic record does not show any evidence for the
exploitation of bear meat; only Middle Paleolithic sites, such as
Biache-Saint-Vaast (France; ca. 175 ka) and Taubach (Germany; ca. 120 ka),
yield evidence for the exploitation of both skin and meat from bear carcasses.
Bear skins have high insulating properties and might have played a role in the
adaptations of Middle Pleistocene hominins to the cold and harsh winter
conditions of Northwestern Europe.
