Επειδή λέγεται ότι η Λυδία (*) είναι η περιοχή απ’ όπου εξεκίνησε η τυποποιημένη νομισματοκοπία [σ.σ.: Αν και αναφέρεται ότι τα πρώτα νομίσματα εκόπησαν στο Άργος], τα πρώτα λυδικά νομίσματα είχαν από καιρό ιδιαίτερο ενδιαφέρον. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκακης “Τα νομισματα της Μικρας Ασιας”, 2021.
Από το 1890, υπάρχουν υποψίες ότι οι επιγραφές σε ορισμένα πρώιμα λυδικά νομίσματα συνδέονται με Λυδούς βασιλιάδες. Εδώ και περίπου 20 χρόνια, σχεδόν όλες αυτές οι επιγραφές έχουν αναγνωστεί πλήρως και όντως η παλιά υπόθεση φαίνεται να έχει επιβεβαιωθεί.
Ωστόσο, η ακολουθία των νομισμάτων δεν ταιριάζει με την ακολουθία των Λυδών βασιλιάδων που ήταν γνωστοί από τον Ηρόδοτο. Επομένως, είναι απαραίτητη μια αναθεώρηση του καταλόγου των Λυδών βασιλέων – και συνεπώς και της ιστορίας των γεγονότων στην Μικρά Ασία τον 7ο και τις αρχές του 6ου αιώνα.
Η πόλη ήταν πρωτεύουσα της Λυδίας, που άκμασε τον 7ο και 6ο αιώνα π.Χ. Αλλά ΤΩΡΑ ευρέθη ένα εκτεταμένο παλλάτι του 8ου αιώνα π.Χ., γεγονός που ώθησε τους αρχαιολόγους να επανεκτιμήσουν την προέλευση και την μακρά ιστορία της πόλης. Ήταν θαμμένο 7,5 μ. κάτω από το έδαφος.
Ανακαλύφθηκε κάτω από στρώματα που ανήκουν στην ελληνική, περσική, ελληνιστική, ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο. Τα πέτρινα τείχη του κτηρίου, τα οποία έχουν πάχος μεταξύ 1,5 – 2,5 μ., εξακολουθούν να έχουν ύψος 6 μ. σε ορισμένα σημεία. Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν, N. Cahill, οι μελετητές πίστευαν εδώ και καιρό ότι οι Λυδοί ξεκίνησαν την διαδικασία αστικοποίησής τους μόλις τον 7ο αιώνα π.Χ. και ότι πριν από αυτήν την εποχή ζούσαν σε μικρά χωριά. «Αυτά τα ευρήματα αποδεικνύουν το αντίθετο», είπε. «Οι Σάρδεις ήταν ήδη μια σημαντική μνημειώδης πόλη τον 8ο αιώνα π.Χ.». Μεταξύ των αντικειμένων που ανέκτησε η ομάδα του ήταν 30 χάλκινες αιχμές βελών, θραύσματα ανθρώπινων σκελετών και 9 ασημένια νομίσματα, που χρονολογούνται στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ., τα οποία θεωρούνται από τα παλαιότερα γνωστά στον κόσμο. Σήμερα ευρίσκεται στο Salihli, της Μαγνησίας (παραφρασμένα Manisa). ΠΗΓΗ: “Archaeologists uncover 2,800-year-old Lydian palace in western Türkiye”, Türkiye Today, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 17.8.2025. Γ. Λεκακης “Η αγνωστη Μικρα Ασία”.
As Lydia is the region where coinage began, the earliest Lydian coinages have long been of particular interest. Since 1890, it has been suspected that the inscriptions on some early Lydian coins are to be associated with Lydian kings. For about 20 years now, almost all of these inscriptions have become completely legible, and indeed the old assumption seems to have been confirmed.
However, the sequence of coinage does not match the sequence of Lydian kings known from Herodotus. A revision of the Lydian king list – and thus also of the history of events in Asia Minor in the 7th and early 6th centuries – is therefore necessary.
- Lundi 05 décembre 2022- 12.00 (EET) – Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2022 –
12.00 μ.μ. (EET) – Monday 05 December 2022 – 12.00 p.m. (EET)
ΠΗΓΗ: W. Fischer-Bossert (Austrian Academy of Sciences) “Early Lydian Coinage and Chronology” – Séminaire hybride / Υβριδικό σεμινάριο / Hybrid seminar – Salle des conférences de l’EFA, Didotou 6 / Αίθουσα διαλέξεων της ΓΣΑ, Διδότου 6 / EFA Conference room, Didotou 6. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 28.11.2022.
ΣΧΟΛΙΑ Γ. Λεκάκη:
(*) Λυδία (Luddu, Lidya, Lydie, Lûḏîm) ήταν ένα αρχαίο ελληνικό βασίλειο στην κεντρική Μικρά Ασία, που άκμασε την Εποχή του Σιδήρου (7ος αιώνας π.Χ.). Τότε άρχισαν να κόβονται και νομίσματα της χώρας.
Το αρχικό όνομα του βασιλείου ήταν Μαιονία και οι κάτοικοί της ελέγοντο Μαίονες / Μαιόνιοι [1]. Η πρωτεύουσά τους ελέγετο Ύδη – αργότερα μετονομάσθηκε Σάρδεις, που ίδρυσε ο Έλληνας βασιλιάς Γύγης, υιός του Δασκύλου, τον 7ο αιώνα π.Χ.
Οι Μαίονες μετονομάστηκαν Λυδοί, από τον βασιλιά τους, Λυδό, υιό της Άτυος, κατά την μυθική εποχή που προηγήθηκε της δυναστείας των Ηρακλειδών!!![2]
Οι Λυδοί πολεμιστές ήταν διάσημοι τοξότες.
Το βασίλειο της Λυδίας αναπτύχθηκε την περίοδο 1200 – 546 π.Χ. Οι Ετρούσκοι κατάγονταν από τους Λυδούς.[3] Επί Αχαιμενιδών ελέγετο Σατραπεία της Λυδίας ή Σπαρντ / Σφαρντ / Σπάντρα / Σάπαρντα / Σαπαρντού[4] .
Άπειρες οι ιστορίες και τα πρόσωπα εκ Λυδίας, που αναφέρονται στην ελληνική μυθολογία και σχετίζονται με το Άργος, την Πελοπόννησο, την Θήβα Βοιωτίας, κ.ά.
Τα κοιτάσματα χρυσού στον ποταμό Πακτωλό ήταν η πηγή του παροιμιώδους πλούτου του Κροίσου (του τελευταίου βασιλιά της Λυδίας). Έκτοτε η φράση “πακτωλος χρηματων” σημαίνει τον πολύ πλούτο – μόνο στα ελληνικά. Είχαν μείνει εκεί, όταν ο θρυλικός βασιλιάς Μίδας της Φρυγίας «ξέπλυνε» την «αφή του» στα νερά του – ΔΕΙΤΕ σχετική ομιλία του Γ. Λεκάκη ΕΔΩ. Ήταν και η χώρα του θεού Διονύσου.[5]
Η έκτασή της αντιστοιχεί σήμερα στις επαρχίες: Τημένου θύραι (> Ουσάκειον > Ουσάκ), Μαγνησίας, και Σμύρνης.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης “Σύγχρονης Ελλάδος Περιήγησις”.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
- Dalby A. «Rediscovering Homer», εκδ. Norton, ΝΥ, Λονδίνο, 2006.
- Mallory J. P. «Encyclopedia of Indo-European Culture», Douglas Q. Adams, 1997.
- Steadman Sh. R., McMahon Gr. «The Oxford Handbook of Ancient Anatolia (10,000 – 323 BCE)», εκδ. Oxford University Press, 2011.
- εγκυκλ. Britannica.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Βλ. Όμηρος «Ιλιάς», ii. 865, τ. 43, xi. 431. Κάποιοι Μαίωνες εξακολουθούσαν να υπάρχουν και κατά τους ιστορικούς χρόνους, στο εσωτερικό των ορεινών περιοχών, κατά μήκος του ποταμού Έρμου, όπου υπήρχε μια πόλη με το όνομα Μαιονία – βλ. Πλίνιος ο Πρεσβύτερος («Φυσική Ιστορία», v,30) και Ιεροκλής «Συνέκδημος».
Μαίωνες, πρωτοΈλληνες εκ του Μαίωνος ή Μάνη θεού Ουρανού, πατρός του Κρόνου.
[2] Βλ. Ηρόδοτος «Ιστορίες» θ,7.
[3] Βλ. Ηρόδοτος, Βιργίλιος «Αινειάς».
[4] Βλ. δίγλωσσες λίθινες επιγραφές Αχαιμενιδών (Αχαιών, Arzawa;). Οι κάτοικοι Σφερδίτες / Σφαρδέτιοι.
[5] Βλ. Ευριπίδη «Βάκχες».
