Η «Βοτανική
πρακτική» του 1838,
πρακτική» του 1838,
του Θεσσαλού Διονυσίου Πύρρου!
Του Γιώργου Λεκάκη
Ο Διονύσιος Πύρρος, «ο
Θετταλός», είναι μια μορφή της νεωτέρας ελληνικής Γραμματείας, το έργο του οποίου
ακόμη – φευ – δεν έχει αποδελτιωθεί!
Θετταλός», είναι μια μορφή της νεωτέρας ελληνικής Γραμματείας, το έργο του οποίου
ακόμη – φευ – δεν έχει αποδελτιωθεί!
Ήταν ένας από τους πολλούς λογίους κληρικούς
(1774-1853), μοναχός και ιερέας, εφημέριος της ελληνικής εκκλησίας του Λιβόρνο.
Το 1813 ανηγορεύθη διδάκτωρ της Ιατρικής και της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της
Παβίας.
(1774-1853), μοναχός και ιερέας, εφημέριος της ελληνικής εκκλησίας του Λιβόρνο.
Το 1813 ανηγορεύθη διδάκτωρ της Ιατρικής και της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της
Παβίας.
Επανελθών στην Ελλάδα μετέδιδε δια κηρυγμάτων «εις το δουλεύον γένος
τα εαυτού φώτα». Ασκούσε δε, αφιλοκερδώς και την Ιατρική. Οι υπηρεσίες του απέβησαν
πολυτιμότερες διαρκούντος, του Αγώνος της ανεξαρτησίας (1821-1829). Μετά την απελευθέρωση
εγκατεστάθη εν Αθήναις, όπου και απέθανε.
τα εαυτού φώτα». Ασκούσε δε, αφιλοκερδώς και την Ιατρική. Οι υπηρεσίες του απέβησαν
πολυτιμότερες διαρκούντος, του Αγώνος της ανεξαρτησίας (1821-1829). Μετά την απελευθέρωση
εγκατεστάθη εν Αθήναις, όπου και απέθανε.
Άφησε πλείστα συγγράμματα εκδεδομένα, αλλά και
πολλά ανέκδοτα, όπου πραγματεύεται ποικίλα θέματα, αποδεικνύοντα την ευρύτητα
των γνώσεών του.
πολλά ανέκδοτα, όπου πραγματεύεται ποικίλα θέματα, αποδεικνύοντα την ευρύτητα
των γνώσεών του.
Το έργο του «Βοτανική πρακτική, προσηρμοσμένη εἰς τήν ἰατρικήν καί οἰκονομίαν, μεθ’ ὅσης
ἐπιμελείας συνερανισθεῖσα, ἐκ διαφόρων συγγραφέων, καί συντεθεῖσα κατ’ ἀλφάβητον
καί κατά τό σύστημα τοῦ σοφοῦ Λινναίου», εξεδόθη εν Αθήναις, υπό του Α. Αγγελίδη,
το 1838.
ἐπιμελείας συνερανισθεῖσα, ἐκ διαφόρων συγγραφέων, καί συντεθεῖσα κατ’ ἀλφάβητον
καί κατά τό σύστημα τοῦ σοφοῦ Λινναίου», εξεδόθη εν Αθήναις, υπό του Α. Αγγελίδη,
το 1838.
 |
| Η ακακία η νειλωτική, από το εν λόγω βιβλίο του Θεσσαλού Πύρρου. |
Είναι δυο τόμοι (σχήμα 8ο, ιδ´
+ 210 και 200 σελ.). Με λιθόγραφο πορτραίτο στην αρχή («Ὁ Ἀρχιμανδρίτης /
Διονύσιος ὁ Πύῤῥος Θετταλός / ὁ καί Ἰατροδιδάσκαλος, ἐτῶν 65»), 200 λιθογραφίες
ἐκτός κειμένου ἐπιχρωματισμένες μέ τό χέρι, ἀναδιπλούμενος λιθόγραφος πίνακας ἐπιχρωματισμένος
μέ τό χέρι στό τέλος τοῦ δεύτερου τόμου («Δένδρον Γενικόν μέ τάς 24 κλάσεις») – βλ.
και Ηλιού 1838, 22-3
+ 210 και 200 σελ.). Με λιθόγραφο πορτραίτο στην αρχή («Ὁ Ἀρχιμανδρίτης /
Διονύσιος ὁ Πύῤῥος Θετταλός / ὁ καί Ἰατροδιδάσκαλος, ἐτῶν 65»), 200 λιθογραφίες
ἐκτός κειμένου ἐπιχρωματισμένες μέ τό χέρι, ἀναδιπλούμενος λιθόγραφος πίνακας ἐπιχρωματισμένος
μέ τό χέρι στό τέλος τοῦ δεύτερου τόμου («Δένδρον Γενικόν μέ τάς 24 κλάσεις») – βλ.
και Ηλιού 1838, 22-3
Πρόκειται για ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΟ
έργο.
έργο.
Ὁ πρῶτος τόμος εἶναι ἀφιερωμένος
στή βασίλισσα Αμαλία (η οποία φέρεται να πρωτοστατεί αργότερα στην
δενδροφύτευση των Αθηνών, ίσως και παρακινούμενη υπό του Πύρου), καί ὁ δεύτερος
στόν Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Στήν ἀφιερωτική ἐπιστολή πρός τόν τελευταῖο ὁ
συγγραφέας ἀπαντά, καθώς φαίνεται, σέ ἀρνητικά σχόλια γιά τήν ποιότητα τῆς εἰκονογράφησης:
«…Γνωρίζω, ὅτι τά βιβλία μου ταῦτα πρῶτα ὄντα, δέν εἶναι ὡσάν ἐκεῖνα τῶν
λαμπρῶν Παρισίων, μήτε ὡσάν τῆς ἄνω καί κάτω Γερμανίας (σ.σ.: Βαυαρίας), μήτε μέ
χρυσολαμπροστίλβοντα χρώματα, καθώς τά θέλουσι μερικά ἀνθρωπάρια μέ πολλάς
φρένας. Ἐγώ χωρίς νά φείδωμαι κόπους πολλούς καί ἔξοδα πολλά, καί χωρίς νά δώσω
ἀκρόασιν εἰς κανένα, ἔκαμα ταῦτα πρός ὄφελος τῶν πλησίον μου, ἀφίνων τά λοιπά
νά τά ἐκτελέσωσιν οἱ γινώσκοντες τά τέλεια…».
στή βασίλισσα Αμαλία (η οποία φέρεται να πρωτοστατεί αργότερα στην
δενδροφύτευση των Αθηνών, ίσως και παρακινούμενη υπό του Πύρου), καί ὁ δεύτερος
στόν Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Στήν ἀφιερωτική ἐπιστολή πρός τόν τελευταῖο ὁ
συγγραφέας ἀπαντά, καθώς φαίνεται, σέ ἀρνητικά σχόλια γιά τήν ποιότητα τῆς εἰκονογράφησης:
«…Γνωρίζω, ὅτι τά βιβλία μου ταῦτα πρῶτα ὄντα, δέν εἶναι ὡσάν ἐκεῖνα τῶν
λαμπρῶν Παρισίων, μήτε ὡσάν τῆς ἄνω καί κάτω Γερμανίας (σ.σ.: Βαυαρίας), μήτε μέ
χρυσολαμπροστίλβοντα χρώματα, καθώς τά θέλουσι μερικά ἀνθρωπάρια μέ πολλάς
φρένας. Ἐγώ χωρίς νά φείδωμαι κόπους πολλούς καί ἔξοδα πολλά, καί χωρίς νά δώσω
ἀκρόασιν εἰς κανένα, ἔκαμα ταῦτα πρός ὄφελος τῶν πλησίον μου, ἀφίνων τά λοιπά
νά τά ἐκτελέσωσιν οἱ γινώσκοντες τά τέλεια…».
ΠΗΓES: ΒΕΡΓΟΣ.
Γ. Λεκάκη «Σύγχρονης Ελλάδος
περιήγησις».
περιήγησις».
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Διονυσιος Πυρρος ο Θετταλος, λογιος, κληρικος, 1774, 1853, μοναχος, ιερεας, εφημεριος, Λιβορνο, 1813, Ιατρικη, Φιλοσοφια, Παβια, Ιταλια, κηρυγμα, Αγωνας, 1821, 1829, Αθηνα, Βοτανικη, Λινναιος, Λιναιος, Αγγελιδης, 1838, αρχιμανδριτης, Πυρρος, Θετταλος, Θεσσαλος, Θεσσαλια, ιατροδιδασκαλος, λιθογραφια, Δενδρο, Ηλιου, Αμαλια, δενδροφυτευση, Πετρομπεης Μαυρομιχαλης, βιβλιο, Παρισι, Γερμανια, Βαυαρια, Βαβαρια, ακακια νειλωτικη, Νειλος
