Μια
βόλτα στην Βοιωτία:
βόλτα στην Βοιωτία:
Κάστρο
(Γλας)
(Γλας)
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
Το κλειδί στην σκουριασμένη πόρτα της
αίθουσας του Χρόνου γυρνάει. Η
πόρτα ανοίγει για άλλη μια φορά, δύσκολα, τρίζοντας, αντιστεκόμενη!
αίθουσας του Χρόνου γυρνάει. Η
πόρτα ανοίγει για άλλη μια φορά, δύσκολα, τρίζοντας, αντιστεκόμενη!
Όμως ανοίγει! Κι εγώ χώνομαι διψασμένα μέσα στις αίθουσες με τις σκιές,
με αχόρταγο το βλέμμα!
με αχόρταγο το βλέμμα!
Γυρίζω κι άλλο ένα κλειδί… αυτό της μοτοσυκλέτας/χρονομηχανής μου, που αμέσως καταλαβαίνει και αρχίζει να
γουργουρίζει κάτω από τα πόδια μου.
γουργουρίζει κάτω από τα πόδια μου.
Η εθνική οδός δεν είναι και ότι καλύτερο για να αρχίσεις ένα ταξίδι.
Πόσο μάλλον ένα ταξίδι στον χρόνο… Την
πλήξη διακόπτει μία βαριά ομίχλη που
κάνει τα πράγματα αρκετά επικίνδυνα, στο ύψος του Σχηματαρίου. Τέλος πάντων…
Πόσο μάλλον ένα ταξίδι στον χρόνο… Την
πλήξη διακόπτει μία βαριά ομίχλη που
κάνει τα πράγματα αρκετά επικίνδυνα, στο ύψος του Σχηματαρίου. Τέλος πάντων…
Φτάνω στην γέφυρα του Κάστρου, μπαίνω δεξιά και κατευθύνομαι προς τον
αρχαιολογικό χώρο του Γλα (Γλας, παραφθορά του Αρβανίτικου Κουλάς, που σημαίνει
πύργος). Το αρχαίο όνομα του χώρου ήταν Άρνη. Δεν ήταν βάση κάποιου βασιλιά.
Παρά το συγκριτικά τεράστιο μέγεθός του, το κάστρο μάλλον ήταν κέντρο
διαχείρισης και ελέγχου της αποστράγγισης των νερών της Κωπαΐδας. Το
διαχειριζόταν οι άρχοντες του Ορχομενού (η μυθική πρωτεύουσα των Μινύων). Περίπου το 1200 π.χ. συνέβη μεγάλη καταστροφή
(πυρκαγιά και ίσως πολεμική καταστροφή με τις τρομερές αναταράξεις που υπέφερε
ο Ελλαδικός χώρος μετά την εκστρατεία
κατά της Τροίας, που οδήγησε τους Έλληνες στην περίοδο κάπου 5 αιώνων παρακμής.
Των «σκοτεινών χρόνων»! Έκτοτε δεν ξανακατοικήθηκε…
αρχαιολογικό χώρο του Γλα (Γλας, παραφθορά του Αρβανίτικου Κουλάς, που σημαίνει
πύργος). Το αρχαίο όνομα του χώρου ήταν Άρνη. Δεν ήταν βάση κάποιου βασιλιά.
Παρά το συγκριτικά τεράστιο μέγεθός του, το κάστρο μάλλον ήταν κέντρο
διαχείρισης και ελέγχου της αποστράγγισης των νερών της Κωπαΐδας. Το
διαχειριζόταν οι άρχοντες του Ορχομενού (η μυθική πρωτεύουσα των Μινύων). Περίπου το 1200 π.χ. συνέβη μεγάλη καταστροφή
(πυρκαγιά και ίσως πολεμική καταστροφή με τις τρομερές αναταράξεις που υπέφερε
ο Ελλαδικός χώρος μετά την εκστρατεία
κατά της Τροίας, που οδήγησε τους Έλληνες στην περίοδο κάπου 5 αιώνων παρακμής.
Των «σκοτεινών χρόνων»! Έκτοτε δεν ξανακατοικήθηκε…
Με την καταστροφή του κέντρου κατέρρευσε και το σύστημα
αποστραγγιστικών έργων και η Κωπαΐδα ξαναγέμισε νερά.
αποστραγγιστικών έργων και η Κωπαΐδα ξαναγέμισε νερά.
Έκλεψα μία αεροφωτογραφία από το google για να δείξω την ιδιαιτερότητα του χώρου:
Αν λάβει κανείς υπ όψιν ότι η Κωπαΐδα ήταν λίμνη, τότε το κάστρο ήταν
ένα λιμναίο νησί άριστα οχυρωμένο.
ένα λιμναίο νησί άριστα οχυρωμένο.
Κυκλώπεια, βαριά, ογκώδη τείχη,
χαρακτηριστική Μυκηναϊκή (μηπως να έλεγα Μινυακή;) τεχνοτροπία παντού!
χαρακτηριστική Μυκηναϊκή (μηπως να έλεγα Μινυακή;) τεχνοτροπία παντού!
Οι Μινύες (πρότεροι των Αχαιών) είναι μυστηριώδης λαός! Όπως και να ΄χει
είναι γνωστοί για τα κολοσσιαίων διαστάσεων έργα τους, μεταξύ των οποίων και η
αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας. Τα ίδια
χαρακτηριστικά κι εδώ πέρα! Κυκλώπεια, βαριά, ογκώδη τείχη, χαρακτηριστική
Μυκηναϊκή τεχνοτροπία παντού!
είναι γνωστοί για τα κολοσσιαίων διαστάσεων έργα τους, μεταξύ των οποίων και η
αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας. Τα ίδια
χαρακτηριστικά κι εδώ πέρα! Κυκλώπεια, βαριά, ογκώδη τείχη, χαρακτηριστική
Μυκηναϊκή τεχνοτροπία παντού!
Να και η πύλη που είναι ο στόχος μου!
Πλησιάζω!
Το κάστρο είναι υπερυψωμένο από την πεδιάδα (λογικό αφού ήταν … νησί)
και επίπεδο ! Αργότερα, με την αποξήρανση της λίμνης αναπτύχθηκε προφανώς περισσότερο. Μέσα από τα
τείχη δεν μπορούν να διακριθούν εύκολα τα υπόλοιπα ερείπια των κτηρίων.
και επίπεδο ! Αργότερα, με την αποξήρανση της λίμνης αναπτύχθηκε προφανώς περισσότερο. Μέσα από τα
τείχη δεν μπορούν να διακριθούν εύκολα τα υπόλοιπα ερείπια των κτηρίων.
Η πύλη από την μέσα πλευρά των τειχών.
Περιστοιχίζεται από προθάλαμο.
Περιστοιχίζεται από προθάλαμο.
Όταν ανέβεις από την πύλη
(εξαιρετικά απόκρημνη η πρόσβαση) βγαίνεις σε έναν αχανή χώρο με σπαρμένες
πέτρες, ογκόλιθους, πουρνάρια κλπ. Ο ορισμός του διαστρέμματος, οπότε προσοχή!
Μένω στην μέση αυτού του χώρου και απολαμβάνω την ησυχία! Απολαμβάνω την
μοναξιά μου! Την αγαπημένη μου μοναξιά! Και την σχεδόν ασφυκτική σιωπή
διακόπτουν τρελές τσιρίδες από τον ουρανό. Αερομαχία μεταξύ κορακιού και
γερακιού! Και προς μεγάλη μου έκπληξη, το κοράκι είναι αυτό που κυνηγάει το
γεράκι….
(εξαιρετικά απόκρημνη η πρόσβαση) βγαίνεις σε έναν αχανή χώρο με σπαρμένες
πέτρες, ογκόλιθους, πουρνάρια κλπ. Ο ορισμός του διαστρέμματος, οπότε προσοχή!
Μένω στην μέση αυτού του χώρου και απολαμβάνω την ησυχία! Απολαμβάνω την
μοναξιά μου! Την αγαπημένη μου μοναξιά! Και την σχεδόν ασφυκτική σιωπή
διακόπτουν τρελές τσιρίδες από τον ουρανό. Αερομαχία μεταξύ κορακιού και
γερακιού! Και προς μεγάλη μου έκπληξη, το κοράκι είναι αυτό που κυνηγάει το
γεράκι….
Αιώνες! Χιλιετίες! Και η γωνιά του κάστρου
παραμένει κοφτερή κι αγέρωχη!
παραμένει κοφτερή κι αγέρωχη!
Δεν θέλω να φύγω! Προσπαθώ να βρω δικαιολογίες για να μείνω , τραβώντας κι άλλες
φωτογραφίες. Φαντάζομαι πως θα ήταν η θέα
από τα τείχη όταν η πεδιάδα από κάτω μου
ήταν μία απέραντη λίμνη.. Τι ήταν αυτοί οι Μινύες; Πότε θα μου
«μιλήσουν»; Τι περιμένουν ; Κάποια στιγμή το παίρνω απόφαση. Κατεβαίνω την πολύ
επικίνδυνη πλαγιά από την πύλη προς τον δρόμο, καβαλάω την μηχανή και κάνω τον
γύρω του κάστρου (έχει περιμετρικά δρόμο, μισό άσφαλτο μισό χώμα και λάσπη).
φωτογραφίες. Φαντάζομαι πως θα ήταν η θέα
από τα τείχη όταν η πεδιάδα από κάτω μου
ήταν μία απέραντη λίμνη.. Τι ήταν αυτοί οι Μινύες; Πότε θα μου
«μιλήσουν»; Τι περιμένουν ; Κάποια στιγμή το παίρνω απόφαση. Κατεβαίνω την πολύ
επικίνδυνη πλαγιά από την πύλη προς τον δρόμο, καβαλάω την μηχανή και κάνω τον
γύρω του κάστρου (έχει περιμετρικά δρόμο, μισό άσφαλτο μισό χώμα και λάσπη).
Αποχαιρετισμός… μέχρι την επόμενη επίσκεψη!
Στην βάση του λόφου υπάρχουν σπηλιές. Είναι η αρχή για τις καταβόθρες που διαμορφώθηκαν από τους
Μινύες για την αποστράγγιση της λίμνης.
Μινύες για την αποστράγγιση της λίμνης.
Καταβόθρες;
Έχω πάρει την υπόσχεση από έναν
καταπληκτικό άνθρωπο (θα τα πούμε παρακάτω) ότι θα πάμε μαζί, να «χωθούμε» στις
καταβόθρες. Ίσως τότε μου μιλήσουν οι Μινύες…
καταπληκτικό άνθρωπο (θα τα πούμε παρακάτω) ότι θα πάμε μαζί, να «χωθούμε» στις
καταβόθρες. Ίσως τότε μου μιλήσουν οι Μινύες…
Χρόνια ονειρευόμουν τον Γλα! Το όνειρο πραγματοποιήθηκε! Οι Μινύες όμως
εξακολουθούν να μένουν σιωπηλοί…
εξακολουθούν να μένουν σιωπηλοί…
ΔΕΙΤΕ επίσης:
Γλας: Μια εγκαταλελειμένη μυκηναϊκή ακρόπολις καταμεσίς μιας λίμνης… της Κωπαΐδας στην Βοιωτία! Η αυτοψία του Γιώργου Λεκάκη, με τον Κώστα Ανδρίτσου, στην κάμερα των ΦΡΥΚΤΩΡΙΩΝ:
https://arxeion-politismou.gr/2017/02/blog-post_11.html