Του Γιώργου Λεκάκη
Νέα διεθνής έρευνα εξέτασε
μια συλλογή 1.739 πέτρινων και οστέινων εργαλείων, των Ανθρώπων Toalean, από το
νησί Sulawesi της Ινδονησίας. – ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ, ΕΔΩ.
Οι Τόλεαν ήταν μια ομάδα κυνηγών-τροφοσυλλεκτών,
που ζούσαν στο νοτιότερο σημείο του Sulawesi, πριν από περίπου 8.000 χρόνια. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, παρήγαγαν αρκετά ξεχωριστά μικροεργαλεία,
που δεν έχουν βρεθεί αλλού στο νησί, όπως τα λεγόμενα «Maros points» / αιχμές
του Μάρος, τα οποία πιθανώς χρησιμοποιήθηκαν ως κεφαλές βελών και έχουν πολύ λεπτές
οδοντώσεις.
Προηγουμένως, αυτά τα
εργαλεία είχαν περιγραφεί με αρκετή ασυνέπεια ή ακόμη και εσφαλμένα, λέει η
μελέτη.
Τα εργαλεία ευρέθησαν σε
γνωστούς αρχαιολογικούς χώρους της Τολέας / Toalean, σε σπηλιές, μέσα στο
ασβεστολιθικό καρστικό τοπίο, που διασχίζει το Μάρος και το Pangkep. Μεταξύ
αυτών, οι ερευνητές επαναταξινόμησαν τα μικροεργαλεία του Maros (τα οποία κατά
μέσον όρο είναι 25 χλστ.) – ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ για την ΜΙΚΡΟΓΛΥΟΤΙΚΗ, ΕΔΩ – σε τέσσερις διαφορετικές παραλλαγές:
-τα Maros,
-τα Mallinrung,
-τα Lompoa και
-τα Pangkep.
Επανέρχονται τα αρχαιολογικά
σενάρια, που έχουν προταθεί και στο παρελθόν, ότι ομοιότητες μεταξύ ορισμένων
εργαλείων στην Αυστραλία (λ.χ. οι διάσημες κεφαλές του Kimberley) και το
Sulawesi, υπονοούν ότι οι δύο περιοχές είχαν επαφή και αντάλλαξαν ιδέες, πριν
από χιλιάδες χρόνια…
Πάντως τα εργαλεία σαφώς δεν
έχουν καμμία σχέση με την Παλαιολιθική Ευρώπη.
ΠΗΓΗ: Yinika L. Perston, Mark Moore, Suryatman, Michelle Langley, Budianto Hakim, Adhi Agus Oktaviana, Adam Brumm «A standardised classification scheme for the Mid–Holocene
Toalean artefacts of South Sulawesi,
Indonesia», στο PLOS ONE 26.5.2021,
https://doi.org/10.1371/journal.pone.0251138, Πανεπιστήμιο Griffith, Κέντρο
Ερευνών για την Ανθρώπινη Εξέλιξη Αυστραλίας, Κέντρο Penelitian Arkeologi Nasional (Puslit Arkenas),
27.5.2021. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 28.5.2021.
Abstract
The archaeology of Sulawesi is important for developing an understanding
of human dispersal and occupation of central Island Southeast Asia. Through
over a century of archaeological work, multiple human populations in the
southwestern region of Sulawesi have been identified, the most well-documented
being that of the Mid- to Late Holocene ‘Toalean’ technological period.
Archaeological models for this period describe a population with a strong
cultural identity, subdivided into groups living on the coastal plains around
Maros as well as dispersed upland forest dwellers, hunting endemic wildlife
with bow-and-arrow technology. It has been proposed that the Toaleans were
capable of vast water-crossings, with possible cultural exchange with northern
Australia, Java, and Japan. This Toalean paradigm is built almost exclusively
on existing interpretations of distinctive Toalean stone and bone artefact
technologies, constructed on out-dated 19th and 20th century theory. Moreover,
current definitions of Toalean artefact types are inconsistently applied and
unsystematic, and the manufacturing sequence has historically been poorly
understood. To address these problems in existing artefact models and
typologies, we present a clarified typology of the Toalean artefacts of South
Sulawesi, and describe the technical aspects of artefact production. This
typology provides a tool for standardising research and will facilitate more
meaningful assessments of material culture repertoires and more reliable
assessment of spatial and temporal changes for the region.
