Του ιατρού πνευμονολόγου-φυματιολόγου Στυλιανού Θ. Μητρόπουλου
ΣΧΟΛΙΑ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Γ. Λεκάκης
Οἱ κάτοικοι τῆς ὀροσειρὰς τῆς Νύμφης Ἴδης της Νήσου Ἰδαίας Κρήτης, που ὀνομάσθηκαν Ἰδαῖοι, εἶναι προγενέστεροι τῆς ὀνομασίας τῆς ὀροσειρᾶς της Ἴδας Τρωάδος στὴν Μικρασιατικὴ Μυσία;
ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ
Η ἴδη (δωρικα ἴδα), είναι ιωνικη λέξις και σημαίνει δένδρον πρὸς ξυλείαν, σύνδενδρον ὄρος, βουνό / λόφος δασὺς ἴδῃσι, δάσος, το πυκνοτατο μέρος του δάσους, πολύδενδρος τόπος, με ναυπηγήσιμο ξυλεία. Στον πληθυντικό χώρα σε υψόμετρο / χώρη ὑψηλή τε καὶ ἴδῃσι συνηρεφὴς, χώρη δασέη ἴδῃσι παντοίῃσι. Εδώ κατοικούσε ο Ἰδαῖος Ζεὺς, στα Ἰδαῖα ὄρεα, στην Κρήτῃ, “ἔνθα ἐγεννήθη ὁ Ζεύς” – ΠΗΓΗ: Διον. Π. 502, Παυσ. 5.7.
Οι Ιδαιοι Δακτυλοι, ίσως να μην ειναι άσχετοι με τους δακτυλίους των δένδρων της Ίδης.
Η θέα ίδης ήταν καλός οιωνός: “εἰ γίνεται πρὸς ἐξαίτησιν καλόν, δεῖξόν μοι ὕδωρ καὶ ἴδαν” / εάν η ώρα είναι κατάλληλη για το αίτημα, δείξε μου νερό και ένα άλσος – ΠΗΓΗ: P XXIIb 30.
ΠΗΓΕΣ: Θεόκρ. 17.9. Ηρόδ. 1.110, 4.109. 5.23. 7.111. Πολυδ. Ε΄,66. Σχόλ. Ομ. Ἰλ. Γ.276.
Μυθολογια
Στὴν Ἑλληνικὴ Μυθολογία τὸ ὄνομα Ἴδη τὸ συναντοῦμε τόσο στὴν νῆσο Κρήτη ὅσο καὶ στὴν Μικρασιατικὴ Τρωάδα. Ἐν προκειμένῳ:
Ἡ Ἰδαία ὀροσειρὰ τῆς Νήσου Ἰδαίας Τηθύος, δηλαδὴ τῆς Κρήτης, ἔλαβε τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὴν Νύμφη Ἴδη. Στὴν Μυθολογία τῶν ΠρωτοΕλλήνων καὶ Ἑλλήνων οἱ μυθολογικὲς ἐκδοχὲς προκαλοῦν σύγχυση γιὰ τόν τόπο γέννησης τῆς Νύμφης Ἴδη / Ἴδας / Ἰδαίας. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ για τους ΠΡΩΤΟΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΔΩ. Τό ὄνομα Ἴδη διατηρεῖται στὴν μνήμη τῶν προκατακλυσμιαίων Ἡρωικοῦ Γένους ἢ καὶ τῶν μετακλυσμιαίων Σιδηροῦ Γένους Προσώπων θυγατέρων πριγκηπισσῶν μὲ τὸ ὄνομα τῆς Νύμφης Ἴδης. Στην “ἐπικρατούσα” ἐκδοχὴ τῆς βιβλιοθήκης τοῦ Ἀπολλόδωρου (Α,1-6) ἀναφέρονται πολλές νύμφες με τὸ ὄνομα Ἴδη στην Κρήτη:
- Η κόρη τοῦ βασιλιᾶ τῆς Κρήτης, Μελισσέως, μὲ ἀδελφὴ τὴν Ἀδράστεια, εἰς μνήμη ὀνομάτων τῶν τροφῶν τοῦ θεοῦ-βρέφους, Κούρου Δία,
- Η τροφὸς τοῦ θείου βρέφους Δία, ἡ αἴγα Νύμφη Ἀμάλθεια.
- Η θυγατέρα του Κορύβαντα καὶ σύζυγος τοῦ Λυκάστου, βασιλιᾶ τῆς Κρήτης καὶ μητέρα Μίνωα τοῦ νεώτερου.
Άρα ἡ γέννηση της «πρωταρχικῆς» Νύμφης Ἴδης, ἐντοπίζεται στὰ ὄρη τῆς Κρήτης, ποὺ πῆραν τὸ ὄνομά της, Ἰδαῖα ὀροσειρὰ καὶ Νῆσος. Τὸ ὄνομα Ἴδη στὴν Κρήτη ἐξακολουθεῖ νὰ ὀνοματίζει τὸ υψηλότερο και θρυλικότερο βουνὸ τῆς Κρήτης, τὸν Ψηλορείτη. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης Γ. Λεκάκη: Η καταγωγή των Τρώων: Από τον Ψηλορείτη, τον Πειραιά και την Σαμοθράκη! – ΕΔΩ.
Πέραν τῆς Κρητικῆς Ἴδης ὑπάρχει και η Νύμφη Ἴδη / Ἰδαία, ποὺ ὀνομάτισε τὸ ὅρος Ἴδη ἢ Ἴδα στὴν Τρωάδα Μικρᾶς Ἀσίας. Ἡ Μυθολογία ἀναφέρει Ἴδη Τρωάδος, σύζυγο τοῦ ποτάμιου θεοῦ Σκάμανδρου, καθὼς καὶ μητέρα του Τεύκρου, ποὺ ἀσχολήθηκε μὲ τὰ βότανα. Η Ἴδη της Τρωάδος ἐρωτεύτηκε τὸν Πάρι, ποὺ ἔβοσκε τὰ βόδια του στὸ ὅρος Ἴδη της Τρωαδος, μὲ τὸν ὁποῖο ἀπέκτησε υἱό, τὸν Κορύθιο, κ.ά.
Ὅλα τα παραπάνω ευλογως μᾶς προκαλοῦν σύγχυση τοῦ τόπου γεννήσεως τῆς Νύμφης Ἴδης. Ἂν δοῦμε ὅμως προσεκτικότερα ὅλες τὶς ἐκδοχές, θὰ ἀντιληφθοῦμε ὅτι, ἡ γυμνὴ Οὐράνια θεὰ Ἀφροδίτη, ἕπεται τῆς γέννησης τῆς Νύμφης Ἴδης, ποὺ τὴν ἀναμένει νὰ τῆς προσφέρει πέπλο σὲ κοντινὴ παραλία τοῦ πελάγους γέννησής της. Ἐπίσης ἡ γέννηση τοῦ βρέφους Κούρου Δία ἕπεται τῆς Ἴδης, ἀφοῦ ὁ θεὸς Κοῦρος Ζεὺς ἀνατρέφεται ἀπὸ τὶς Νύμφες Ἀδράστεια καὶ Ἀμάλθεια μὲ προστάτες τοῦ βρέφους Κούρου Δία, πεντε Ἰδαίους Δακτύλους ἢ Κορύβαντες ἢ Κουρῆτες.
Οἱ 5 δρομεῖς ἀπεικονίζουν, τοὺς 5 Ἰδαίους Δακτύλους, ἱδρυτὲς τοῦ πρώτου Ὀλυμπιακοῦ Ἀγῶνα, ο οποίος έγινε την προκατακλυσμιαία εποχή. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ Γ. Λεκάκη: «Ο κόσμος του 5», ΕΔΩ. Μὲ τὴν θεά Ἀθηνᾶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ τοῦ αμφορέα, που θα ήταν γεμάτος μέ ἐλαιόλαδο, ἀπὸ τις ελιές του ἱερού ἄλσους της Άλτεως, τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς. Βραβεῖο νικητῶν των Παναθηναϊκῶν Ἀγώνων, στὴν ἀρχαία Ἀθήνα. Κεραμικὸ μελανόμορφο ἀγγεῖο, του 323 π.Χ. Βρέθηκε στην Βεγγάζη, της αρχαίας ελληνικής Κυρηναϊκὴς στην Λιβύη. Σήμερα ευρίσκεται στο MET Μουσείο της Ν. Υόρκης, ΗΠΑ!!!
Πρῶτοι Ὀλυμπιακοὶ Ἀγῶνες δρόμου
Πέντε Κάβειροι «ὀνομάστηκαν» Ἰδαῖοι Δάκτυλοι Κουρῆτες, προστάτες τοῦ Κούρου Δία, στὰ Ὄρη της Κουροτρόφου Ἰδαίας Νήσου Κρήτης καὶ ὄχι στὰ ὄρη Ἴδα της Μυσίας (Τρωάδας) τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι οἱ Ἰδαῖοι Δάκτυλοι ἦταν πέντε, ὅσα τὰ δάκτυλα τοῦ χεριοῦ. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ Γ. Λεκάκη: «Ο κόσμος του 5», ΕΔΩ. Στοὺς Ἰδαίους Δακτύλους ἐμπιστεύθηκε ἡ Ρέα (Κυβέλη) τὴν φύλαξη καὶ προστασία τοῦ βρέφους της, Κούρου Δία, ποὺ ὡς Κουρῆτες γίνονται πρόγονοι Κουρητῶν δηλ. των Κρητῶν. Ἐπίσης πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι σὲ παράδοση της Ὀλυμπίας Ἠλείας, του Λυκαιου ὅρους, και του Ναού τοῦ Ἐπικουρείου Ἀπόλλωνος, οἱ πέντε Ἰδαῖοι Δάκτυλοι ὀνομάζονταν: Ἡρακλῆς, Παιωναῖος, Ἐπιμήδης, Ἰάσιος καὶ Ἴδας.
Μὲ πρόταση τοῦ Ἰδαίου Ἡρακλῆ οἱ προκατακλυσμιαῖοι Ἰδαῖοι εἶναι ἰδρυτές τῶν πρώτων Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων. Με πρόταση τοῦ Ἰδαίου Ἡρακλῆ, και όχι τοῦ Ἠμίθεου Ἡρακλῆ, προέκυψε ὡς Ἰδέα νὰ ἀγωνισθοῦν στὸ τρέξιμο, στὸν δρόμο, ὡς ἄσκηση γιὰ τὴν καλύτερη σωματικὴ εὐεξία τους ἢ καὶ γιὰ νὰ ψυχαγωγηθεῖ ὁ Κοῦρος Ζεύς. Ἔτσι ἔγιναν οἱ πρῶτοι ἀγῶνες, που ήταν στην προκατακλυσμιαία περίοδο – ΔΕΙΤΕ σχετική την ομιλία του Γ. Λεκάκη για τους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ, ΕΔΩ – ποὺ στὴν λήξη τους νικητὴς ἦταν ὁ μικρότερος Ἰδαῖος Δάκτυλος, ὁ Ἴδας. Ο Ἰδαῖος Ἡρακλῆς στεφάνωσε τὸν Ἴδα μὲ κότινο ἄγριας ἐλαίας. Ἔκτοτε οἱ Ὀλυμπιακοὶ Ἀγῶνες δρόμου, ἐπαναλαμβάνονταν κάθε 5 χρόνια, ὅσοι ἦταν καὶ οἱ Ἰδαῖοι Δάκτυλοι. Στὴν Ὀλυμπία, ὑπῆρχε μάλιστα Βωμὸς τῶν Ἰδαίων Δακτύλων.
Σκέψεις καὶ Ἀπόψεις
Οἱ ἀπόψεις στηρίζονται σὲ μυθολογικὰ κείμενα, ἐτυμολογικὲς ἐνδείξεις καὶ παλαιοὺς χάρτες, ὅπως τὴν Χάρτα Ρήγα. Μὲ ἄλλα λόγια σήμερα ἡ Μυθολογικὴ ἐκδοχὴ ἀνατροφῆς τοῦ Κούρου Δία στὰ ἀνατολικότερα ὄρη τῆς πρωταρχικὰ ὀνομαστῆς ὡς Ἰδαίας ὀροσειρᾶς τῆς Ἰδαίας Νήσου Κρήτης ἢ ὀροσειρᾶς Δείκτεως Γιούχτα. Στὴν ὀροσειρὰ Δείκτεως Γιούχτα τοποθετεῖται τὸ Δεικταῖον Ἄντρον, ποὺ εἶναι προγενέστερο κάθε ἄλλου μεταγενέστερου Ἄντρου:
- στὴν Κρήτη (στο Ψυχρό, και το Ιδαίον στον Ψηλορείτη)
- στὴν Πελοπόννησο (στο Λύκαιο),
- στὴν Μικρὰ Ἀσία (στην Ἴδα Μυσίας καὶ την Ἴδα Φρυγίας) ἢ ἀλλοῦ.
Στὴν Μυθολογία οἱ ἀρχαῖοι συγγραφείς ἱστορικῶν γεγονότων, έγραψαν για προγενέστερα γεγονότα, της μυθικής / προκατακλυσμιαίας εποχής, αλλά και και μεταγενέστερα. Ἔτσι ἀκόμα καὶ σοβαροὶ ἱστορικοὶ τῆς ἀρχαιότητας ἔπεσαν σὲ παγίδες, ποὺ κατάφεραν νὰ περάσουν ἀκόμα καὶ μὲσῳ τοῦ Ἡροδότου, αἱρετικὲς θέσεις, ὅπως π.χ. ὅτι τὰ «φοινίκια» γράμματα εἶναι προγενέστερου ἀλφάβητου τῶν ἑλληνικῶν αλφαβήτων, κ.ά. Αλλοδαποί μυθοπλάστες, ὅπως π.χ. ὁ Φλάβιος Ιωσήφ (πιο γνωστός ως Ἰώσηπος) προώθησαν κάθε αἱρετικὴ ἄποψη, ἀλλοιωμένη ἐπιδέξια, παρουσιάζοντας μεταγενέστερα ἑτερόφωτα ὡς προγενέστερα αὐτόφωτα, προωθῶντας ἔτσι άλλα σχέδια… Σήμερα εάν δεχτοῦμε αὐτὲς τὶς θέσεις, εὔκολα δεχόμαστε ἀπόψεις ὅτι οἱ πρόγονοί μας Ἀρχαῖοι Πρωτο-Ἕλληνες καὶ Ἕλληνες στὰ πολιτιστικὰ ἄυλα ἀγαθὰ τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Σοφοῦ / Homo Sapiens (ὅπως Γνώση Γλῶσσα, Γραφὴ Τέχνες, Ἐπιστῆμες, Τεχνολογία καὶ ἄλλα) έρχονται δεύτεροι ἢ τρίτοι καὶ “καταϊδρωμένοι”… Ἐπιβάλλεται νὰ ἀποκαλυφθεῖ ἡ πραγματικὴ διάσταση τῶν μυθολογούμενων ἀπόψεων ἐλεύσεως καὶ ἐγκαταστάσεως των Καβείρων Ελλήνων, λαού του θεού Ηφαίστου [εκ της Φαιστού], γιὰ νὰ ξανακτισθεῖ ἡ ἀληθινῆ ἱστορία.
Συγκεκριμένα ὁ πρωταρχικὸς τόπος γέννησης τῆς Μυθικῆς Νύμφης Ἴδης, στὴν Κρήτη, τὰ ἔσχατα προκατακλυσμιαῖα χρόνια, Κάβειροι, Πελασγοί, Πρωτο-Ἕλληνες ἀπὸ τὸ Βόρειο Αἰγαῖο καὶ συγκεκριμένα από Λῆμνο, Σαμοθράκη καὶ Τρωάδα Μυσίας Μικρᾶς Ἀσίας έκαναν μια εσωτερική μετανάστευση και μετακινήθηκαν νότια. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκακης: “Σαμοθράκη, Ιερά νήσος”. Οἱ πρωτοέλληνες τοῦ βορὰ δέχονταν εἰσβολὲς Ὑποχθονίων, ποὺ καταλάμβαναν τὴν Εὐρασία, ἐκτὸς τῆς Ἀρκτικῆς Θούλης καὶ τῆς Ὀλύμπιας Φθίας – καὶ την μετονόμασαν σὲ Ὑποχθονία (Hyberia > Iberia, Siberia…). Ἔτσι οἱ υπό τον Τυφώνα (εκ Ταρταρίας / Ἀνταρκτικὴς), πρώην Ποσειδώνιοι[1], ἀπὸ Έλληνες, έγιναν «φίλα προσκείμενοι Ἕλληνες», και ὡς «κυανοὶ» Ἄτλαντες, καθοδηγούμενοι ἀπο γαλαζοαίματους, ἔφθασαν πρὸ τῶν πυλῶν της Φθίας, μὲ γενοκτονίες καὶ ὑποδουλώσεις ὅλων τῶν ἐχθρικὼν γι’ αυτοὺς λαῶν…
Οι κάτοικοι τῆς εὐρύτερης Ἀρραντίδος – εκτὸς τῆς Φθίας καί της Θούλης – ἀναγκάζονταν σὲ μετακινήσεις, σὲ ἄλλους πιο ἥσυχους τόπους. Στὴν περίπτωση τῆς Μυσίας πολλοὶ κάτοικοι βλέποντας νὰ ἔρχεται η αρραντίς (ξηρασία) μαζί με την ατλαντικὴ «καταιγίδα» των Δαρδανῶν Αρκαδο-Θρακών κατέφυγαν σὲ πιὸ «εἰρηνικοὺς», κατὰ τὴν γνώμη τοὺς, τόπους πρὸς νότον. Ο μύθος είναι ένας μετεωρόμυθος…
Σὲ ὅλην αὐτὴ τὴν μετακίνηση, στὸ τέλος τῆς πρωτοκλυσμιαίας ἐποχῆς τῆς 10ης χιλιετίας π.Χ, οι Πρωτο-Ἕλληνες Κάβειροι, ἀπὸ τὸ Βόρειο Αἰγαῖο, ως πρόσφυγες, ἔπλευσαν στὴν Τηθὺ γιὰ νὰ ἐγκατασταθοῦν σὲ διάφορους τόπους καὶ τὴν Κρήτη. Ἡ μετακίνηση αυτή των Καβείρων συμπίπτει μὲ χωροχρονικὴ μετακίνηση, μὲ τὴν βοήθεια τῆς θεὰς Ἀδαμάνθειας / Ἀδαμάντειας (τῆς Ὑπερβόρειας Πύλης), πρὸς τὴν Τιτανίδα Ρέα, γιὰ νὰ γεννήσει κρυφὰ ἀπὸ τὸν Κρόνο στὸ Χρονο-Χωρικὸ «Μεγαλιθικὸ» Μέλλον τὸν θεὸ Κοῦρο Δία – σ.σ.: όταν και θα τειχιστούν οι πόλεις με τα λεγόμενα μεγαλιθικά πελασγικά / “κυκλώπεια” τείχη και θα γεμίσει ο κόσμος μεγαλιθικές κατασκευές. Ἦταν ἀπαραίτητο νὰ γεννηθεῖ καὶ να μεγαλώσει ὁ Κοῦρος Ζεὺς μὲ ἀσφάλεια, ἀποφεύγοντας νὰ τὸν καταπιεῖ ὁ Κρόνος-Χρόνος, για να γλυτώσει την Αιγηίδα από τον στρατό του Τυφώνα. Άλλος ένας μετεωρόμυθος. Ὡς τόπος ἀνατροφῆς τοῦ Δία, ἐπιλέγεται ἡ ἤρεμη ἀκόμα γωνιὰ στὴν Ἰδαία Νῆσο μὲ προστάτες τους 5 Καβείρους Ἰδαίους Δακτύλους…
Ὁ ἀξιόλογος ἀείμνηστος Ἀρχαιολόγος, Ν. Παπαδάκης, δὲν ἀπέκλειε ἡ ὀνομασία τῆς ὀροσειρᾶς Ἴδης τῆς Κρήτης, νὰ εἶναι προγενέστερη τῆς ὀνομασίας της Ἴδας τῆς Μικρασιατικῆς Μυσίας. Ἂν θυμᾶμαι, ὁ Ν. Παπαδάκης θεωροῦσε ὅτι ἀπὸ τὸ Βόρειο Αἰγαῖο (Λῆμνο, Σαμοθράκη, Μυσία) κατἦλθαν Κάβειροι ποὺ πρωτο-ἐγκαταστάθηκαν στὴν Ἀνατολικὴ Ἰδαία ὀροσειρὰ ἢ ὀροσειρὰ Δείκτεως-Ὑηττοῦ (Δείκτη Γιούχτα). Ἔτσι ἑρμηνεύεται καὶ ἡ νεώτερη ἄποψη τῆς πρωταρχικῆς παρουσίας τῆς Νύμφης Ἴδης, μὲ ὅλην τὴν σχετικὴ μυθολογία τῆς περιοχῆς. Προφανῶς ἑρμηνεύεται καὶ ἡ συνάντηση τῆς Νύμφης Ἴδης στὴν Βόρεια Παραλία Ἀκτῶν τῆς ἀνατολικῆς Ἰδαίας ὀροσειρᾶς της Δείκτεως, παραλία Ἀφροδίτης, μὲ τὴν θέὰ Ἀφροδίτη. Ἔτσι ἑρμηνεύεται καὶ τὸ πρωταρχικὸ Δεικταῖον Ἄντρον, τῆς ὀροσειρᾶς Δείκτεως (Υηττού > Γιούχτα) ἰδιαίτερης συγκεκριμένης ὀνομασίας τῆς προγενέστερης ἀνατολικότερης Ἰδαίας Ὀροσειρᾶς τῆς Νήσου Κρήτης. Προφανῶς καὶ τῆς ὀνομασίας Ἰδαῖοι Δάκτυλοι Κουρῆτες, καὶ ἐν συνεχεῖᾳ προστάτες τοῦ ἥρωα Μίνωα καὶ τοῦ μικροῦ θεοῦ Ζαγρέα.
Πόθεν ἡ μεταγενέστερη ὀνομασία, Ἴδα καὶ Ἰδαία ὀροσειρὰ στὴν Μικρασιατικὴ Μυσία; Ὁ αείμνηστος Ν. Παπαδάκης μοῦ εἶπε, ὅτι αὐτὸ ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι, ὁ βασιλιᾶς τῆς Μυσίας, Τεῦκρος, ὁδήγησε τοὺς Καβείρους στὴν Ἰδαία Νῆσο Κρήτη. Ἐπίσης ὁ Τεῦκρος ἐπέστρεψε στὴν Μικασιατικὴ Μυσία καὶ με το όνομα Ίδα ὀνόμασε σὲ ἀνάμνηση τῆς Ἴδης τῆς Κρήτης, τὴν ὀροσειρὰ Ἴδα τῆς Μικρασιατικῆς Μυσίας. Ἡ Μυσία πρὸς τιμήν του Τεύκρου, μετονομάστηκε Τευκρίς / Τευκτρίς. Ἡ παραπάνω ἐκδοχὴ εἶναι ἐμφανῶς ἀντίθετη ἀπὸ τὴν ἐπικρατοῦσα μυθολογικὴ ἄποψη τῆς ἀποδοχῆς ὡς προγενέστερης τῆς ὀνομασίας Ἴδα Μυσίας Μικρασίας. Πρὸς ἐνίσχυση τῆς παραπάνω ἐκδοχῆς, ὁ αείμνηστος, ἀρχαιολόγος, ἀναφέρθηκε σε μυθολογικὴ ἐκδοχὴ τοῦ Βιργίλιου ἀπὸ τὴν «Αἰνειάδα», που λέει ὅτι ὁ Αἰνείας, σὲ ὄνειρό του, μαθαίνει ὅτι ὁ «Δάρδανος γιὸς του Δία καὶ της Ἠλέκτρας, θυγατέρας τοῦ Ἄτλαντα καὶ ὁ Ἰάσιος» καθὼς καὶ «οἱ προγονικὲς θεότητες» ὅτι ἦλθαν ἀπὸ τὴν «Ἑσπερία» (δηλ. την Ἀτλαντίδα, μέσῳ Ἰταλίας).
Τεῦκρος και Δάρδανος
Ὁ Δάρδανος ἀπέπλευσε πρὸς τὴν Μυσία περνῶντας ἀπὸ τὸν Ἑλλήσποντο, ποὺ εξ αυτού μετονομάσθηκε σὲ Δαρδανέλια. Ὁ Δάρδανος στὴν Τευκρίδα Μυσίας (Τρωάδα) «καλωσορίστηκε» ἀπὸ τὸν Τεῦκρο βασιλιᾶ (γιὸ ποταμοῦ Σκάμανδρου καὶ της νύμφης Ἴδας), ποὺ γιὰ νὰ τὸν «καλοπιάσει» γιὰ νὰ μὴν «χαλάσει» την Τευκρίδα, ὅπως φοβόταν του πρόσφρε την κόρη του. Ὁ Δάρδανος με τὴν κόρη του Τεύκρου, Βάτεια, ἀπέκτησε δύο γιούς, τον Ἴλο καὶ τὸν Ἐρυχθόνιο. Ὁ Δάρδανος ἵδρυσε τὴν πόλη Δαρδανία στὴν ὀροσειρά της Μυσίας καὶ αρχικώς «προσποιούμενος», εἰσήγαγε τὴν λατρεία τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς, ἐνῷ ἀργότερα ἡγήθηκε τῆς ατλαντικῆς εποχής-κατοχῆς.
Ὁ Δάρδανος διαδέχθηκε, μετὰ τὸν θάνατό του, τὸν βασιλιά Τεῦκρο, μετονομάζοντας ἀμέσως την Τευκρίδα σὲ Δαρδανία. Οἱ γιοι του Δαρδάνου ἀνέπτυξαν ἀποικίες, ὅπως στὴν Ἰωνικὴ Ἀνατολικὴ Ζάκυνθο καὶ τὴν Μικρασιατικὴ Φρυγία, ὅπου ὁ γιός του Δαρδάνου, ὁ Ἴδας ὀνομάτισε τὰ ὄρη της Φρυγίας Ἰδαῖα καὶ ὅπου ἵδρυσε ναὸ στὴν Μητέρα τῶν Θεῶν την Ρέα-Κυβέλη-Ήρα, μὲ μυστήρια καὶ τελετὲς (προκατακλυσμιαῖα χρόνια Διονύσου).
Ἀπὸ ὅλα τὰ παραπάνω μυθολογούμενα, τὸ ταξείδι μὲ ἐπιστροφὴ τοῦ Τεύκρου σὲ καὶ ἀπὸ τὴν Κρήτη στὴν Μυσία ἑρμηνεύει σαφέστατα, ὅτι εἶναι πρωταρχικὴ η παρουσία τῆς Νύμφης Ἴδης στὴν Ἰδαία Νῆσο Κρήτη καὶ προφανῶς προγενέστερη τῆς ὀνομασίας τῶν Ἰδαίων καὶ τῆς ὀνομασίας τῆς Ἴδας στὴν Μυσία καὶ Φρυγία Μικρᾶς Ἀσίας.
Πολλὰ μαθαίνουμε ἀπὸ τὸ πέρασμα τῶν Δαρδανῶν ἀπὸ τὴν Χώρα των Αετών, τὴν Σκιπερία. Στὴν προφορικὴ παράδοση (δεν είχαν δική τους γραφὴ, μέχρι πρόσφατα), τῆς διαλέκτου τῶν Ἀετῶν (= Σκιππερίων), στην Λευκή (Alba) Χώρα στον Καύκασο (παραπάνω χάρτης) ὑποστηρίζεται ἡ ἀντίθεσή τους μὲ τοὺς Δαρδανοῦς, με πρόγονό τους των ἐλευθερωτὴ τῶν λαῶν, Μέγα Ἀλέξανδρο, ἢ Λέκα, ὅπως τὸν ὀνομάζουν. Λέκα σημαίνει φωτεινὸς (< Λυκ-, Λούκ-, Λούξ- … καὶ Λευκὸς). Έτσι ὀνόμάσαν οἱ σκιππέριοι καὶ τὴν νομισματικὴ μονάδα τους (λέκου / leku), πρὸς τιμὴν τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Τὸ πέρασμα μυθολογιῶν ποὺ χάνονται καὶ σχετίζονται μὲ τοὺς Δαρδανοὺς, ἔχει μεγάλη σημασία, λὸγῳ ἔνταξης τῶν αρχαίων Δαρδανῶν στὴν ἐχθρικὴ πρὸς τὴν Ἀρραντίδα Ὀλύμπου Ζώνη, ἐπιρροῆς τῆς προκατακλυσμιαίας Ἀτλαντίδας, στὴν ὁποία ὁ Δάρδανος τῆς Μυσίας εἶναι μιὰ ψηφῖδα τοῦ ατλαντικοῦ πλέγματος, στὶς ατλαντικὲς προκατακλυσμιαῖες ἐκστρατεῖες. Οἱ ἐκστρατεῖες Ὠγύγου, Κέκροπα και Δαρδάνου, ἔληξαν μὲ κατακλυσμοὺς, που ονομάσθηκαν «θεομηνίες», ως προκληθείσες από την πάλη των θεών, γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν οἱ ἐκστρατεῖες ἐλευθέρωσης τῶν λαῶν ἀπὸ τοὺς ἥρωες-θεοὺς, Διόνυσο καὶ Ἡρακλῆ, προφανῶς πρὶν τὸν Μεγάλο Πόλεμο Ἀθηναίων καὶ Ἀτλάντων (πρώτο «Τρωικό»). Ἐκστρατεῖες ποὺ συνέχισαν καὶ συνεχίζονται ἀκόμα καὶ στὶς μέρες μας…
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 1.10.2025.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1] Γι’ αυτό ακριβώς το θέμα μιλά εντέχνως κεκαλυμμένα ο μέγας Κ. Π. Καβάφης, στο ποίημά του «Ποσειδωνιάται».
αρχαιοι Κρητες ιδη Κρητης, ονομα ιδαιοι Τρωαδος Μητροπουλος, Λεκακης ιδη δωρικη ιδα ιωνικη λεξις δενδρο ξυλεια συδενδρο ορος, βουνο λοφος δασυς δασος, πολυδενδρος τοπος, ναυπηγησιμος χωρα υψομετρο / χωρη υψηλη συνηρεφης, δασεη κατοικια διος ιδαιος Ζευς, ιδαια ορεα, που γεννηθηκς ο διας Διονυσιος Παυσανιας ιδαιοι Δακτυλοι, δακτυλιος δενδρων ιδης θεα καλος οιωνος καλον, δειξον μοι υδωρ ιδαν αιτημα, δειξε μου νερο αλσος Θεοκριτος Ηροδοτος Σχιλια Ομηρου ομηρος ιλιας ιλιαδα Κρητικοι Κρητη Τρωαδας κατοικοι οροσειρα νυμφη ιδαια νησος ονομα ονομασια Τρωας Μικρασιατικη Μυσια ελληνικη Μυθολογια νησι Μικρα ασια Τροια Τηθυς, ΠρωτοΕλληνες ελληνες προκατακλυσμιαιοι προκατακλυσμιαια εποχη περιοδος ηρωικο Γενος μετακλυσμιαιοι μετακλυσμιαια Σιδηρο σιδηρουν θυγατερα πριγκηπισσα απολλοδωρος νυμφες κορη βασιλιας Μελισσεας, Μελισσευς αδελφη αδραστεια, τροφος θειο βρεφος, Κουρος Διας, αιγα αμαλθεια Κορυβαντας Λυκαστος βασιλευς Μινωας μινως νεωτερος πρωταρχικη ορη υψηλοτερο θρυλικοτερο Ψηλορειτης κρητικη ποταμιος θεος Σκαμανδρος Τευκρος βοτανα ερωτας Παρις, βοσκος βοδι Κορυθιος συγχυση γυμνη Ουρανια θεα αφροδιτη, γεννηση πεπλο παραλια πελαγος γεννα ανατροφη προστατες πεντε Κορυβαντες Κουρητες προστατης προστασια κουροτροφος δακτυλο χερι Ρεα Κυβελη ηρα φυλαξη προγονοι ολυμπια ηλειας, ηλεια Λυκαιον λυκαιο Ναος επικουρειου απολλωνος, επικουρειος απολλων απολλωνας απολλωνα ηρακλης, Παιωναιος, επιμηδης, ιασιος ιδας πρωτοι ολυμπιακοὶ αγωνες αγωνας δρομου αγων προκατακλυσμιαιως ιδρυτης ημιθεος ιδεα τρεξιμο, δρομος, ασκηση σωματικη ευεξία ψυχαγωγια νικητης μικροτερος στεφανος στεφανι κοτινος αγρια ελια ελαια αγριελια καθε 5 χρονια, Βωμος των ιδαιων Δακτηλων Χαρτα Ρηγα ρηγας βελεστινλης φεραιος ανατολικη Δεικτης Γιουχτας Δεικτις Δεικτη Γιουχτα Δεικταιον αντρον, Δεικταιο αντρο δικταιο Ψυχρο λασιθιου λασυθιου λασιθι λασυθι, Ιδαιον Πελοποννησος Φρυγια συγγραφεις ιστορια μυθικη ιστορικος αρχαιοτητα φοινικια γραμματα αλφαβητος ελληνικο αλφαβητο μυθοπλαστης, Φλαβιος Ιωσηφ εβραιος ιωσηπος αιρετικη αποψη, αλλοιωμενη πολιτιστια αγαθα αυλη ανθρωπος σοφος χομο σαπιενς Γνωση Γλωσσα, Γραφη Τεχνες, επιστημες, Τεχνολογια μυθολογουμενα ελευσεη εγκατασταση Καβειροι λαος Ηφαιστος φαιστος χρονια, πελασγοι βορειο Αιγαιο λημνος, Σαμοθρακη μετακινηση εσωτερικη μεταναστευση βορας εισβολη υποχθονιοι ευρασια, αρκτικη Θουλη Φθια μετονομασια ιβηρικη ιβηρια σιβηρια Hyberia > Iberia, Siberia Τυφωνας Ταρταρια ανταρκτικη Ποσειδωνιοι Ποσειδωνας Ποσειδων κυανοι ατλαντες, ατλαντις ατλαντιδα γαλαζοαιματος, γενοκτονια υποδουλωση ἐχθροι λαοι αρραντιδα αρραντις ξηρασια ατλαντικη καταιγιδα Δαρδανοι Θρακες ειρηνη μυθος μετεωρομυθος μετεωρομυθολογια πρωτοκλυσμιαια 10η χιλιετια πΧ Καβειρος προσφυγες, χωροχρονοα αδαμανθεια αδαμαντεια αδαμαντινη υπερβορεια υπερβορειοι πυλη Τιτανιδα Τιτανις Τιτανες Κρονος ΧρονοΧωρος Μεγαλιθικο Μελλον ασφάλεια, Χρονος, Αιγηιδα στρατος Τυφων μετεωρομυθος δακτιλιος αρχαιολογος, Παπαδακης, υηττος ακτη αφροδιτης, μινως Ζαγρεα Ζαγρευς Τευκρος, Τευκτρις / Τευκρις Βιργιλιος αινειαδα αινειας, ονειρο Δαρδανος ηλεκτρα ατλαντας ατλας ιασιος προγονικες θεοτητες εσπερια ατλαντιδα, ατλαντις ιταλια ελλησποντος, Δαρδανελλια Τευκριδα γαμος Βατεια, ιλος ερυχθονιος Δαρδανια λατρεια αθηνα κατοχη αποικια ιωνια Ζακυνθος ναος μεγαλη Μητερα των Θεων μυστηρια τελετη ταξειδι Χωρα των Αετων, Σκιπερι λευκη αλβανια καυκασος προφορικη παραδοση, Σκιππερι ελευθερωτης Μεγας αλεξανδρος, Λεκα, λεκας φωτεινος σκιππεριοι αλβανοι νομισματικη μοναδα νομισμα λεκου / leku ολυμπος ζωνη, σφαιρα επιρροη ατλαντικο πλεγμα ατλαντικη προκατακλυσμιαια εκστρατεια εκστρατειες ωγυγου, Κεκροπα Δαρδανου, αρκαδες αρκαδια ωγυγος, Κεκροπος Κεκροπας Κεκρωψ κατακλυσμος, θεομηνια παλη των θεων, ελευθερωση ηρωας θεοι Διονυσος Μεγαλο Πολεμος αθηναιων Ατλαντων πρωτος αρχαιοτερος Τρωικος πολεμος Τρωικοι πολεμοι αθηναιοι αθηνα δρομεις αμφορεας, ελαιολαδο, ιερο αλσος Αλτις, βραβειο νικητῶες νικη Παναθηναικοι Παναθηναικος Παναθηναια αθηναι κεραμικο μελανομορφο αγγειο 4ος αιωνας 323 πΧ Βεγγαζη, ελληνικη κυρηνη Κυρηναικη χερσονησος Λιβυη Καβαφης, ποιημα Ποσειδωνιαται Ποσειδωνιατες
