Η Πέπι, μια ανεξάρτητη γυναίκα, καλλιεργεί χασίς στο μπαλκόνι της. Όταν την ανακαλύπτει ένας αστυνομικός και την βιάζει, σχεδιάζει εκδίκηση μέσω της σύζυγού του, Λούσι – η οποία είναι μια υποταγμένη νοικοκυρά. Με την βοήθεια της πανκ τραγουδίστριας Μπομ, η Λούσι μεταμορφώνεται σε ομοφυλόφιλο μέλος μιας δυνατής πρώιμης γυναικείας κοινότητας. Το σενάριο κορυφώνεται με ένα απολαυστικό φινάλε φιλίας μεταξύ Πέπι και Μπομ.
Η κινηματογραφική ταινία «ΠΕΠΙ, ΛΟΥΣΙ, ΜΠΟΜ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ» – το ντεμπούτο του πανκ P. Almodovar – είναι ένα πολιτισμικό μανιφέστο που καταγράφει μια ιστορική στιγμή όπου η τέχνη συναντά την κοινωνία και η φαντασία την πραγματικότητα.
Η ταινία- πρόδρομος των ηρωίδων στις επόμενες ταινίες του Αλμοδοβαρ, που επικεντρώνεται στη γυναικεία αλληλεγγύη, ανεξαρτησία και απελευθέρωση.
- «Η ταινία έχει αυτήν την ωμή, αναρχική ενέργεια που σε κάνει να νιώθεις πως βλέπεις κάτι αυθεντικό και ανεξέλεγκτο.
- Αυτό το ύφος, που συνδυάζει το παράλογο με το πραγματικό, είναι κάτι που πάντα θαυμάζω» – Q. Tarantino.
- «Η πρώτη ταινία του Almodóvar είναι μια εκρηκτική και ζωντανή ωδή στην ελευθερία της έκφρασης. Με την Pepi, Luci, Bom βλέπουμε πώς ο κινηματογράφος μπορεί να γίνει μέσο κοινωνικής επανάστασης και προσωπικής απελευθέρωσης» – G. del Toro.
- «Η πρώτη ταινία του Almodóvar είναι μια τολμηρή, ανεξάρτητη έκφραση που αναζωογονεί το ισπανικό σινεμά. Με την πρωτοτυπία και το χιούμορ της, η Pepi, Luci, Bom καταφέρνει να αποτυπώσει με αυθεντικότητα τον παλμό μιας ολόκληρης γενιάς» – W. Wenders.
- «Η ταινία είναι μια τολμηρή και σπινθηροβόλα ματιά στον κόσμο των γυναικών που διεκδικούν την αυτονομία τους. Ο Almodóvar κατορθώνει να συνδυάσει την αθωότητα με το προκλητικό, δημιουργώντας μια ανατρεπτική ιστορία γεμάτη χιούμορ και συναίσθημα» – J. Campion.
- «Ο Almodóvar στο Pepi δημιουργεί ένα εκρηκτικό μίγμα χιούμορ, σεξουαλικότητας και πολιτισμικής ανατροπής. Είναι μια ταινία που διαλύει τα στερεότυπα και ανοίγει δρόμους στη φωνή της νεότητας» – A. Varda.
- «Ένα απίστευτο και μοναδικό έργο που αμφισβητεί τα ταμπού της κοινωνίας» – El Pais.
- «Η Pepi, Luci, Bom είναι μια ταινία που σπάζει τους κανόνες και ανατρέπει τις συμβάσεις, με μια φρέσκια και ανατρεπτική ενέργεια που κρατά ζωντανό το πνεύμα της Movida Madrileña» – Sight & Sound.
- «Μια σημαντική τομή στον ισπανικό κινηματογράφο της μεταπολεμικής περιόδου, όχι μόνο γιατί ήταν από τις πρώτες που αντιμετώπισαν ανοιχτά την σεξουαλικότητα και τις εναλλακτικές μορφές ταυτότητας, αλλά και γιατί συνέπεσε χρονικά με την πτώση της φρανκικής δικτατορίας και την μετάβαση στην δημοκρατία. Ένα κοινωνικό σχόλιο, που καταγράφει τη μεταβατική περίοδο της Ισπανίας και τη διαρκή πάλη για αποδοχή και ισότητα» – M. Dolores Arroyo Fernández – Πανεπιστήμιο Complutense Madrit.[1]
ΠΕΠΙ, ΛΟΥΣΙ, ΜΠΟΜ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ / Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón – 1980 – 82′
- Σκηνοθεσία – Σενάριο – Ενδυματολογία: Pedro Almodóvar
- Διεύθυνση φωτογραφίας: P. Femenía
- Μοντάζ: J. Salcedo.
- Μουσική επιμέλεια / soundtrack: Alaska y los Pegamoides, M. Bell, Paraíso, Las Chinas.
- Πρωταγωνίστριες: C. Maura, Ev. Siva, Ol. Gara (Alaska), F. Rotaeta
Η ταινία σε restoration 4K – 45th Anniversary – από τις 28 Αυγούστου στους κινηματογράφους από τη New Star.
ΠΗΓΗ: New Star, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 30.7.20205.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1] «Η παρούσα μελέτη βασίζεται στην ναρρατολογική ανάλυση της ταινίας του P. Almodóvar «Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón», που κυκλοφόρησε το 1980, μέσα στην περίοδο της μετάβασης προς την δημοκρατία στην Ισπανία. Η ταινία αναλύεται λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα οπτικοακουστικά της στοιχεία ως σκηνικό για τις συγκεκριμένες εκφάνσεις ταυτότητας και σεξουαλικής συμπεριφοράς. Εξετάζεται η κινηματογράφηση στους δρόμους της Μαδρίτης, καθώς και η κατασκευή των διαλόγων και των εικόνων, που αντλούν απ’ ευθείας από τις πηγές της μαζικής κουλτούρας (φωτορρομάντζα, κόμικς, διαφήμιση, μουσική και καθημερινή γλώσσα), σε αντίθεση με τις δημιουργίες της υψηλής κουλτούρας.
Σε αυτή την ταινία συμμετείχαν και πρωτοεμφανιζόμενοι εικαστικοί και κομίστες της εποχής, όπως ο Ceesepe και η ομάδα Costus. Στο ίδιο μεταρρυθμιστικό (ανατρεπτικό) επίπεδο παρουσιάζονται, με ανυπότακτο και σκωπτικό τρόπο, οι σεξουαλικές συμπεριφορές και ταυτότητες των πρωταγωνιστών.
Η ταινία κατάφερε να διοχετεύσει ένα σύνολο διεκδικήσεων υπέρ της σεξουαλικής ελευθερίας και της κατάργησης των ταμπού, εκφρασμένων από την νεολαία της εποχής· ωστόσο, δεν παύει να εμβαθύνει και στα συναισθήματα, όπως η αγάπη και ο χωρισμός, η φιλία και η μοναξιά.
Εισαγωγή
Η ταινία Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón σηματοδοτεί μια σημαντική τομή στον ισπανικό κινηματογράφο της μεταπολεμικής περιόδου, όχι μόνο γιατί ήταν από τις πρώτες που αντιμετώπισαν ανοιχτά τη σεξουαλικότητα και τις εναλλακτικές μορφές ταυτότητας, αλλά και γιατί συνέπεσε χρονικά με την πτώση της φρανκικής δικτατορίας και την μετάβαση στη δημοκρατία. Το έργο του Pedro Almodóvar αντανακλά την πολιτισμική έκρηξη και την αμφισβήτηση των παραδοσιακών αξιών της εποχής, ενσωματώνοντας στοιχεία της λαϊκής κουλτούρας και της νεανικής υποκουλτούρας που αναδυόταν στην Ισπανία των αρχών της δεκαετίας του ’80.
Η ανάλυση αυτής της ταινίας είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα διότι, μέσα από το πρίσμα των οπτικοακουστικών μέσων, αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο η κινηματογραφική αφήγηση συνδιαλέγεται με την κοινωνική πραγματικότητα και τις σεξουαλικές πρακτικές που αμφισβητούν και αναμορφώνουν την κοινωνική δομή. Η ταινία λειτουργεί ως μια μορφή αντίστασης και ταυτόχρονα ως καταγραφή της μετάβασης, όπου η σεξουαλική μεταρρύθμιση και η αποδόμηση των ταμπού γίνονται κεντρικά ζητήματα.
Ανάλυση της Ταινίας
Η αφήγηση της Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón κινείται μέσα σε ένα περιβάλλον ακατάστατο, χαοτικό και αμφισβητούμενο, που αντανακλά τη σύγχυση και την αναταραχή της ισπανικής κοινωνίας μετά τη δικτατορία. Η ταινία σπάει τις συμβάσεις του κλασικού κινηματογράφου, με την ασυμβατότητα στον ρυθμό, το ύφος και την αφήγηση, χαρακτηριστικά που την καθιστούν μια τολμηρή και καινοτόμα πρόταση για την εποχή της.
Τα οπτικά και ακουστικά στοιχεία της ταινίας συνθέτουν μια πολυεπίπεδη εμπειρία: η χρήση φωτεινών χρωμάτων, το έντονο μοντάζ, η επιθετική μουσική και η γλώσσα του δρόμου δημιουργούν ένα πλαίσιο όπου οι χαρακτήρες εκφράζουν ανοιχτά και προκλητικά τις σεξουαλικές τους ταυτότητες και συμπεριφορές. Αυτή η έκρηξη ελευθερίας συνοδεύεται από το χιούμορ, την ειρωνεία και την υπερβολή, στοιχεία που καταδεικνύουν μια κριτική στάση απέναντι στην κοινωνική υποκρισία και τα στερεότυπα.
Η παρουσία καλλιτεχνών όπως ο Ceesepe και η ομάδα Costus προσδίδει στο έργο μια διάσταση οπτικής τέχνης που συνδέεται άμεσα με τις τάσεις της εποχής στην Ισπανία, όπου η τέχνη δρόμου και η ποπ κουλτούρα βρίσκονται σε διάλογο με τον κινηματογράφο. Οι διάλογοι και οι εικόνες είναι γεμάτες αναφορές στην ποπ κουλτούρα, τις φωτορομάντζες και τα κόμικς, στοιχεία που καθιστούν την ταινία μια γνήσια αντανάκλαση της νεανικής κουλτούρας.
Σεξουαλικότητα και Κοινωνική Κριτική
Η ταινία λειτουργεί ως μια τολμηρή κριτική των κοινωνικών ταμπού και των στερεοτύπων που κυριαρχούσαν στην Ισπανία πριν τη μεταπολιτευτική περίοδο. Με τον τρόπο της, Pepi, Luci, Bom… απελευθερώνει τη σεξουαλικότητα από τον καταπιεστικό μανδύα της φρανκικής δικτατορίας, παρουσιάζοντας μια νέα, πολύχρωμη και εκρηκτική πραγματικότητα.
Η σεξουαλικότητα προβάλλεται όχι ως κάτι αμαρτωλό ή κρυφό, αλλά ως έκφραση ταυτότητας, δύναμης και ελευθερίας. Ταυτόχρονα, η ταινία δεν αποφεύγει να δείξει και τις δύσκολες πλευρές της, όπως η μοναξιά, ο φόβος και η ανασφάλεια που βιώνουν οι χαρακτήρες, αποτυπώνοντας μια ολοκληρωμένη και ρεαλιστική εικόνα της ανθρώπινης εμπειρίας.
Ο Pedro Almodóvar, μέσα από το έργο του, αμφισβητεί τις παγιωμένες ιδέες και δίνει φωνή σε αυτούς που η κοινωνία περιθωριοποιούσε, ενσωματώνοντας στις αφηγήσεις του ζητήματα φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και κοινωνικής τάξης.
Η Οπτική Τέχνη και η Πολιτισμική Σημασία
Η συνεργασία με καλλιτέχνες όπως ο Ceesepe και η ομάδα Costus προσδίδει στην ταινία μια μοναδική οπτική ταυτότητα, που συνδυάζει στοιχεία της ποπ αρτ με το αστικό περιβάλλον της Μαδρίτης. Αυτή η αισθητική συνδέεται με το ευρύτερο πολιτισμικό κίνημα της Movida Madrileña, μιας έκρηξης νεανικής δημιουργικότητας και αμφισβήτησης που χαρακτήρισε τη δεκαετία του 1980 στην Ισπανία.
Μέσα από τις ζωηρές εικόνες και τα έντονα χρώματα, η ταινία αναδεικνύει το πνεύμα της εποχής, τη διάθεση για πειραματισμό και την αίσθηση μιας κοινωνίας που ξαναανακαλύπτει την ελευθερία της.
Η ταινία, πέρα από τη διασκεδαστική της πλευρά, λειτουργεί ως ένα κοινωνικό σχόλιο, καταγράφοντας την μεταβατική περίοδο της Ισπανίας και την διαρκή πάλη για αποδοχή και ισότητα.
Συμπεράσματα
Η ταινία Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón του Pedro Almodóvar αποτελεί μια τομή στην ιστορία του ισπανικού κινηματογράφου και της κοινωνικής κουλτούρας. Με το θάρρος και την ανατρεπτική της διάθεση, κατάφερε να ανοίξει δρόμους για την ελεύθερη έκφραση της σεξουαλικότητας, την αποδόμηση των στερεοτύπων και την ανάδειξη των υποκουλτουρών.
Αν και εμφανίζει μια ακατάστατη και ασυνάρτητη αφηγηματική δομή, η ταινία αντανακλά το πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής γεμάτης αλλαγές, ελπίδες και συγκρούσεις. Μέσα από τους χαρακτήρες της και την αισθητική της, προβάλλει μια νέα αντίληψη για το φύλο, την ταυτότητα και την ελευθερία, που συνεχίζει να εμπνέει και να προβληματίζει.
Τελικά, το έργο αυτό δεν είναι μόνο μια κινηματογραφική δημιουργία, αλλά και ένα πολιτισμικό μανιφέστο που καταγράφει μια ιστορική στιγμή όπου η τέχνη συναντά την κοινωνία και η φαντασία την πραγματικότητα.
ΠΗΓΗ: M. Dolores Arroyo Fernández – Πανεπιστήμιο Complutense Madrit «Σεξουαλική μεταρρύθμιση και λαϊκή κουλτούρα».
ανεξαρτητη γυναικα, καλλιεργεια χασις μπαλκονι αστυνομικος βιασμος χασισι αστυνομια βια ανεξαρτησια γυναικες εκδικηση υποταγμενη νοικοκυρα pank πανκ τραγουδιστρια ομοφυλοφιλια πρωιμη γυναικεια κοινοτητας φιλια κινηματογραφικη ταινια ΠΕΠΙ, ΛΟΥΣΙ, ΜΠΟΜ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ντεμπουτο πολιτισμικο μανιφεστο ιστορια τεχνη κοινωνια φαντασια πραγματικοτητα Αλμοδοβαρ, γυναικεια αλληλεγγυη απελευθερωση αναρχια αυθεντικο ανεξελεγκτο παραλογο πραγματικοτητα πρωτη ταινια εκρηκτικη ζωντανη ελευθερια της εκφρασης ισπανικος κινηματογραφος μεσο κοινωνικη επανασταση προσωπικη απελευθερωση τολμηρη, ανεξαρτητη εκφραση ισπανικο σινεμα πρωτοτυπια χιουμορ αυθεντικοτητα γενια βεντερς ταραντινο γυναικων αυτονομια αθωοτητα προκληση ανατρεπτικη συναισθημα σεξουαλικοτητα σεξ πολιτισμικη ανατροπη στερεοτυπο νεοτητα μοναδικο εργο αμφισβητηση ταμπου κανονας συμβαση ενεργεια σεξουαλικη μεταρρυθμιση λαικη κουλτουρα ναρρατολογικη αναλυση 1980, δημοκρατια Ισπανια σκηνικο ταυτοτητα συμπεριφορα κινηματογραφηση Μαδριτη μαζικη φωτορομαντζο κομικς, διαφημιση, μουσικη καθημερινη γλωσσα δημιουργια υψηλη εικαστικος κομιστας ομαδα ανυποτακτο σκωπτικο καταργηση νεολαια συναισθηματα, αγαπη χωρισμος, μοναξια μεταπολεμικη περιοδος εναλλακτικη πτωση φρανκικη δικτατορια φρανκο μεταβαση εκρηξη παραδοσιακες αξιες νεανικη υποκουλτουρα κινηματογραφικη αφηγηση αντισταση αποδομηση συγχυση αναταραχη κλασσικος ασυμβατοτητα ρυθμος υφος καινοτομα προταση φωτεινα χρωματα επιθετικη μουσικη ειρωνεια υπερβολη υποκρισια στερεοτυπα τεχνη δρομου pop ποπ φωτορρομαντζο κομικ καταπιεση αμαρτια φοβος ανασφαλεια ρεαλισμος ανθρωπινη εμπειρια παγιωμενες ιδεες περιθωριο φυλο σεξουαλικος προσανατολισμος ποπ αρτ αστικο περιβαλλον πολιτισμικο κινημα της Movida Madrilena, δημιουργικοτητα χρωμα πειραματισμος αισθηση κοινωνικο σχολιο, αποδοχη ισοτητα τομη θαρρος δομη αλλαγη ελπιδα συγκρουση αισθητικη φυλα
