Κείμενο και φωτογραφίες της Ελευθερίας Ανδρειωμένου
Μινύες, οι
αυτόχθονες και παραγνωρισμένοι από την Ιστορία, τεχνικοί, ναυτικοί, μηχανικοί, υδραυλικοί,
αρχιτέκτονες, μεταλλουργοί, γεωλόγοι.
Οι Μινύες αναφέρονται στην Γραμμική Β ως me-nu-wa.
Σύμφωνα με
τον Παυσανία[1], οι
Μινύες ήσαν πρωτοελλαδικό φύλο, που κατοικούσε κυρίως στην Βοιωτία, στον
Βοιωτικό Ορχομενό και την Ασπληδόνα. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Γρ. Κοσσυβάκη “Οι πρωτοΈλληνες Μινύες” – και σχετική τηλεοπτική εκπομπή ΕΔΩ.
σημερινή αρχαιολογική έρευνα απεκάλυψε εκεί ευρήματα της Νεολιθικής εποχής,
ανάλογα με αυτά του Σέσκλου και του Διμηνίου[2].
Από τότε έως και σήμερα, ο Ορχομενός κατοικείται συνεχώς και αδιαλείπτως. –ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Γ. Λεκακης: “Οι 88 αρχαιες πολεις της Βοιωτιας”.
Κατά ην 3η
χιλιετία πκχ. οι Μινύες ίδρυσαν την Ιωλκό στον Παγασητικό Κόλπο. Οι Παγασές,
επίνειο της Ιωλκού, ήταν η αφετηρία της Αργοναυτικής Εκστρατείας που έλαβε χώρα
μία ή δυό γενεές πριν τα Τρωικά. Όταν, δηλαδή, στην Τροία βασίλευε ο Λαομέδων,
πατέρας του Πριάμου.
Ο Απολλώνιος
ο Ρόδιος, αναφέρει ότι ο γενάρχης, Μινύας, καταγόταν από την Ιωλκό της
Θεσσαλίας:
«την γαρ Ιωλκόν Μινύαι ώκουν, ώς φησι
Σιμωνίδης εν Συμμίκτοις».
Ίσως αυτή η Ιωλκός, που αναφέρει ο Διόδωρος ο
Σικελιώτης να είναι η «Μινύα πόλις Θετταλίας ή πρότερον Αλμωνίας».
Ο Παυσανίας[3]
αναφέρεται στο γενεαλογικό δένδρο των Μινυών και τους βασιλείς τους:
• Ανδρεύς
(υιός ποταμού Πηνειού και η χώρα ονομάστηκε Ανδρηίς).
• Ετεοκλής ο
εξ Ορχομενού (υιός Ανδρέως και Ευίππης).
• Άλμος
• Φλεγύας
(εγγονός του Άλμου, μετονομασία χώρας σε Φλεγυαντίς).
• Χρύσης, (υιός
κόρης του Άλμου)
• Μινύας
(υιός Χρύση, μετονομασία σε Μινύες).
• Ορχομενός
(υιός Μινύα, άτεκνος, ονομασία πόλεως. Ορχομενού).
• Ύηττος
(έπηλυς, παραχώρηση σε αυτόν εδαφών).
• Κλύμενος (εγγονός του Φρίξου, σκοτώθηκε από Θηβαίους).
• Εργίνος,
υιός Κλύμενου (σύναψη ειρήνης με Θηβαίο Ηρακλή)
• Τροφώνιος και Αγαμήδης
• Ασκάλαφος
και Ιάλμενος (απόγονοι Κλυμένου, συμμετέχοντες στα Τρωικά με 30 πλοία).
Ο Όμηρος
τούς αναφέρει στην Ιλιάδα, στο Β. 511-515:
Οἳ δ’ Ἀσπληδόνα
ναῖον ἰδ’ Ὀρχομενὸν Μινύειον, τῶν ἦρχ’ Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος υἷες Ἄρηος μοὓς
τέκεν Ἀστυόχη δόμῳ Ἄκτορος Ἀζεΐδαο, παρθένος αἰδοίη ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα Ἄρηϊ
κρατερῷ· ὃ δέ οἱ παρελέξατο λάθρῃ· τοῖς δὲ τριήκοντα γλαφυραὶ νέες ἐστιχόωντο.
ΑΠΟΔΟΣΗ
Του
Ορχομενού των Μινυών τους άνδρες και Ασπληδόνος εδιοικούσε ο Ιάλμενος και
Ασκάλαφος, αγόρια του Άρη και της θυγατρός του Άκτορος Αζείδη της Αστυόχης,
οπού αγνή στ’ ανώγι της ανέβη κι ο Άρης, δυνατός θεός, με αυτήν κρυφά κοιμήθη· κι
είχαν τριάντα βαθουλά κατόπι τους καράβια.
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 12.3.2024.
[1] Βοιωτικά, 9. 9,1.
[2] ΣΧΟΛΙΟ
Γ. Λεκάκη: Μάλλον θα πρέπει να ορθογραφείται ως Διμίνυον.
[3] 9, 34. 6 και 9, 36, 37.
