Του Γιώργου Λεκάκη
Στην φωτογραφία βλέπετε ένα αντίγραφο
της πλάκας / πινακιδίου των Χετταίων, του 13ου αι. π.Χ. που
απεικονίζει σε 19 γραμμές την Συνθήκη μεταξύ του βασιλιά των Χετταίων,
Muwatalli II (1295 – 1282 / 1272 π.Χ.)[1] και του
πρίγκηπος Αλεξάνδρου (Πάριδος) της πόλεως του Ιλίου > Wilusa της Τρωάδος, ο
οποίος είχε προίκα μερικά κοντινά νησιά (Τένεδο, Ίμβρο, Λήμνο, Λέσβο).
Καταγράφει την επιβεβαίωση
από τον Μουβατάλι μιας παλαιότερης συνθήκης, η οποία είχε συναφθεί μεταξύ του
πατέρα του, του βασιλιά Μουρσίλι Β’[2] και του
Αλέξανδρου.
Το ιδιαίτερον είναι ότι το
όνομα του Τρώα πρίγκηπα αναφέρεται ελληνικά, ως a-la-ka-sa-ndu (Alakasandu > Alaksandu), απ’ όπου διαφαίνεται και η ελληνική καταγωγή του. Αυτό το όνομα δεν
αναφέρεται στους Λυδούς (> Λουβίους > λουβιακή γλώσσα), ούτε ταιριάζει σε
κάποια άλλη γλώσσα της Ανατολίας, της Εποχής του Χαλκού.
Το ενεπίγραφο πλακίδιο χρονολογείται
στον 13ο αιώνα π.Χ.
Εκτίθεται στο Μουσείο της
Τροίας, στην έκταση που κατέχει νυν η Τουρκία.
Συνολικώς 11.000 πινακίδες με κείμενα με σφηνοειδή γραφή ανακαλύφθηκαν μετά τις ανασκαφές του Γάλλου Ch, Texier, του
19ου αιώνα, που αποκάλυψαν την Hattusa, την πρωτεύουσα του βασιλείου
των Χετταίων – στον οικισμό που σήμερα λέγεται Boğazköy. Ο Τσέχος φιλόλογος
B. Hrozný (1879 – 1952) πραγματοποίησε την πρώτη αποκρυπτογράφηση της
γλώσσας αυτών των πινακίδων, το 1915 και απεφάνθη ότι ήταν γραμμένα στην
εξαφανισμένη γλώσσα των Χεττιτών / Χετταίων / Ετέων / Ετεοκρητών(;).
Ανακαλύφθηκαν και άλλα ελληνικά
ονόματα σε αυτές τις πινακίδες (όπως του Ετεοκλή ως Tawagalawa και του Ατρέα ως
Attarissiya) από τον Ελβετό αρχαιολόγο Em. Forrer το 1924.
Άρα η “σκιώδης” εποχή του
Τρωικού εμφύλιου των Ελλήνων Πολέμου των Αχαιών (> Ahhiyawa), μπορεί τελικά
να έλθει στο φως και από άλλα γραπτά, λοιπόν, πλην Ομήρου… Οψόμεθα…
ΠΗΓΗ: Δ. Βασιλούδης «Alakasandu’
– Alexander: A Greek Name In Hittite Cuneiform Text?», the Archaeologist, 2.1.2022.
ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 3.1.2022.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Χρονολογημένος και βάσει εκλείψεως. Επονομαζόμενος
και Μέγας Βασιλιάς. Στις εικόνες αγκαλιάζεται από έναν (ή περισσότερους) θεούς.
Από τον Θεό της Καταιγίδας της Αστραπής (Pihassassa), αντί του παραδοσιακού Θεού
της Καταιγίδας του Ουρανού (Teshub), τον Θεό Ήλιο του Ουρανού (Nepisas Istanu,
ή Simige). Φορά μακρύ ιμάτιο και στο αριστερό του χέρι κρατά κάλμους
(lituus)[*]. Αυτό δηλώνει θέωση / θεοποίηση.
Πιο
γνωστή εικόνα του, βραχογλυφικό στην Κουκούροβα στην Κιλικιακή Πεδιάδα,
στην δυτική όχθη του ποταμού Τσεϊχάν κοντά στο χωριό Σιρκελί.
[*] ένα εργαλείο για το κυνήγι λαγών (Canby 2002:170).
[2] Σε άλλη πινακίδα του 13ου αιώνα π.Χ. ο Μουρσίλις Β΄ (1330
/ 1321 – 1295 π.Χ.) παρακαλεί τους θεούς να λήξει η επιδημία πανώλης, που
θέρισε τους Χετταίους.
