Του Γιώργου Λεκάκη
Αρχαιολόγοι με επί κεφαλής την κ. D. Agre (της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών) ανακάλυψαν έναν αρχαίο τάφο, στο χωριό που σήμερα λέγεται Kapitan PetkoνVoivoda[1] της Λευκόπολης[2] της Ανατολικής Ρωμυλίας, στην έκταση που κατέχει νυν η Βουλγαρία, στον 42ο παράλληλο [42°04′24″N 26°25′18″E], που ανήκε σε Θράκα αριστοκράτη.
Προηγούμενες ανασκαφές στην περιοχή είχαν ήδη αποκαλύψει στοιχεία για την ύπαρξη μιας αρχαίας νεκρόπολης, υψηλού κύρους, που χρονολογείται από τον 2ο αιώνα π.Χ.
Ο άνδρας θάφτηκε φορώντας χρυσοκέντητα διακοσμημένα ρούχα.
Από την ταφή ανακτήθηκε ένα χρυσό περιδέραιο, ένα χρυσό διάδημα, ένα χρυσό δακτυλίδι και ένα μαχαίρι, διακοσμημένο με χρυσό και ημιπολύτιμους λίθους, και τα υπολείμματα ενός αλόγου και ενός πλήρους εξοπλισμού μάχης, όπως θώρακας (και μάλιστα πλεκτός, πολύ σπάνιου τύπου την εποχή της ρωμαϊκή κατοχής), σπαθί, θηκάρι και άλλα μαχαίρια και λόγχες! – Για ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΤΑΦΕΣ ΑΛΟΓΩΝ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ.
Η σωστική ανασκαφή γίνεται σε διαδρομή, στην οποία πρόκειται να
κατασκευαστεί φωτοβολταϊκό πάρκο.
ΠΗΓΗ: «Gold artifacts found in grave of Thracian horseman in Bulgaria», BNT, The Sofia Globe, 23.8.2024. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 23.8.2024. Φωτ. Δήμος Τοπόλοβγκραντ.
ΤΩΡΑ, νέος αρχαίος τάφος (3 Χ 3 μ. και βάθους 1 μ.) πλούσια διακοσμημένος ευρέθη μόλις 60 μ. από τον προαναφερόμενο! Κάτω από έναν μικρό τύμβο. Σε σωστικές ανασκαφές. Επίσης αρχαίου Θράκα πολεμιστή και του αλόγου του (αριστερά του νεκρού). Ο τάφος ανακαλύφθηκε από μια ομάδα της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών. Είναι επίσης ιδιαίτερα αξιοσημείωτος για το πλούσιο σύνολο κτερισμάτων του: Ο αρχαιος Θραξ, ο οποίος εκτιμάται ότι ήταν μεταξύ 30 και 45 ετών κατά την στιγμή του θανάτου του, θάφτηκε με:
- ένα επιχρυσωμένο ασημένιο στεφάνι γύρω από το κεφάλι του, σύμβολο ευγένειας και στρατιωτικής ηγεσίας.
- αγγεία (κεραμικά και γυάλινα, μερικά εισηγμένα από μεσογειακά κέντρα, άρα εκτεταμένες εμπορικές σχέσεις),
- κοσμηματα (ασημένια περόνη, βραχιολι, δαχτυλίδι) και
- όπλα (σιδερένια δόρατα, κυρτό σπαθί – μαχαίρα (και μια ασπίδα). Ίσως τα πιο εξαιρετικά αντικείμενα ήταν μια σειρά από περίτεχνα επιχρυσωμένα χάλκινα εξαρτήματα, που κάποτε κοσμούσαν την ιπποσκευή του πολεμικού αλόγου. Αυτά απεικονίζουν μυθολογικές σκηνές από την ζωή και τα κατορθώματα του Ηρακλέους, όπως την πάλη του ημίθεου με τον γίγαντα Ανταίο, γιο του Ποσειδώνα και της Γαίας (παρακάτω εικόνα, η εξαιρετική λαβή του Ηρακλή!).
ΠΗΓΗ: Δήμος Τοπόλοβγκραντ, ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 7.8.2025.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1] Αρχικώς ελέγετο Δογανία / Δογάνη > Doganja, Doganoglu, Dogan, Duganovo και Velel, όπως αναφέρεται για πρώτη φορά το 1485, σε ένα οθωμανικό έγγραφο ως μούλκι του Τούρκου αξιωματούχου Αγιάζ Πασά.
Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνος, ολόκληρος ο πληθυσμός του ήταν ελληνικός (οι Καριώτες). Οι Έλληνες που ξερριζώθηκαν από το Duganovo, εγκαταστάθηκαν κυρίως στα χωριά Κρωβύλη Ροδόπης και Άνθεια Έβρου.
[2] Λευκόπολη > Καβακλί – νυν Τοπόλοβγκραντ / Тополовград = πόλη με τις λεύκες / Kavaklı < καβάκι = λεύκα. Κωμόπολη στη νοτιοκεντρική Βουλγαρία, στην επαρχία Χάσκοβο, στους βόρειους πρόποδες του κατάφυτου όρους Σακάρ. Απέχει 87 χλμ. από την Υάμπολι – νυν Γιάμπολ. Το Καβακλί και η γύρω περιοχή κατοικούνταν, από αρχαιοτάτων χρόνων, όπως μαρτυρούν τα ντολμέν (βρέθηκαν στο Χλιάμποβο και η ακρόπολη του Παλαιοκάστρου εργα Θρακών). Ιδίως στο Παλαιόκαστρο υπάρχει ένας κολοσσιαίος αρχαίος ναός του Ήλιου. Ένα σύνολο βράχων σε σχήμα βεντάλιας, μήκους 1,5 χλμ.! Στους ανατολικούς βράχους του θρακικού φρουρίου υπάρχουν περισσότεροι από 150 ανάγλυφοι δίσκοι, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν την ηλιακή λατρεία των Θρακών.
Το Καβακλί απέκτησε την φήμη ενός από τα προπύργια του Ελληνισμού στην Βουλγαρία. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, η πόλη κατοικούνταν κατά 96% από Έλληνες, είχε ελληνικά σχολεία και ελληνικες εκκλησίες. Αλλά το 1906, η βουλγαρική κυβέρνηση διόρισε τον πρώτο Βούλγαρο δήμαρχο! Και άρχισε ο διωγμός των Ελλήνων…. Το 1906 – 1925, περίπου 22.000 Έλληνες εγκατέλειψαν την πόλη τους και εγκαταστάθηκαν στην Μακεδονία (Πολύκαστρο Κιλκίς, Κουφάλια – αρχαίαι Ίχναι- Θεσσαλονίκης, κ.α.). Σε ανάμνηση του ιστορικού μοναστηριού της Αγίας Τριάδος στο Καβακλί, οι Ανατολικορωμυλιώτες έκτισαν στο Πολύκαστρο ναό της Αγίας Τριάδος, ο οποίος δεσπόζει στο κέντρο της πόλης. Κοντά στο μοναστήρι Αγίας Τριάδας Καβακλίου υπάρχει η σπηλιά Καρακόλιουβα ντούπκα.
Οι κάτοικοι ήταν φημισμένοι ως καλοί οινοποιοί και εκτροφείς καμηλών (γι’ αυτό και οι Καβακλιώτες πήραν το παρατσούκλι «καμήλες»). Κάθε χρόνο, γινόταν μια μεγάλη φθινοπωρινή έκθεση για γεωργικά προϊόντα και ζώα – ζωοπανήγυρις. Το Εθνογραφικό Μουσείο περιλαμβάνει παραδοσιακά γυναικεία ρούχα της περιοχής – έχει περισσότερα από 6.000 εκθέματα.
