Του Γιώργου Λεκάκη
Στην αρχαία ελληνική πόλη Οξύρρυγχο,
δυτικά του ποταμού Νείλου, στον 28ο παράλληλο [28.531°N 30.647°E] μια
ομάδα με επί κεφαλής τους αρχαιολόγους E. Pons (του Εθνικού Αρχαιολογικού
Μουσείου της Ισπανίας) και M. Mascort (του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης)
ανακάλυψε έναν υπόγειο τάφο. Χρονολογείται μεταξύ 332 και 30 π.Χ. ή στις αρχές
της μετέπειτα γνωστής ως ρωμαϊκή περίοδος (η οποία συνεχίσθηκε μέχρι τον 7ο
αιώνα μ.Χ.).
Στον θάλαμο, ανακάλυψαν δύο
πέτρινες σαρκοφάγους, που περιείχαν τις μούμιες ενός άνδρα και μιας γυναίκας.
Τα σώματά τους ήταν σε πολύχρωμα χαρτοκιβώτια (φέρετρα) από γύψο και λινό,
συμπεριλαμβανομένου ενός λαιμού διακοσμημένου με το κεφάλι του θεού Ώρου, για
την προστασία του νεκρού. Πολλαπλά αγαλματίδια από τερακότα που βρέθηκαν στο
πάτωμα του τάφου, απεικονίζουν μια Αφροδίτη–Ίσιδα, μια μορφή της θεάς
των Ελλήνων, που στην περιοχή έλαβε και
στοιχεία από την αιγυπτιακή παράδοση, πάντα σχετική με την γονιμότητα. «Αυτά τα
ειδώλια είναι πολύ σημαντικά, γιατί είναι η πρώτη φορά που εμφανίζονται, όχι
μόνον στην Οξύρρυγχο, αλλά και σε αυτό το μέρος της Αιγύπτου», είπε η κ. Πονς.
Σε μια νεκρόπολη ακριβώς στα
νότια, οι ερευνητές ανακάλυψαν περισσότερες από 20 μούμιες ενταφιασμένες σε
τάφους της ρωμαϊκής εποχής, μαζί με σφραγίδες, μια χρυσή μάσκα και πάπυρους με
ελληνικά μαγικά κείμενα. Δύο από τα άτομα είχαν χρυσά φυλακτά σε σχήμα γλώσσας
στο στόμα τους. Οι Αιγύπτιοι επίστευαν ότι αυτά τα ταφικά αντικείμενα θα μετατρέπονταν
σε γλώσσες που θα επέτρεπε στον νεκρό να μιλήσει, στην μετά θάνατον ζωή.
ΠΗΓΗ: «Speaking in Golden Tongues»,
AJA, Μάιος/Ιούν. 2024. ΑΡΧΕΙΟΝ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 15.4.2024.
