ΤΟΥ ΟΡΦΕΩΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΞΕΧΝΟΥΝ
ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΤΕ!!!
+ κυϊής = η τις ατράκτους κυϊοφορούσα, η εγκυμονούσα τις ατράκτους, τα πλοία.
αναφέρει ο Ορφέας όταν πιάνει τους βασιλόπαιδες της Ευβοίας που εξεδόθησαν στην
Ιωλκό στην Μαγνησία, ώστε να συνοδεύσουν τον Ιάσονα..
Κάνθο της Κανήθου τον Αμφιδάμαντα και τον Χαλκώδοντα της Ερέτριας και της Χαλκίδας
«εξεδόθη» ο Ύλας «εξ Ατρακυΐδος λίμνης» ως προσφορά-συμμετοχή στην μεγάλης σημασίας
εκστρατεία που επραγματοποίησαν οι Ελληνικές Πόλεις Κράτη στον παγκόσμιο περίπλου,
που στόχο είχε την ανεύρεση χρυσοφόρων και χαλκοφόρων κοιτασμάτων βεβαίως, και ο
μύθος μας το έφερε ως «χρυσόμαλλον δέρας», στην χώρα του Αιήτη και της Μήδειας,
«αμούστακος παις» με «όμορφας παρειάς» και ο οποίος ήταν ο αχώριστος σύντροφος του μεγάλου Ηρακλέους, του βασιλέα της Φθίας, ο οποίος
τον είχε ως συνοδό και μικρό αδελφό.
όμως, πού μπορεί να βρίσκεται η Ατρακυΐς του Ορφέως;
την λέξη «ΘΑΛΑΣΣΟΚΡΑΤΕΙΡΑ» και γιατί;
λίμνη στον ελληνικό χώρο.
για κοιτίδα κάποιας κατασκευής ή παραγωγής κάποιου προϊόντος ή αντικειμένου.
Άτρακτος, βεβαίως, στην αρχαία ήταν το πλοίο.
και τώρα η Κύμη κρατά τα σκήπτρα της ναυτοσύνης. Καπεταναίοι, μηχανικοί και πληρώματα
συντηρούν ακόμη την τοπική οικονομία του τόπου. Έπειτα, μέχρι και πριν 70-80 χρόνια
τα ιστιοφόρα οι κορβέτες και τα τρεχαντήρια των Κυμαίων καπεταναίων εμπορεύονταν
σε όλον τον γνωστό κόσμο. Και αυτό λόγω έλλειψης αγροτικής οικονομίας και έλλειψης
πεδινών εκτάσεων πρόσφορων για στάρια και κριθάρια οι πρόγονοί μας είχαν στραφεί
στην καλλιέργεια της ελιάς και της αμπέλου τα οποία ευδοκιμούν και σε ορεινά ή
ημιορεινά μέρη και τα εμπορευόντουσαν ΠΑΝΤΟΥ. Και ο τόπος μας είναι ημιορεινός.
ακριβώς και τα αρχαία χρόνια. Η άμπελος και η ελαία καλλιεργούνταν εκτενώς στην
Ανατολική Εύβοια. Τα δυο συγκλονιστικά τεκμήρια όμως που ουδείς αναφέρει σχεδόν
πουθενά είναι τα εξής:
μεριά της απόκρημνης και άγριας ακτογραμμής της Ανατ. Εύβοιας που μπορεί να
κατοικηθεί είναι ο κόλπος της Κύμης. Γι’ αυτό ο αδελφός του Μίνωα ο Ραδάμανθυς εξοστρακιζόμενος
από τους Μινωίτες ήλθε να βρει τον φίλο του Τιτυϊό / Τιτυό στην Ανατολική Εύβοια, ο οποίος
ήταν υϊός της Ελλάρας και κατοικούσε στο Ελλάριον Σπήλαιον, μας λέει ο Όμηρος.
![]() |
| MYKHNAΪΚΟΣ ΤΑΦΟΣ ή ΠΙΘΑΝΟΝ το ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΑΡΙΟΝ ΣΠΗΛΑΙΟΝ, ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟ, ΔΙΠΛΑ και ΚΑΤΩΘΕΝ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΤΡΑΚΥΪΔΟΣ. |
…Γιατί
ήταν βασιλικός γόνος και αυτός με πατέρα τον Τιτάνα, ιδρυτή του βασιλείου, και μητέρα
την Ελλάρα, και
οι αρχαίοι Έλληνες δεν τα έφτιαχναν τυχαία και δεν ήταν «παπυρέλλες» διότι με παπυρέλλες
δεν γυρνάς τον πλανήτη εύκολα, ούτε πελαγοδρομείς με πλοία από φελλό. Οι τεχνικές
ήταν ανεπτυγμένες και συγκεκριμένες.
καραβομαραγκοσύνη στην αρχαία Ελλάδα και έχουμε και σύγχρονα απομεινάρια στην Σύρο,
στην Κρήτη και παντού στο Αιγαίο. Το ξύλο, λοιπόν, του «πετσώματος» της κουβέρτας
και του φερτού εξοπλισμού του πλοίου έπρεπε να είναι ελαφρύ και καλό. Γι’ αυτό έκανε
η «μαύρη ελάτη» των Κοτυλαίων της Κύμης και η άσπρη πεύκη της Ποταμίας, του
Κουρουνίου και της Χιλής, η οποία ουδέποτε λεγόταν «Χιλή», αλλά ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ.
![]() |
| Αρχαία βίγλα στην Ποταμία. |
Χιλιάδες στρέμματα πεύκης και ελάτης καθώς και
πλατάνης μπορείς να βρεις μόνον στην Κύμη και πουθενά αλλού στην κεντρική Εύβοια.
Το πλατανοδάσος του Στομίου και της Πλατάνας το πευκοδάσος των Κουρουνίων,
καθώς και τα εκατομύρια ελάτων στα Κοτύλαια Όρη ήταν τα ιδανικά για τα «ελαφριά»
οπλίσματα των πλοίων των αρχαίων
θαλασσοπόρων.
λείπει το όπλισμα της καρίνας, του σκελετού και της «φηγούς» του μπροστινού κορακιού
των πλοίων τα οποία έπρεπε να είναι από γερό ξύλο και ειδικά από δρυ ή από κέδρο
ή από πουρνάρι, των οποίων τα ξύλα είναι «σίδερο». Αλήθεια πόσες χιλιάδες της «δρυός
φυγούς» έχει περιμετρικά ακόμη η σημερινή Ενορία, ή η σημερινή Κύμη, ή οι σημερινοί
Καλημεριάνοι;
φύεται, όπως η δρυς η Δωδωναία.
![]() |
| Αρχαία ακρόπολις, στο Καστρί Ποταμίας. |
ΔΡΥΣ Η ΦΥΓΟΥ ή αλλιώς ΔΡΥΣ Η ΦΥΓΑΛΕΙΑ το ονόμαζαν
οι αρχαίοι Έλληνες και το ξύλο του ήταν σαν από σίδερο. Το αποκορύφωμα της φυήεως
από τούτο το ΙΕΡΟ ΔΕΝΔΡΟ ήταν μιά περιοχή, που σήμερα ονομάζεται ΦΥΓΟΥΛΙ και φυσικά
η αρχαία ονομασία του τόπου δεν ήταν αυτή αλλά «Φυγάλεια» και σήμερα μας έφθασε
ως… Φυγούλι. Βεβαίως ο τόπος εκεί ήταν τα Άνδηρα της Αιναρείου κώμεως της αρχαίας
Ατρακυΐδος, ήταν δε γεμάτος ο τόπος με φυγάλειες δρυς και έχουν βρεθεί και τάφοι και πίθοι εντός του τόπου τούτου πριν λίγα
έτη. Εκεί λατρευόταν και ο θεός Απόλλων ο Φυγαλιεύς της αρχαίας μας Ατρακυΐδος και
είναι τόπος ΙΕΡΟΣ και τόπος ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑΣ.
![]() |
|
KAΤΑΛΟΙΠΑ ΑΡΧΑΙΟΥ ΝΑΟΥ, ΠΙΘΑΝΟΝ του ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ
ή της ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ.
ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΜΗ.
|
προσωπικής μου πατρίδος αντιστέκεται σθεναρά ακόμη στην ηλίθια μανία των νεοελλήνων
να κόβουν μανιωδώς ό,τι τους δένει με τις ρίζες τους. Ακόμη φυτρώνει κατά δεκάδες
και θυμίζει την επιγραφή του ΚΗΡΥΚΑ ΤΟΥ ΚΥΜΑΙΟΥ που στέφθηκε ολυμπιονίκης στην Αρχαία
Ολυμπία, και ήταν «εμφυτευτής της κτίσεως υπέρ πατρίδος» και έφερε την «εκ
Τρώων Κέαν», σύμφωνα με την αναθηματική επιγραφή της αρχαίας ΙΕΡΑΣ ΑΛΤΕΩΣ. Άρα στην
αρχαία εποχή, που κατοικούσαν άνθρωποι σαν και εμάς, με ίδιες ανάγκες,
χρειαζόντουσαν δένδρα δρυς για τα κοράκια, τις καρίνες και τα κάτω ίσχυα των πλοίων
τα οποία, βεβαίως, τα έψαχναν σιμά τους και απέφευγαν σίγουρα τις μεγάλες
μεταφορές, οι οποίες φυσικά θα υπέκρυπταν έξοδα και χάσιμο χρόνου. Βεβαίως αυτός
είναι ο σημαντικότερος φυσικά λόγος που ο τόπος ονομάσθηκε Ατρακυΐς, η οποία κυϊούσε,
δηλ. εγκυμονούσε και εγεννούσε πολλά «κυΐματα» / κυήματα – τέκνα. Ένα «κύϊμα» απέναντι
είναι στην Αιολία, ένα άλλο στην σημερινή Συρία, άλλο ένα δίπλα στην αρχαία Αλεξάνδρεια
στην Αίγυπτο (υπτίως του Αιγαίου) και σαφώς ένα άλλο «κύϊμα» στην Ετρουσκική Καμπανία.
![]() |
|
ΑΡΧΑΙΟ ΝΤΑΜΑΡΙ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ.
ΘΕΣΗ ΣΙΔΕΡΑ, ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΑΤΡΑΚΥΪΔΟΣ.
|
ότι το «υι» με τους αιώνες έγινε «ου» στην νεωτέρα ελληνική. Οπότε μας κάνει…
Κούμα εκεί στην λατινιστί πλέον ιταλική και Κύμη στην Συρία (Σίντε αργότερα). Κύμη
στην Αίγυπτο και την Θράκη (δίπλα στην σημερινή Κομοτηνή). Βεβαίως οι Τούρκοι φρόντισαν
να αλλάξουν το αιωνόβιο Κυϊμαΐς με Κιουπί-τεπέ. Δεν έχουν αφήσει και κανένα
όνομα ίδιο, αλλά βεβαίως τουριστικά εκμεταλλεύονται τα πάντα, διότι είναι έξυπνοι
και όχι «κουτούκια» σαν εμάς, οι οποίοι χλευάζουμε οτιδήποτε αφορά τις ρίζες και
τον πολιτισμό μας. (Εκτός ελαχίστων οι οποίοι για τους πολλούς κατήντησαν πια γραφικοί).
ψάχνοντας το ιταλικό «κύϊμα» της Ατρακυΐδος, το οποίο και εκράτησε πολλά ονόματα
και στοιχεία από την μητέρα αποικίστρια του Ομήρου και του Ησιόδου βρούμε και άλλες
ομοιότητες μεταξύ των δυο πόλεων-περιοχών, αφού ο Κυμαίος Ιπποκλής με τον Χαλκιδαίο
Μεγασθένη ό,τι έκαναν, δεν το έκαναν διόλου τυχαία. Εδώ φτιάχθηκε ο αποικιστικός
στόλος των ατράκτων διότι υπήρχαν πρώτες ύλες και πολλά καρνάγια δηλαδή «αρσενάλια»
στον κόλπο και οι Χαλκιδείς άποικοι και οπλίτες ήλθαν μια μέρα δρόμο, μπήκαν στα
ίδια πλοία με τους οπλίτες και πολίτες της Ατρακυΐδος και πήγαν στην Ετρουσκική,
την οποία γνώριζαν από πολύ παλαιά βεβαίως σύμφωνα με τις ανασκαφές της νεκρόπολης
των Πιθηκουσών, που διενήργησε ο Davind Ridgway και αναφέρει ρητώς ότι «σύμφωνα
με τα στοιχεία των ανασκαφών οι Ευβοείς δεν ήλθαν εδώ το 750 π.Χ. αλλά ήταν εδώ
από πολύ πιο πριν». Αναφέρει πως οι Πιθηκούσες, δηλ. η Αποθήκωσις ή Αποθηκούσες
απλά ήταν φτιαγμένο διαμετακομιστικό κέντρο από τους Ευβοείς θαλασσοπόρους τουλάχιστον
300-400 χρόνια πριν.
κατάλοιπα και αρχαία κτίσματα που έως και σήμερα οι εντόπιοι ναυτικοί την λένε «ΑΠΟΘΗΚΕΣ»,
μήπως είχε σχέση με την αποθήκευση της υλοτομούμενης ξυλείας μαύρης ελάτης των Κοτυλαίων
και στα πανάρχαια χρόνια λεγόταν «ΑΠΟΘΗΚΩΣΙΣ»; Αφού βεβαίως είναι και ο
συντομότερος δρόμος, ώστε να κατέβουν εύκολα οι κορμοί μέσω του ποταμού του Μετοχίου;
![]() |
|
ΚΑΣΤΡΟ ΑΠΟΚΛΕΙΔΙ, Αη ΓΙΩΡΓΗ,
ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΑ
ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΤΡΑΚΥΪΔΟΣ,
ΑΝΩΘΕΝ ΑΧΙΛΛΕΙΟΥ, ΘΑΨΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΩΣΕΩΣ.
|
από εκεί ο άλλος κόλπος με τα αρχαία κατάλοιπα λέγεται ΘΑΨΑ και ποια είναι η σχέση
του κόλπου αυτού με την πόλη ΘΑΨΟΣ της Σικελίας η οποία οι ιστορικοί λένε είναι
αποικία Ευβοέων;
μας με τα «καμπάνια πεδία» της σημερινής Καμπανίας;
και FALIROUM. Μήπως οι γεννήτορές των είναι οι κάτοικοι των κώμεων της Ατρακυΐδος,
που λέγονταν ΑΙΝΑΡΕΙΟΝ και ΦΑΛΗΡΟΝ και όχι Ενορία και Φαλάριο;
είναι γεννήματα της ΦΛΕΓΑΣ ή ΦΛΕΓΡΑΣ, όπως ονομαζόταν τότε ο σημερινός Οξύλιθος,
λόγω ηφαιστείου και του οποίου το σημερινό όνομα βεβαίως δεν είναι ΟΞΥΣ ΛΙΘΟΣ, όπως
ευκόλως αναλύουν όλοι οι όψιμοι «αναλυτές», αλλά απόρροια της βασιλείας του Ευβοέα
Όξυλου και της γυναίκας του, Δανάης, όπως λέει η μυθολογία μας;
του σημερινού Βιτάλου μήπως ήταν ΒΗΤΑ+ΑΛΩΣ και μας πρέκυψε το χωρίον Βίταλον ως
η δεύτερη στην σειρά κατοικήσιμη περιοχή της αρχαίας ευβοϊκής Ατρακυΐδος, αφού αυτό
διαφεντεύει ως ΒΗΤΑ-ΑΛΩΣ, τους τρεις πίσωθεν κόλπους της περιοχής μας;
![]() |
|
ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΤΥΜΒΟΥ,
ή αρχαίο δομικό υλικό.
ΠΙΘΑΝΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΑΤΡΑΚΥΪΔΟΣ.
|
ένα:
από υψηλά τον Σείριο-Πολικό Αστέρα και αυτός ο τόπος, εδώ στην Κύμη, είναι η σημερινή
Ενορία, κατάφατσα στον βορειοανατολικό ουρανό του πολικού αστέρα Σειρίου.
από το αρχαίο «άλως» είναι το Φαληράκι της αρχαίας Ατρακυΐδος και σήμερα μας έρχεται
ως ΦΑΛΑΡΙΩ/ ΦΑΛΑΡΙΟ.
δυο μυκηναϊκούς ασύλητους τάφους. Στον σημερινό οικισμό Φαλάριω.
και όχι Φυγούλι, όπως ευκόλως διατείνονται όλοι από το «φεύγουν ούλοι».
Πανόραμα και μπαλκόνι στο Αιγαίον.
της αρχαίας μητροπολιτικής Ατρακυΐδος είναι οι σημερινοί ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΟΙ και το όνομα
είναι από την αρχαία λέξη ΑΝΔΗΡΑ, που σημαίνει «υψηλά πάνω διαμερίσματα», και όχι
από την λέξη «άνδρες» βεβαίως.
οικισμό της Κύμης ”Χιλή” το όνομα, διότι ήταν ο συντομότερος και κοντινότερος διάπλους προς το ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ της Σκύρου,
για τον ήρωα του Τρωικού πολέμου που λατρευόταν σε όλη την αρχαία Ελλάδα ως «ο ήρωας
των ηρώων» και στην σημερινή Χιλή, που απέχει μόνο 15 μίλια από την Σκύρο υπήρχε
και τύμβος-ανδριάντας του ήρωα, του οποίου ο παππούς ήταν ο βασιλιάς της Σκύρου
και η μητέρα του Θέτις η βασιλοπούλα της.
ιταλιώτιδος Κούμας ονομάζεται ακόμη ΄΄ΚΑΛΗΜΕΡΑ΄΄ και το χωριό που δεσπόζει εδώ,
έναντι του «Καστριού» του Αδ. Σάμσων και του κόλπου ναυπήγησης πλοίων της Ατρακυΐδος
λίμνης ονομάζεται τώρα ΚΑΛΗΜΕΡΙΑΝΟΙ!
την ονομασία του μικρού νησιού ανάμεσα Ίσκιας και Κούμας-Κύμης Ιταλίας, που λέγεται
Pracedion, δηλ. Πρασούδιον. Σας θυμίζει κάτι;
ΕΥΚΟΛΩΣ ΒΓΑΖΟΥΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΣΙΩΝ
ΜΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΝ ΛΙΓΟ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ… «ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΥΛΟΙ», «ΟΞΥΣ ΛΙΘΟΣ» ΚΑΙ «κάνει χείλι
η ακτή» ή ΚΑΙ «άνω όριον», άρα ανορία και μετά ΕΝΟΡΙΑ… ΘΥΜΙΖΟΥΝ «ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΥΣ»,
ΠΟΥ ΒΓΑΖΟΥΝ ΔΟΝΤΙΑ ΜΕ ΤΑΝΑΛΙΕΣ ΓΙΑ ΠΕΤΑΛΑ ΑΛΟΓΩΝ.
ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΜΑΚΡΑΙΩΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΝΗΣΙ ΚΑΤΟΙΚΕΙΤΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ.
κατακτητές. ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΙΛΟΥΣΑΝ.
είναι η Ελληνική και όλοι το γνωρίζουν αυτό. Τα ονόματα λοιπόν κρύβουν πίσω τους
τον ΑΝΩΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ πού πέρασε και γονιμοποίησε όλους τους πολιτισμούς της γης.
ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΙ.
Κλείνοντας,
θέλω να τονίσω πως η Ορφική Γλώσσα είναι η μητρική γλώσσα του Ομήρου και φυσικά
των περισσοτέρων γλωσσών του πλανήτη μας. Αυτή είναι και η γλώσσα που έδωσε το ιωνικό
ή κυμαϊκό αλλιώς αλφάβητο. Σε αυτό περισυνέλλεξαν οι Πεισιστρατίδες τις διεσπαρμένες
και κατακερματισμένες ραψωδίες του Ομήρου από όλες τις γωνιές της Εύβοιας και της
Αττικής. Με αυτό γράφουμε ακόμη και θα γράφουμε ποιος ξέρει πόσες χιλιάδες χρόνια
ακόμη. Αυτοί που το μετέφεραν στη φερόμενη ως «πολιτισμένη Δύση» το πήραν από εδώ,
από αυτό τον τόπο που ομιλούσε την ΟΡΦΙΚΗ, δηλαδή την ΟΜΗΡΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.
ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΜΕ «ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΥΛΟΙ» και ΟΞΥΣ ΛΙΘΟΣ»…
λοιπόν, ήταν η Κύμη της Ευβοίας η αρχαιότερη εγκυμονούσα-γεννήτωρ όλων των κυϊμάτων
ή γεννημάτων.
κύησις, το ρήμα είναι κυϊέω, -ώ και το αποτέλεσμα είναι το «κύϊμα» / κύημα.
η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΣΙΟΔΟΥ…







