Του Γιώργου Λεκάκη
Κάτι που δεν είναι ευρύτερα (έως καθόλου) γνωστό, είναι ότι η Θεσσαλονίκη, η Κατερίνη (αλλά και η Δυτική Θράκη, η Σαμοθράκη, η Ζάκυνθος και η Δυτικη Ελλάδα) είναι οι σπουδαιότερες πετρελαιοφόρες περιοχές της Ελλάδος! Στην περιοχή της Θεσσαλονίκης δε, επισημάνθηκε και φυσικό αέριο…
Στο Κιλκίς υπάρχουν αξιόλογε ενδείξεις βορυτίνη – όπως επίσης και σε περιοχές της Λακωνίας (Μολάοι, Απιδιά, Άγιος Δημήτριος, Δαιμονιά), ΝΑ. Αρκαδίας, Σάμου, Κιμώλου. Στο χωριό Βάθη ανευρέθη αξιόλογη μεταλλοφορία ουρανιούχου ορυκτού (τορβενίτου) εντός πορφυριτικού πετρώματος.
Αλλά τι να πεις κανείς για την περιοχή της Κοζάνης:
Από τα κυριώτερα μεταλλευτικά κέντρα της χώρας (μαζί με Λαύριο, Ελευσίνα, Παρνασσό, Λάρυμνα, Δομοκό, Εύβοια, Χαλκιδική, Θάσο, Σέριφο, Μήλο, Μύκονο, κ.ά.)
Η Πτολεμαΐδα είναι στις πλέον σημαντικές λιγνιτοφόρες περιοχές της Ελλάδος (μαζί με τις περιοχές Κατερίνης Ημαθίας, Σερρών, Φλωρίνης, Αττικής, Αλεξανδρουπόλεως, Ευβοίας, Μεγαλοπόλεως, Τανάγρας, κ.ά.).
Τα σημαντικά αποθέματα των κοιτασμάτων χρωμίου των περιοχών Κοζάνης (και Φαρσάλων) επαρκούν για την μακροχρόνια τροφοδοσία μεταλλουργίας κραμάτων σιδηροχρωμίου 12.000 τόννων ετησίως.
Στον νομό Κοζάνης συναντώνται μερικά από τα σπουδαιότερα κοιτάσματα χρωμιτών (όπως έγραψα, μαζί με περιοχές της Χαλκιδικής, Βερροίας Ημαθίας, Δομοκού, Ολύμπου, Φαρσάλων, Σουφλίου κ.α.). Η Ροδιανή κι ο Βούρινος (μαζί με τον Δομοκό και το Τσαγκλί Φαρσάλων) αποτελούν τα κυριώτερα κέντρα εκμεταλλεύσεως χρωμιτών.
Τέλος, τα ελληνικά κοιτάσματα αμιάντου Κοζάνης προσείλκυσαν το ενδιαφέρον των ξένων εκμεταλλευτών των αμιαντωρυχείων του Καναδά! Το 1957, η αμερικανική εταιρεία «Kennecot Copper» ανέλαβε δια συμβάσεως την μεταλλευτική διερεύνηση και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αμιάντου της περιοχής Σερβίων. Διενηργήθησαν συστηματικές έρευνες και γεωτρήσεις (μέχρι βάθους 190 μ.). Διεπιστώθη η ύπαρξις εκτενών αμιαντοφόρων οριζόντων. Ειδικώτερα, στην περιοχή της ΙΜ Ζινδανιου, διεπιστώθη η ύπαρξις ενός μεγάλου κοιτάσματος χρυσοτιλλικού αμιάντου του οποίου, τα βέβαια και πιθανά αποθέματα ανέρχονται σε 100.000.000 τόννων μεταλλεύματος.[1] Γι’ αυτό η ανωτέρω εταιρεία ίδρυσε εργοστάσιο ημιβιομηχανικής επεξεργασίας (pilot-plant), οι δoκιμές του οποίου έδωσαν λίαν ικανοποιητικά αποτελέσματα. Οι δαπάνες για την έρευνα και μελέτη αξιοποιήσεως των κοιτασμάτων αμιάντου Κοζάνης ανήλθε σε 1.000.000 δολλάρια. Προέκυψε ως τελικό συμπέρασμα, ότι το επιφανειακό κοίτασμα Ζινδανίου συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις αμέσου αναπτύξεως στο μεγαλύτερο αμιαντωρυχείο της Ευρώπης! Αυτό έχει ιδιαιτέρα σημασία για την ελληνική μεταλλευτική βιομηχανία και οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
ΠΗΓΗ: Στ. Κατράκη (διπλ. μηχ/κού μεταλλείων Ε.Ν.S.Μ. τακτ. καθηγ. του Ε.Μ.Πολυτεχνείου) «ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ», 1956. Γ. Λεκακης “Συγχρονης Ελλαδος περιηγησις”. Και άρθρο του Γ. Λεκάκη στην στήλη του “Κοντρα Φως”, στην εφημ. “Κοντρα News”, 7.2.2018. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 8.2.2018.
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
[1] βλ. Δημ. Τσαιλά «Ο ελληνικός αμίαντος», περ.«Τεχνικά Χρονικά», τ.180-182, 1959
