Η πρωτόγονη ιστορία του ζυμαριού – του Γρ. Ζεϊμπέκη

[…] να πατήσω στα δύο ποδάρια μου και να υψωθώ σαν άνθρωπος. Αρχιτέκτονας, τεχνίτης μάγειρας πια, γλύπτης, αγγειοπλάστης, σμιλευτής, ζαχαροπλάστης, η γυναίκα δημιουργεί το ψωμί, παξιμάδια, γλυκά, πίτες ζυμαρικά και ζυμαρένιο φύλλο. Να! η θηλυκή ζύμη γέννησε το ζυμαρένιο φύλλο και αυτό ξανά γέννησε και άλλο κι άλλο και θα γεννά και θα γεννά δημιουργία, […]

Διά… ΠΕΙΡΑΙΩΣ και ΣΙΔΗΡΟΥ: Τα πρώτα μηχανουργεία στην βιομηχανία του Πειραιά – του Χρ. Γ. Μαλτέζου

[…] Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα.  Την εποχή αυτή, μετά από μια ύφεση, είναι καταγεγραμμένες στην περιοχή του Πειραιά 101 μεγάλες και μικρές μονάδες, μεταξύ των οποίων 14 ατμόμυλοι-αλευρόμυλοι, 7 εργοστάσια ζυμαρικών, 10 μεγάλα μηχανοποιεία, 10 σαπωνοποιεία, 11 κλωστοϋφαντουργεία, 1 χρωματουργείο, 28 οινοπνευματοποιεία, το εργοστάσιο αεριόφωτος, ο ατμοηλεκτρικός σταθμός Νέου Φαλήρου, οι δύο σιδηροδρομικοί σταθμοί του εθνικού δικτύου […]

ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΘΗΒΑΙΟΙ και ΘΗΒΑΙΕΣ – του Γ. Λεκάκη

[…] ισθμιακο ισθμια αγαλμα Μελικερτης, βρεφοκρατουσα αγκαλια κορινθος νομισμα Σεπτιμιος Σεβηρος Σωτειρα Ελλιμενια καθισμα Θεατρο θρονος Αμυκλαιου Απολλωνα Αμυκλες αμυκλαι Λακωνιας, λακωνια Επιδαυρος Λιμηρα υδωρ της Ινους γιορτη ζυμαρικα αλευρι κριθαρι οιωνος κακο σημαδι Θαλαμες θαλαμαι Κρητη Ιναχια Λευκτρα, Ροδος, Συμη, Τενεδος, Δηλος, Κολχιδα, Πυργοι Ετρουριας, Αιγυπτος Ρωμη κολχις ετρουρια ΘΗΒΑΙΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ Αγηνωρ, ολυμπιονικης, Θεοπομπου […]

Τα «θαμμένα τετράδια» των 5.000 εξορίστων γυναικών στο νησί Τρίκερι Μαγνησίας, την Μακρόνησο και την Χίο

[…] πολύ σκληρή άλλαζαν κάθε δύο μήνες. Το φαγητό ήταν λιγοστό και φτωχό. Τα γυφτοφάσουλα, τ’ άσπρα φασόλια και τα ρεβύθια ήταν τα πιο συνηθισμένα γεύματα. Σπάνια μαγείρευαν ζυμαρικά, πατάτες ή λαχανικά, και κρέας μαγείρευαν μία ή δύο φορές το μήνα. Πρωινό ρόφημα δεν έδιναν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, έτσι έμεναν νηστικές οι γυναίκες […]

Λέξεις της Κεφαλονιάς – τα κεφαλονίτικα

[…] αρρώστεια Μαλιοκάουρας = άτομο με μακριά μαλλιά, λίγο μαζεμένο Μαλιοστούπισε = μαλλιοτράβηξε Μαλιφίτσι = (ιτ. maleficio) καυγάς, μεγάλη φασαρία Μαμούρια = υπηρέτες, δούλοι Μανέστρα = σούπα με ζυμαρικά ή ρύζι Μανοθυατέρα = μάνα και κόρη μάντα = άκρη Μάντα = η άκρη, το παραμέρισμα Μάνταλος = είδος σύρτη Μαντενούτα = ερωμένη Μάντολα = παραδοσιακό […]

Η γραβιέρα Νάξου, Κρήτης, Αγράφων και η φέτα, στα καλύτερα τυριά του κόσμου! – του Γ. Λεκάκη

[…] πιο εύθρυπτο τυρί, και παρόμοιο με τα μπλε τυριά γαλλικής προέλευσης. Η gorgonzola είναι ένα συστατικό σε πολλά πιάτα της Λομβαρδίας και του Πεδεμοντίου, από ρυζότο μέχρι ζυμαρικά και τα σκαλοπίνα. Στην επαρχία του Μπέργκαμο και στην επαρχία της Μπρέσια, τρώγεται με πολέντα και γκοργκοντζόλα, που συνδυάζονται με το κρασί μοσκάτο. Παρόμοιο τυρί, το […]

Αρνιστά, τα παραδοσιακά ζυμαρικά του Πηλίου και της Αργαλαστής Μαγνησίας

Η ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΕΚΑΚΗ

[…] Ποντος, Ευξεινος Ποντος, Αρριανος, Λακωνια, Οδυσσεας, Αγια Πετρουπολη, Κωνσταντινουπολη, Πελοποννησος, ερωτικα παιγνιδια, Πλουταρχος, ποταμι, ορος, ιαματα Ασκληπιειου, ιαμα, Ασκληπιος, Επιδαυρος, ασκληπιεια Ιατρικη, Ελλας, μακαροναδα, μακαρονια, μακαρια, Ηφαιστος, ζυμαρικα, Πιττα, πιτα, Βουρλιωτης, Βουρλα, Αμελε Ταμπουρου, Τσουκατου, Επανασταση 1821, Μικρασιατες, Καποδιστριας, Πισα Ολυμπιας, Ηλειας, θεα αρτεμη, Αρτεμις, επιθετα Αρτεμης, Αρτεμιδος Πιζα Ιταλιας, Φυσιολατρικος και Πολτιστικος Συλλογος […]

ΑΔΑΝΑ, η πόλη που έκτισε ο γιος του Ουρανού!

[…] το «κεμπάπ Άδανα», κεμπάπ με ονομασία προέλευσης, κ.ά. Επίσης, το ciger (τζιγιέρι, συκώτι – οι εντόπιοι το τρώνε για πρωινό), το φρέσκο «boregi των Αδάνων», (μπουρέκι, είδος ζυμαρικών με τυρί), κλπ. Ιδιαίτερα πιάτα: karsambay, sikma και «ταρσός» / tarsus. Παραδοσιακές λιχουδιές τα sirdan, kirkkat και bumbar (σνακ από μεγάλα έντερα προβάτου, μαγειρευμένα με ρύζι). […]

Η ΕΠΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ και ΔΡΑΣΗ της άγνωστης ελληνικής «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ» στην ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ το 1922 – Η σημαντική συμβολή των Επτανησίων στην Μικρασιατική Εκστρατεία – Η Κάθοδος των Νεώτερων Μυρίων – Με σκοπό την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης – της Ελ.-Σ. Ρίκου

[…] έκανε προσπάθειες για την βελτίωση της διατροφής των οπλιτών αλλά στάθηκαν μάταιες, εξ αιτίας του άγονου εδάφους και του αφιλόξενου περιβάλλοντος. Οι οπλίτες συνήθως τρέφονταν με ρύζι, ζυμαρικά και κακής ποιότητας έλαιον. Επειδή δεν ήταν δυνατόν να ανεφοδιασθούν τρόφιμα από το Δορύλαιον, κάποιοι αξιωματικοί ορίστηκαν να τα φέρνουν από την Σμύρνη. Ο ιματισμός αλλά […]