Του εικαστικού Νίκου Ζήβα
ΑΚΟΥ: Αυτή η ΦΩΝΗ έρχεται από
το βάθος ενός πανάρχαιου Σπηλαίου όπου πάλλεται ο Λάρυγξ ενός Ανθρώπου ενός
Λαού…
Ανεβαίνει ο στεναγμός του παγκόσμιου Πόνου, ο
λυγμός των Αδικημένων της γης, ο Ντόμπρος Ηχος της Περηφάνειας, το κλάμα της
Μητρότητας και του Ξενητεμού…
Ανεβαίνει και εκρήγνυται ως
σε Ηφαίστειο αυτή η Φωνή, αυτή η Λάβα, που κατακαίει την κούραση και τον μόχθο,
τη μιζέρια και τα πάθη, τον θάνατο…
Αυτή η Φωνή της Κοιτίδας του
Ήθους μυσταγωγεί τους πιστούς στην Απλότητα, την πιο δύσκολη Αρετή!
Χαίρε αθάνατε Στέλιο!
γρήγορο, ημιτελές αποψινό μου σκίτσο,
στην επέτειο της γέννησης του
(29
Αυγούστου 1931, στην Νέα Ιωνία Αττικής).
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΣΙΜΟΥ, 29.8.2024.