Μιά φορά τόν παλαιό καιρό, η
Κωπαΐδα λίμνη – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης “Οι λίμνες της Ελλάδος” – ήτον κάμπος στεγνός, γιατί τά νερά όλα εχωνεύονταν ’ς τοις
καταβόθραις. Ολον αυτόν τόν κάμπον τον ώριζε ενας γέρος βασιλιας. Είχε αναρίθμητα
κοπάδια, καί διακόσια μεγάλα χωριά, που ήταν εκεί όπου σήμερα είναι βάλτοι μέ
καλαμιώνες, καί τον χειμώνα νερά.
Όταν αίσθάνθηκε πώς πλησίαζε
το τέλος του εμοίρασε όλο του τό βιος ‘ς τούς δυό του γιους. ’Σ τόν ενα έδωκε
τά χωράφια, ’ς τον άλλο τά κοπάδια.
Μέ τον καιρό συνέβη νά
πλάκωση πολλή παγωνιά καί χιόνια, καί ψόφησαν όλα τά ζωντανά. Τό ενα
βασιλόπουλο εφτώχηνε, καί πήγε ’ς τόν άδερφό του τον πλούσιο νά του δώση ένα μικρό
μέρος από τά πλούτη του. Εκείνος όμως έφάνη πολύ σκληρός καί τόν έδιωξε. Ο βοσκός εσκέφτη τότε νά τόν εγδικηθή γιά τήν κακία του καί πηγαίνει καί βουλλώνει κρυφά
τοις καταβόθραις. Καί όταν τόν χειμώνα άρχισαν οί βροχαίς, δεν εύρισκαν τά νερά
δρόμο νά φύγουν, και ή λίμνη όλο καί ξεχείλιζε καί επνιξε όλα τά μεγάλα εκείνα
χωριά. – ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκακης “Οι 88 πόλεις της αρχαίας Βοιωτίας”.
ΠΗΓΗ: Ν. Γ. Πολίτης «ΜΕΛΕΤΑΙ ΠΕΡΙ
ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ – ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ», τ. α΄, κεφ. Δ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΟΙ
ΤΟΠΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΙΣ: «Η Κωπαΐδα» (Βοιωτία)», 1904. (κρατήθηκε η ορθογραφία του
γράφοντος). ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 5.4.2015.