Ο Nils Frans
Aschling ήταν ταγματάρχης ειδικός στα
οχυρωματικά έργα και ανάμεσα στους πρώτους Σουηδούς φιλέλληνες που έσπευσαν να
συμμετάσχουν στον αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων. Έμεινε στην Ελλάδα εννέα
μήνες. Διορίσθηκε υπασπιστής του Κωλέττη. Εστάλη να επιθεωρήσει οχυρωματικά
έργα στις Θερμοπύλες και στην Ακρόπολη Αθηνών. Παρά τις αντιξοότητες και την
εχθρική στάση που μερικές φορές αντιμετώπισε (λ.χ. ληστεύτηκε από Μανιάτες στο
Άργος, του απαγορεύθηκε να αποβιβαστεί στην Ύδρα, κλπ.), διατήρησε μέχρι τέλους
τα φιλελληνικά του αισθήματα. Απογοητευμένος από την αχρησία στην οποία είχε
περιέλθει από τις ελληνικές Αρχές επέστρεψε στα τέλη του 1822 στην πατρίδα του,
όπου και συνέγραψε το «Försök till grekiska revolutionens historia, enligt anteckningar gjorde på stället» [«Δοκίμιο ἱστορίας τῆς ἑλληνικῆς ἐπαναστάσεως, μέ βάση
σημειώσεις πού κρατήθηκαν ἐπί τόπου»]. Εξεδόθη στην Στοκχόλμη, από τον Samuel
Rumstedt, το 1824. Το έργο του διακρίνεται για την αντικειμενικότητα και
αμεροληψία του.
Η α΄ ΕΚΔΟΣΗ ήταν σε σχήμα 8ο,
VIII + 205 σελ. με 5 χαλκογραφίες εκτός κειμένου.
Είναι καταγεγραμμένοι 9 Σουηδοί
φιλέλληνες της Επαναστατικής Περιόδου.
Στα τέλη του 1821 εκδόθηκε
στην Στοκχόλμη ένα ανώνυμο φυλλάδιο με τίτλο «Έκθεση για την απάνθρωπη διαγωγή
των βαρβάρων Τούρκων απέναντι στους χριστιανούς υπηκόους τους», το οποίο
παρακινούσε τους αναγνώστες του να συνδράμουν στην Ελληνική Επανάσταση
εμπράκτως.
Στις αρχές του 1822 αναχωρούν
δύο Σουηδοί για την επαναστατημένη Ελλάδα, οι F. N. Aschling και ο υπολοχαγός T. F. Aakerhjelm, που θα συμμετάσχει
στην πολιορκία της Ακροπόλεως Αθηνών, θα τραυματισθεί και θα φύγει τον
Ιανουάριο του 1823 για την πατρίδα του, δια μέσου της Σμύρνης.
Ο G. A. Sass, επί κεφαλής της
φρουράς Μεσολογγίου, στην προσπάθειά του να χωρίσει διαπληκτιζομένους Έλληνες,
σκοτώθηκε από έναν Μεσολογγίτη (18.2.1824).
Ο August Maximilan Myhrenberg
συμμετείχε στο σώμα του Φαβιέρου και ως υπασπιστής του, σε μάχες στην Εύβοια,
την Χίο και την Ακρόπολη. Από το 1829 έως το 1830 εχρημάτισε διοικητής του
Παλαμηδίου. Ήλθε σε ρήξη με τον Καποδίστρια κι έφυγε.
Ο J. F. S. Crusenstolpe ήλθε το
1827.
Ο K. G. T. Westee ήλθε το 1831
και έμεινε μέχρι το 1837.
ΠΗΓΗ: Βέργος, 9.6.2021.
ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 9.5.2021.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
– Εx–libris
Bengt E. Nyström. Droulia 764.
– Er. Wiken «Η συμβολή της
Σουηδίας στην Ελληνική Επανάσταση », Νέα Εστία, τ. 44, τ/χ. 512, 1.11.1948,
σελ.1329 – 1333.