Πρόκειται για μια μηχανή άντλησης νερού του 3ου
αιώνα π Χ. (την αρχαιότερη αυτής της μορφής, τουλάχιστον στον ευρωπαϊκό χώρο) υπολείμματα
της οποίας εντοπίσθηκαν, από τον Tomlinson, σε ανασκαφές στην Περαχώρα Λουτρακίου Κορινθίας, στον 38ο παράλληλο [
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΕΡΙ ΥΔΑΥΛΙΚΗΣ, ΕΔΩ.
Αποτελείτο από έναν κατακόρυφο τροχό, που
έφερε χάλκινα ή πήλινα δοχεία και περιστρεφόταν με την βοήθεια ζώων, μέσω δύο
κάθετα εμπλεκόμενων ξύλινων γραναζιών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ και για την ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΕΥΡΕΣΗ του ΥΔΡΟΠΡΙΟΝΟΥ, ΕΔΩ.
Τα δοχεία γέμιζαν στο κατώτερο σημείο του
τροχού και εν συνεχεία ανατρέπονταν σε αύλακα στο υψηλότερο σημείο της
διαδρομής τους.
Ο λαός μας το λέει κοινώς μαγγανοπήγαδο.
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Σύγχρονης Ελλάδος
περιήγησις». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 3.5.2018.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
– Tomlinson R. A. «The Perachora waterworks».
– Tomlinson R. A. “Perachora”. AD 21, 1966.
– Tomlinson R.A. “The Upper Terraces at Perachora”. ABSA, σελ. 197-202, 1977.
– Tomlinson R.A. 1992. “Perachora.” στο Le santuaire grec: huit eposés suivis de discussions, Reverdin O. και Gr. B. Vandoeuvres, εκδ. Fondation Hardt, σελ. 321-352, Γενεύη, 1977.
– Tomlinson R.A. “The circular building at Perachora”, στο The Corinthia and the Northeast Peloponnese: topography and history from prehistoric times until the end of antiquity: πρακτικά διεθνούς συνεδρίου του Directorate of Prehistoric and Classical Antiquities, LZ’ Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities and the German Archaeological Institute, Athens, στο Loutraki, 26-29.3.2009, εκδ. Hirmer, σελ. 175-177, Μόναχο, 2013.
– Λάζος Λ. «Υδραυλικά όργανα και μηχανισμοί στην Αίγυπτο των Πτολεμαίων».