«Τι οφείλει η Ινδία στην Ελλάδα» και «Προβλήματα σχετικά με τα Ελευσίνια Μυστήρια» του πρύτανη του Πανεπιστημίου Βρυξελλών – του Γ. Λεκάκη

Το βιβλίο του Βέλγου κόμη ντ’ Αλβιέλα /
Eugène Félicien Albert, Count Goblet d’Alviella (1846 – 1925) με τίτλο «Τι
οφείλει η Ινδία στην Ελλάδα: Κλασσικές επιρροές στον πολιτισμό της Ινδίας /- /
Ce que l’Inde doit à la Grèce: des influences classiques dans la civilisation
de l’Inde», εξεδόθη από τον Ernest Leroux, στην πόλη των
Παρισίων, το 1897.

ΔΕΙΤΕ το ΕΔΩ.

Το 1875 – 1876 ως
ανταποκριτής εφημερίδας των Βρυξελλών, συνόδευσε τον πρίγκηπα της Ουαλίας σε
ένα ταξείδι στην Ινδία, όπου βρήκε την ευκαιρία να μάθει την τοπική θρησκεία και
την τοπική πραγματικότητα.

Ο κόμις GOBLET DALVIELLA ήταν
εγγονός του στρατηγού Albert Goblet, και υιός της κόμισσας των Auxy de
Neufviles και Watou, Caroline Anne Charlotte.

Ήταν μασόνος. Μυήθηκε στον
Τεκτονισμό το 1868, στην φιλανθρωπική στοά Les Amis[1] στις
Βρυξέλλες. Έγινε Σεβάσμιος Διδάσκαλος (1879 – 1882) και Μέγας Διδάσκαλος της
Μεγάλης Ανατολής του Βελγίου (1884 – 1886) και Κυρίαρχος Μέγας Διοικητής του
Ανωτάτου Συμβουλίου (1900). Το 1894, μετά από μια διαμάχη για την δημιουργία
ενός «Νέου Πανεπιστημίου», η στοά Les Amis χωρίσθηκε. Στις 15.1.1895, ο
d’Alviella εξελέγη Πρώτος Σεβάσμιος Κύριος της νέας στοάς «Les Amis
philanthropes n° 2», η οποία συγκέντρωσε τους συντηρητικούς φιλελεύθερους.[2] Έγινε
δεκτός ως Ιστορικός Θρησκειών και υψηλών τεκτονικών πτυχίων, στις 5.3.1909,
στην ερευνητική στοά Quatuor Coronati της Ενωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας,
στο Λονδίνο. Έλαβε το βραβείο Peeters-Baertsoen (1909).

Ήταν διδάκτωρ Νομικής, Φιλοσοφίας
και Γραμμάτων και Πολιτικών Επιστημών. Από το 1884 έως το 1914 δίδαξε Ιστορία
των Θρησκειών στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών.[3] Έγινε πρύτανης
του Πανεπιστημίου Libre de Bruxelles (ULB) Βρυξελλών (1896 – 1898). Το 1919
έγινε επί τιμή καθηγητής και μόνιμο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ULB. Χρημάτισε
MBMBKH της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ και πρόεδρός της (1897).

Επίσης επί τιμή διδάκτωρ από
τα πανεπιστήμια της Γλασκώβης και του Αμπερντίν Σκοτίας.

Ήταν δικηγόρος, φιλελεύθερος
γερουσιαστής του Βελγίου. Εκλέχθηε στο Επαρχιακό Συμβούλιο της Μπραμπάντ
(1872), στην Βουλή των Αντιπροσώπων (1878), στην Γερουσία (1892, της οποίας
έγινε αντιπρόεδρος 1910), και υπουργός Επικρατείας (1914). Ασχολήθηκε με την
δημοκρατική επέκταση του εκλογικού δικαιώματος και την ανάπτυξη της
εκπαίδευσης.

Ήταν επίσης πρόεδρος της
Βασιλικής Βελγικής Γεωγραφικής Εταιρείας.

Ήταν ο πατέρας του Félix
Goblet d’Alviella, δικηγόρου και διευθυντή της «Revue de Belgique».

Έγινε διάσημος για το βιβλίο του
«Η Μετανάστευση των Συμβόλων» (εκδ. Παρίσι 1891 και Dover, 1894 και γερμ. 1912),
που αποτελεί ένα από τα θεμέλια της θρησκευτικής αρχαιολογίας.

Το 1919 ετιμήθη ως Ιππότης
Μεγαλόσταυρος στο Τάγμα του Στέμματος.

Την ίδια χρονιά, το
ενδιαφέρον του για τις θρησκείες του κόσμου δεν τον εμπόδισε να καταστρέψει το
δασικό παρεκκλήσι της La Quenique (Calvaire de la Quenique), επειδή ανηγέρθη σε
έναν τύμβο το 1804, από τον Joachim Liboutton. Σε αυτό υπήρχε ένας σκαλισμένος
ξύλινος Χριστός και αγάλματα της Παναγίας και του Αγίου Ιωάννη, αντικείμενα
έντονης ευσέβειας της τοπικής κοινωνίας, στα οποία αυτή προσέτρεχε σε ημέρες
εορτής, συμφοράς ή πένθους…

Πέθανε στις Βρυξέλλες όταν
τον χτύπησε αυτοκίνητο…

Εδημοσίευσε μεγάλο αριθμό
έργων με θέμα τον ειρηνισμό, την οικονομία και τον μασονικό συμβολισμό (κυρίως
είναι η πηγή νέων υψηλών μασονικών βαθμών)[4].

Έγραψε επίσης:

        – «Σαχάρα και Λαπωνία / Sahara
et Laponie», 2^η έκδοση 1876, μεταφρασμένο πολλάκις.

        – «Ινδία και Ιμαλάια / Inde et
Himalaya», Παρίσι, 1877, 2^η έκδ. 1880.

        – «Σύγχρονη θρησκευτική εξέλιξη
μεταξύ των Άγγλων, των Αμερικανών και των Ινδουιστών», εκδ. Bailliere, Παρίσι, 1884.

        – «Προκαταλήψεις που εμποδίζουν
την επιστημονική μελέτη των θρησκειών / Des préjugés qui entravent l’étude
scientifique des religions», Βρυξέλλες, 1885.

        – «Η θρησκευτική ιστορία της Φωτιάς»,
1887.

        – «The Contemporary Evolution of Religious Thought
in England»,
1885.

        – «L‘idée de Dieu d‘après l‘anthropologie et l‘histoire / Η ιδέα του
Θεού σύμφωνα με την ανθρωπολογία και την ιστορία», εκδ. Muquardt, Βρυξέλλες, 1892.
Ήταν διαλέξεις σχετικά με την προέλευση και την ανάπτυξη της σύλληψης του Θεού,
που δόθηακαν στα πλαίσια των περίφημων «Διαλέξεων Hibbert», στο Balliol College
της Οξφόρδης το 1891, αν και το κολλέγιο του αρνήθηκε την χρήση της αίθουσας για
τις αντικομφορμιστικές και αντισεκταριστικές (nonsectarian) απόψεις του, για την
χριστιανική θρησκεία και άλλα ανάλογα ζητήματα.

        – «Ελευσίνια: Μερικά προβλήματα
που σχετίζονται με τα Μυστήρια της Ελευσίνας – Eleusinia: De quelques problèmes relatifs aux Mystères d’Eleusis», 1903.

– «Croyances, rites
et institutions / Πεποιθήσεις,
τελετουργίες και θεσμοί», 3 τ., Παρίσι, 1911.

Αρχαιολογικά έργα, όπως:

        – Prehistoric Antiquities of Court-Saint-Étienne, εκδ. Hayez, Βρυξέλλες, 1897, 22 σελ.

        – Protohistoric Antiquities of Court-Saint-Étienne, εκδ. Hayez, Βρυξέλλες,
1908, 39 σελ.

        – «Σημείωση για έναν τύμβο στην
κοιλάδα Orne στο Court-Saint-Étienne», Βασιλική Αρχαιολογική Εταιρεία των
Βρυξελλών, Annales, 1891.[5]

        – «Neolithic and Palaeolithic flints from Court-Saint-Étienne» στο Bulletin of the Royal Academy of Belgium, 3rd series,
t.XXXIII, 1897.[6]

ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης «Ελληνικη
Βιβλιογραφια». ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 4.4.2018.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

        – Boudin H. R. “Goblet d’Alviella, Comte Eugène”, στο Dictionnaire historique du protestantisme et de
l’anglicanisme en Belgique du xvie siècle à nos jours, Arquennes, 2014.

        – Dierkens Al. επιμ. “Eugène Goblet
d’Alviella, historien et franc-maçon”, στο Problèmes
d’Histoire des Religions, vol. 6, éd. ULB, Bruxelles, 1995, 216 σελ.

        – Kreglinger R. «Le Comte Eugène Goblet d’Alviella» στο Le Flambeau, jg. 8, nr. 12, Δεκ. 1925.

        – Ligou D. Dictionnaire de la franc-maçonnerie, εκδ. universitaires de France, Παρίσι, 2017, 5^η έκδ. (1^η 1986).

ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

See Full Bio