Του Γιώργου Λεκάκη
Ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα
του κόσμου!
Η υπόθεσίς του
διαδραματίζεται στην Λέσβο, όπου οι δύο βοσκοί, ο Λάμων και ο Δρύας βρίσκουν,
υιοθετούν κι ανατρέφουν μαζί δύο έκθετα παιδιά: Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, με
πολλά κοσμήματα, δείγμα της αριστοκρατικής καταγωγής τους. Οι θετοί τους
γονείς, τα ονοματίζουν Δάφνις και Χλόη. Όταν μεγαλώνουν τα παιδιά, αρχίζει να διαφαίνεται η αγάπη στις νεανικές τους καρδιές…
Από το θέμα εμπνεύστηκαν
ζωγράφοι (όπως ο Μπουρντόν – Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου, ο Ζεράρ – Μουσείο
Λούβρου, ο Μαρκ Σαγκάλ[1], κ.ά.),
γλύπτες (όπως ο Νταλού και ο Κορτώ – Μουσείο Λούβρου), χορογράφοι (συμφωνία του
Μωρίς Ραβέλ σε τρία μέρη με χορικά, κ.ά.).
Το μυθιστόρημα μεταφράσθηκε για
πρώτη φορά στην γαλλική γλώσσα από τον Αμνώ, επίσκοπο της Ωξέρ, το 1551. Η
πρώτη ολοκληρωμένη έκδοσις έγινε το 1810 από τον Πωλ-Λουί Κουριέ. Ο Γεώργιος Βενδότης ήταν ο πρώτος Έλληνας των σύγχρονων χρόνων, που μετέφρασε και εξέδωσε
το έργο, από το τυπογραφείο του στην Βιέννη.
Για έκδοση του έργου «Δάφνις
και Χλόη» έχω ξαναγράψει – ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ.
Αλλά τώρα θα σας πω για μια παιδική
και εικονογραφημένη έκδοση του έργου, από τον Aristide Maillol. Το «Δάφνις και
Χλόη» είναι ένα «γλυκό και ευχάριστο ποιμενικό / βουκολικό ειδύλλιο για νεαρές
κυρίες, μεταφρασμένο από τα ελληνικά του Λόγγου / Longus (3ος μ.Χ.
αιώνας) από τον Geo. Thornley / Θόρνλι.
Εξεδόθη στην πόλη των Παρισίων,
από τον Philippe Gonin για τον A. Zwemmer, και στο Λονδίνο, 1937. Ήταν η α΄ και
περιορισμένη έκδοση, Μόνο 250 αριθμημένα αντίτυπα υπογεγραμμένα από τον
Maillol.
Κείμενο στα αγγλικά (επίσης
τυπωμένο στα γαλλικά και στα γερμανικά). Εικονογράφηση με ξυλογραφίες του
Aristide Maillol. Το πρωτότυπο είχε επίχρυσο τίτλο.
«Μικρό σε κλίμακα, αλλά ίσως
το πιο αρμονικό, από τα εικονογραφημένα βιβλία του Maillol», έγραψε το The
Artist and the Book, 174. Ξέρουμε ότι υπήρχε και στην βιβλιοθήκη του
βιβλιόφιλου και μακροχρόνιου μέλους του Grolier Club, David Allen Fraser
(1911-2003).
Τέλος, το 1931 γυρίστηκε
βουβή ταινία του ελληνικού κινηματογράφου υπό τον ίδιο τίτλο σε σενάριο και σκηνοθεσία
του Ορέστη Λάσκου. Το 1963 ο Νίκος Κούνδουρος γύρισε την ταινία «Μικρές Αφροδίτες»,
βασισμένη στο ειδύλλιο του Λόγγου και στα «Ειδύλλια» του Θεοκρίτου. Το 1966 η
Μίκα Ζαχαροπούλου γύρισε την ταινία «Δάφνις και Χλόη ’66», μεταφέροντας τον
μύθο του Λόγγου στην σύγχρονη εποχή. Το 1969 πάλι ο Ορέστης Λάσκος γύρισε την ταινία
«Δάφνις και Χλόη, μικροί εραστές», βασισμένη στο ίδιο ειδύλλιο. Ενώ και η
ταινία «The Blue Lagoon» του Randal Kleiser (1980), είναι επίσης εμπνευσμένη
από το ίδιο αρχαίο ελληνικό έργο…
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης “Ελληνική Βιβλιοθήκη”. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 3.2.2020.
[1] Η γερμανική έκδοση του εκδοτικού οίκου Prestel Verlag
(1994), ήταν εμπλουτισμένη με 42 λιθογραφίες του Σαγκάλ.
