Του Γιώργου Λεκάκη
Μια νέα επιστημονική μελέτη,
που διεξήχθη από μια διεθνή ομάδα επιστημόνων, με επί κεφαλής τον Ludovic
Orlando, του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (CNRS) έδειξε
ότι τα άλογα εξημερώθηκαν, για πρώτη φορά, στις στέπες Πόντου – Κασπίας – βόρειου Καύκασου, πριν από περίπου 4.000 χρόνια.
(Οι περιοχές εξημέρωσης των
αλόγων, Ιβηρία και Ανατολία, έχουν αμφισβητηθεί προσφάτως).
Έτσι, οι Δυτικές Ευρασιατικές
στέπες, και ειδικώς η κάτω περιοχή των ποταμών Βόλγα[1] – Δον[2], επαναπροσδιορίζεται
ως η «πατρίδα των σύγχρονων αλόγων»…
…………………………..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης: Γ. Λεκάκης “Περίπλους του αρχαίου Πόντου”, σε 10 συνέχειες, Απρ. 2009 – Μάρτιο 2010, στην εφημερίδα “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΝΩΜΗ” του Ντύσσελντορφ της Γερμανίας.
Οι ερευνητές ανέλυσαν την
αλληλουχία των γονιδιωμάτων 273 αλόγων που ζούσαν στην Ευρασία πριν από 50.000
χρόνια και τα συνέκριναν με τα γονιδιώματα των σύγχρονων οικόσιτων αλόγων.
Διαπίστωσαν ότι ένα γενετικά ξεχωριστό είδος που είχε περιοριστεί στις
ποντιακές στέπες άρχισε να εξαπλώνεται μεταξύ 2200 και 2000 π.Χ.,
αντικαθιστώντας τους πληθυσμούς άγριων αλόγων σε όλην την Ευρώπη και την Ασία
μέσα σε μερικές εκατοντάδες χρόνια.
«Τα γενετικά δεδομένα δείχνουν
επίσης μια εκρηκτική δημογραφία εκείνη την εποχή, χωρίς ισοδύναμο τα τελευταία
100.000 χρόνια», είπε ο κ. Ορλάντο. «Αυτό ήταν όταν ο άνθρωπος πήρε τον έλεγχο της
αναπαραγωγής του ζώου και το παρήγαγε σε αστρονομικούς αριθμούς».
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι ο
πρόγονος του οικόσιτου αλόγου είχε γονίδια που σχετίζονται με υψηλότερη υπακοή
και ισχυρότερη ραχοκοκαλιά.
…………………………..
ΣΧΟΛΙΟ Γ. Λεκάκη:
Έτσι εξηγείται και η ικανότητα και η λατρεία των Θρακών με τα άλογα, ο Θραξ Ιππέας, κ.ά.
Δεν είναι η πρώτη φορά που Γενετική και Αρχαιολογία θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους…
Ερωτηματικό παραμένουν τα
ευρήματα χαλιναριών κ.ά. 5.500 χρόνων, στο Μποτάι / Botai του βορείου
Καζακστάν, της Κεντρικής Ασίας (γύρω στο 3500 π.Χ.), όταν ήδη εκεί κατοικούσαν Έλληνες.[3]
…………………………..
ΠΗΓΗ: Pablo Librado, Naveed Khan, Ludovic
Orlando «The origins and spread of domestic horses from the Western Eurasian steppes», Nature, 20.10.2021. ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 21.10.2021. Και Cosmos Magazine
Πριν από περίπου 4.000 χρόνια, οι καλλιτέχνες άρχισαν να απεικονίζουν άρματα με άλογα ή ιππασία, σε ασβεστολιθικό ανάγλυφο 3.300 χρόνων από τον τάφο του φαραώ Horemheb, του τελευταίου φαραώ της 18ης Δυναστείας της Αιγύπτου (1550 – 1292 π.Χ.). – ΠΗΓΗ: “Horses may have been domesticated twice. Only one attempt stuck – Horse domestication arose from a need for speed about 4,200 years ago, a genetic analysis finds”, Science Science News, 6.6.2024.
Abstract
Domestication of horses fundamentally transformed long-range mobility
and warfare. However, modern domesticated breeds do not descend from the
earliest domestic horse lineage associated with archaeological evidence of
bridling, milking and corralling at Botai, Central Asia around 3500 BC. Other
longstanding candidate regions for horse domestication, such as Iberia and
Anatolia, have also recently been challenged. Thus, the genetic, geographic and
temporal origins of modern domestic horses have remained unknown. Here we
pinpoint the Western Eurasian steppes, especially the lower Volga-Don region,
as the homeland of modern domestic horses. Furthermore, we map the population
changes accompanying domestication from 273 ancient horse genomes. This reveals
that modern domestic horses ultimately replaced almost all other local
populations as they expanded rapidly across Eurasia from about 2000 BC,
synchronously with equestrian material culture, including Sintashta
spoke-wheeled chariots. We find that equestrianism involved strong selection
for critical locomotor and behavioural adaptations at the GSDMC and ZFPM1
genes. Our results reject the commonly held association between horseback
riding and the massive expansion of Yamnaya steppe pastoralists into Europe
around 3000 BC driving the spread of Indo-European languages. This contrasts
with the scenario in Asia where Indo-Iranian languages, chariots and horses
spread together, following the early second millennium BC Sintashta culture.
[1] Ο ποταμός Βόλγας, η «μητέρα της Ρωσίας», έλκει το
όνομά του από την σκυθική λέξη για το νερό / υγρασία, η οποία με την σειρά της,
από την ελληνική λέξη για το νερό, Fυδωρ (>
vod-, κλπ.).
[2] Ο ποταμός Δον έλκει το όνομά του από το αρχαίο ελληνικό
το όνομα Τάναϊς. Άλλωστε όλα τα ποτάμια της Γης έχουν ελληνικά ονόματα.
[3] Βλ. Olsen S. «The Early Horse Herders of Botai», KU
Biodiversity Institute & Natural History Museum, 2014. Outram Al. K., et
al. «The Earliest Horse Harnessing and Milking», Science, 323 (5919):
1332–1335, 2009.
