Η λεηλασία των μνημείων
της Ακρόπολης
για τους Έλληνες
είναι και θα είναι πάντα
μια ανοιχτή πληγή
Του
Ευάγγελου Φυλακτού,
Ευάγγελου Φυλακτού,
καλλιτέχνη
μαρμάρου, από το Καβαλάρι της Θεσσαλονίκης
μαρμάρου, από το Καβαλάρι της Θεσσαλονίκης
Η λεηλασία των
μνημείων της Ακρόπολης για τους
Έλληνες είναι και θα είναι
πάντα μια ανοιχτή πληγή και για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο της Γης μια άδικη και
αποτρόπαια πράξη. Δύο δεκαετίες πριν από την ελληνική επανάσταση ο λόρδος Έλγιν,
πρεσβευτής τότε στην Κωνσταντινούπολη, κατόρθωσε να προμηθευτεί το περιβόητο
φιρμάνι από τον σουλτάνο που του επέτρεπε να σχεδιάσει και να αντιγράψει τα
γλυπτά του Παρθενώνα.
μνημείων της Ακρόπολης για τους
Έλληνες είναι και θα είναι
πάντα μια ανοιχτή πληγή και για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο της Γης μια άδικη και
αποτρόπαια πράξη. Δύο δεκαετίες πριν από την ελληνική επανάσταση ο λόρδος Έλγιν,
πρεσβευτής τότε στην Κωνσταντινούπολη, κατόρθωσε να προμηθευτεί το περιβόητο
φιρμάνι από τον σουλτάνο που του επέτρεπε να σχεδιάσει και να αντιγράψει τα
γλυπτά του Παρθενώνα.
Εγκατέστησε λοιπόν
μια ομάδα «καλλιτεχνών» και άρχισε να τεμαχίζει και να κατεδαφίζει ό,τι πιο
ιερό εναπόθεσαν με σοφία τα θεϊκά χέρια των Ελλήνων δημιουργών. Δεν σεβάστηκε
ούτε την ιερότητα του χώρου, ούτε τη στατικότητα των μνημείων, ούτε την
ελληνική ευαισθησία.
μια ομάδα «καλλιτεχνών» και άρχισε να τεμαχίζει και να κατεδαφίζει ό,τι πιο
ιερό εναπόθεσαν με σοφία τα θεϊκά χέρια των Ελλήνων δημιουργών. Δεν σεβάστηκε
ούτε την ιερότητα του χώρου, ούτε τη στατικότητα των μνημείων, ούτε την
ελληνική ευαισθησία.
Όταν έπειτα από
πολλές περιπέτειες τα γλυπτά του Παρθενώνα, του Ερεχθείου, του Ναού της Αθηνάς Νίκης
και τα Προπυλαίων έφτασαν στο Λονδίνο, ο Έλγιν, κατά τη διαπραγμάτευσή του με
το Βρετανικό Μουσείο, έθεσε ως όρο αυτά τα αριστουργήματα των προγόνων μας να
φέρουν το όνομά του. Και δυστυχώς από το 1816 ως σήμερα
αποκαλούνται «Ελγίνεια Μάρμαρα». Τα έργα τέχνης όμως παίρνουν το όνομα του
δημιουργού ή το όνομα του μνημείου για το οποίο δημιουργήθηκαν. Δεν παίρνουν το
όνομα του αρχαιοκάπηλου. Είναι τα γλυπτά του Φειδία, του Μύρωνα, του Αλκαμένους,
του Αγοράκριτου. Είναι τα γλυπτά του Παρθενώνα και των άλλων μνημείων της Ακρόπολης. Δεν
επιτρέπεται τουλάχιστον σε εμάς τους Έλληνες να τα ονομάζουμε
ελγίνεια μάρμαρα και να τιμούμε αυτόν που βεβήλωσε και λεηλάτησε τα μνημεία μας.
πολλές περιπέτειες τα γλυπτά του Παρθενώνα, του Ερεχθείου, του Ναού της Αθηνάς Νίκης
και τα Προπυλαίων έφτασαν στο Λονδίνο, ο Έλγιν, κατά τη διαπραγμάτευσή του με
το Βρετανικό Μουσείο, έθεσε ως όρο αυτά τα αριστουργήματα των προγόνων μας να
φέρουν το όνομά του. Και δυστυχώς από το 1816 ως σήμερα
αποκαλούνται «Ελγίνεια Μάρμαρα». Τα έργα τέχνης όμως παίρνουν το όνομα του
δημιουργού ή το όνομα του μνημείου για το οποίο δημιουργήθηκαν. Δεν παίρνουν το
όνομα του αρχαιοκάπηλου. Είναι τα γλυπτά του Φειδία, του Μύρωνα, του Αλκαμένους,
του Αγοράκριτου. Είναι τα γλυπτά του Παρθενώνα και των άλλων μνημείων της Ακρόπολης. Δεν
επιτρέπεται τουλάχιστον σε εμάς τους Έλληνες να τα ονομάζουμε
ελγίνεια μάρμαρα και να τιμούμε αυτόν που βεβήλωσε και λεηλάτησε τα μνημεία μας.
ΠΗΓΗ: εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ, 10.2.2009.
ΛΕΞΕΙΣ: λεηλασια, μνημειο, Ακροπολη, Ελληνες, πληγη, πολιτισμος, ανθρωπος, Αδικια, λορδος Ελγιν, πρεσβευτης, Κωνσταντινουπολη, φιρμανι, σουλτανος, σχεδιο, αντιγραφη, γλυπτα Παρθενωνα, Παρθενωνας, Ερεχθειο, Ναος Αθηνας Νικης, Αθηνα Νικη, Προπυλαια, Λονδινο, Μπρους, Βρετανικο Μουσειο, Ελγινεια Μαρμαρα, εργα τεχνης, αρχαιοκαπηλια, γλυπτικη, Φειδιας, Μυρωνας, Αλκαμενης, Αγορακριτος, Μυρων, Παρθενων, Ακροπολις, Φυλακτος
